Το μοντέλο της «αποπληρωμής με έκπτωση» θα προωθούν τράπεζες και funds, σε πρώτη φάση στους κόκκινους δανειολήπτες στεγαστικών, που αποδεδειγμένα αναζητούν λύση για να ρυθμίσουν τα χρέη τους.

Σύμφωνα με αυτό, η αρχική οφειλή που βρίσκεται στα χέρια των servicers θα «κουρεύεται» και θα εξαγοράζεται με νέο δάνειο. Για παράδειγμα, κάποιος που οφείλει 100.000 ευρώ, αλλά η αξία του ακινήτου του είναι 80.000 ευρώ, μπορεί να πάρει από έναν άλλον φορέα δάνειο 50.000-55.000 και να αποπληρώσει με σημαντικό «κούρεμα» την οφειλή του στο fund στο οποίο ανήκει το δάνειό του.

Βασική προϋπόθεση είναι να διαθέσει ο δανειολήπτης και ένα μέρος ως προκαταβολή – στο παράδειγμα μπορεί να είναι 10.000 ευρώ– και έτσι να μειώσει το σύνολο της οφειλής του κατά 35.000 ευρώ.

Τα οφέλη αυτού του µοντέλου αναχρηµατοδότησης είναι προφανή για τον δανειολήπτη, ο οποίος αποκτά όχι µόνο κίνητρο µέσω του «κουρέµατος», αλλά και ζεστό χρήµα προκειµένου να αποπληρώσει ένα µέρος της οφειλής του προς το fund που έχει αγοράσει το δάνειό του.

Το χρέος δεν µηδενίζεται, αλλά µειώνεται σηµαντικά και έτσι αποφεύγει αφενός τον πλειστηριασµό του ακινήτου και αφετέρου αναλαµβάνει ένα µικρότερο χρέος. Η άνοδος στις τιµές των ακινήτων που παρατηρείται ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια λειτουργεί θετικά στην επιτυχία αυτού του µοντέλου, καθώς ο οφειλέτης αποκτά ένα επιπλέον κίνητρο για να διασώσει την περιουσία του, την αξία της οποίας έβλεπε να µειώνεται τα προηγούµενα χρόνια, σε αντίθεση µε το δάνειό του, που αυξανόταν. Η δυνατότητα θα δοθεί σε συνεργάσιµους δανειολήπτες, που αποδεδειγµένα έχουν επιδιώξει να βρουν λύση για τη ρύθµιση της οφειλής τους και που είναι διατεθειµένοι να βάλουν ένα µέρος ως προκαταβολή.

Προφανή είναι και τα οφέλη για τους servicers και τα funds που έχουν µπει στις τιτλοποιήσεις δανείων, καθώς µε αυτόν τον τρόπο θα περιορίσουν τους πλειστηριασµούς ακινήτων, που αποτελούν µια χρονοβόρο, αλλά και µη αποτελεσµατική σε αρκετές περιπτώσεις διαδικασία, αφού δεν οδηγεί πάντα στην εξεύρεση αγοραστή. Επιπλέον θα ενισχύσουν τα έσοδα των τιτλοποιήσεων που «πάσχουν» από τις χαµηλές εισπράξεις των ρευστοποιήσεων, αλλά και όσες ρυθµίσεις αθετούνται µετά και την άνοδο των επιτοκίων.

Προϋπόθεση είναι το χρηµατοδοτικό σχήµα να µην έχει ευθεία συσχέτιση µε τα δάνεια, δηλαδή π.χ. στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας να µην αναχρηµατοδοτήσει δάνεια που έχει τιτλοποιήσει η ίδια, όπως τα δάνεια του χαρτοφυλακίου Frontier, ενώ αναγκαία είναι η συµφωνία µε το fund και την εταιρεία που διαχειρίζεται το συγκεκριµένο χαρτοφυλάκιο και η οποία θα συναινέσει στο «κούρεµα» του δανείου.