Με ασπίδα προστασίας εξοπλίζονται οι εργαζόμενοι με βάση τις σύγχρονες διατάξεις που υιοθετεί το εργασιακό νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση. Από την άλλη πλευρά οι επιχειρήσεις βγαίνουν σαφώς ευνοημένες από τον περιορισμό της γραφειοκρατίας σε ορισμένους τομείς ( ψηφιακή κάρτα εργασίας) ενώ σε άλλους επιβαρύνονται με επιπλέον γραφειοκρατικά καθήκοντα για την ενημέρωση των εργαζομένων. Επιπλέον αυξάνεται στα 10.500 ευρώ το πρόστιμο για την υποδηλωμένη εργασία.
Ειδικότερα, κερδισμένοι βγαίνουν οι εργαζόμενοι γιατί:

1.Νομιμοποιείται η εργασία σε περισσότερους του ενός εργοδότη, κάτι που σήμερα απαγορεύεται καθιστώντας έτσι παράνομη την εργασία σε δεύτερο εργοδότη. Έτσι, μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας, θα επιτρέπεται πλέον η δεύτερη δουλειά σε άλλον εργοδότη, για ό,τι αυτό σημαίνει για την αύξηση των εισοδημάτων του, διασφαλίζεται ο έλεγχος της δεύτερης εργασίας, που μέχρι σήμερα αποτελούσε ένα μαύρο πεδίο για εργαζόμενους και εργοδότες και όλα αυτά χωρίς να προκαλείται έκπτωση του επιπέδου προστασίας του που αφορά τον ελάχιστο χρόνο ανάπαυσης του, που είναι οι 11 ώρες /24ωρο ( ΠΔ 88/1999). Με απλά λόγια εντός ενός 24ώρου χωρά μόνο μια πλήρης απασχόλησή και μια μερική απασχόληση κατ’ ανώτατο όριο, δεν θίγεται η 40ωρη/5νθημερη εργασία, δεν θίγεται το ανώτατο όριο των 48 ωρών (στον οποίο περιλαμβάνεται ο χρόνος υπερεργασίας και υπερωρίας) ως μέσος όρος στους 4 μήνες περιόδου αναφοράς, όπως ορίζεται στο ΠΔ 88/1999.

Ο προβληματισμός για τη νομιμοποίηση της δεύτερης απασχόλησης

Τον προβληματισμό του για τη νομιμοποίηση της δεύτερης απασχόλησης καταθέτει ο εργατολόγος Γιάννης Καρούζος, σημειώνοντας :

Συνεπώς ο συνολικός ημερήσιος χρόνος απασχόλησης στους δυο εργοδότες είναι 12 ώρες (8+40) και ο συνολικός εβδομαδιαίος χρόνος απασχόλησης 60 ώρες (12*5).
Αν ο εργαζόμενος απασχοληθεί στους δυο εργοδότες με τα παραπάνω ωράρια για διάστημα 4 διαδοχικών μηνών, υπάρχει παράβαση του άρθρου 167 που ορίζει ότι ο χρόνος εβδομαδιαίας εργασίας των εργαζομένων δεν μπορεί να υπερβαίνει ανά περίοδο το πολύ τεσσάρων (4) μηνών τις σαράντα οκτώ (48) ώρες κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών.

Σκόπιμο είναι να προβλεφθεί ότι ο δεύτερος εργοδότης θα πρέπει να γνωρίζει το ωράριο απασχόλησης στον πρώτο εργοδότη ώστε να διαμορφώσει κατάλληλο ωράριο στην παράλληλη απασχόληση για να μην βρεθεί αντιμέτωπος με κυρώσεις.

2.Συμβάσεις μηδενικών ωρών: Μια καινοτομία του εργασιακού νομοσχεδίου είναι οι λεγόμενες συμβάσεις «μηδενικών ωρών» (zero hour contracts) που αποτελούν μια καλή ευκαιρία για τις μητέρες με μικρά παιδιά , φοιτητές , τεχνικά επαγγέλματα , εργαζόμενους στο πεδίο του θεάματος ,ακροάματος ή της εστίασης που επιθυμούν έκτακτη απασχόληση ολίγων ωρών. Στόχος της διάταξης είναι να θεσπιστούν κανόνες και να μην γίνεται κατάχρηση της εν λόγω μορφής απασχόλησης.

Με τις συμβάσεις μηδενικών ωρών ο εργαζόμενος καλείται 24 ώρες πριν να δουλέψει μόνο όταν έχει ανάγκη η επιχείρηση ( και συμφωνεί και ο ίδιος) και πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάστηκε. Στόχος της διάταξης είναι η πάταξη της μαύρης εργασίας αφού ο εργαζόμενος θα είναι αναγκαστικά δηλωμένος, με άδειες και ασφαλιστικές εισφορές. Η επιχείρηση δεν θα μπορεί να πάρει άλλους από αυτούς που έχει δηλώσει.

Παράδειγμα: Επιχείρηση catering έχει αναλάβει κοσμική εκδήλωση 200 ατόμων έχοντας υπολογίσει ότι το προσωπικό που θα χρειαστεί είναι 10 εργαζόμενοι. Δύο ημέρες πριν την εκδήλωση πληροφορείται η επιχείρηση ότι οι καλεσμένοι θα είναι επιπλέον 100 άτομα . Σήμερα για τον έκτακτο αυτό φόρτο εργασίας που θα χρειαζόταν 3 επιπλέον εργαζόμενους (τους λεγόμενους «εξτρατζίδες») θα έψαχνε τελευταία στιγμή να προσλάβει έκτακτο προσωπικό, όπου τις περισσότερες φορές επειδή καθίσταται αδύνατο αυτό, τελικά προσφεύγει στην αδήλωτη εργασία , βρίσκοντας 3 εργαζόμενους και πληρώνοντας τους στο χέρι το μεροκάματο χωρίς ασφαλιστικές εισφορές. Η ανάγκη τον αναγκάζει εκ των πραγμάτων να προσφύγει σε παράνομη επίλυση του έκτακτου και αιφνίδιου γεγονότος. Μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας θα μπορούσε να έχει ένα σύνολο εργαζομένων με σύμβαση κατά παραγγελία, αορίστου χρόνου , όπου θα είχε συμφωνήσει το σύνολο ωρών απασχόλησης , ανά εβδομάδα / μήνα χωρίς όμως εκ των προτέρων να έχει προσδιοριστεί επακριβώς ο χρονικός προγραμματισμός εκτέλεσης της εργασίας αν δηλ. θα λάβει χώρα Δευτέρα με Παρασκευή.

Παρά ταύτα η σύμβαση κατά παραγγελία θα δημιουργούσε ασφάλεια και στις δυο πλευρές ,