– • Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ευρώ στα κοινωνικά δίκτυα είναι ‘ποιος βάζει τις φωτιές’….
• Ο μέσος άνθρωπος, πέρα από την ανησυχία και τον φόβο που του προκαλεί η συνειδητοποίηση ότι το περιβάλλον και η ασφάλεια του δεν μπορούν πια να θεωρούνται δεδομένα πράγματα -με τον τρόπο τουλάχιστον που ίσχυε μέχρι πρότινος- σήμερα αναγκάζεται να πάει και λιγάκι παραπέρα.
• Δεν μπορεί να πιστέψει ότι σε αυτή την χώρα συμβιώνει με ανθρώπους οι οποίοι έχουν ένα τόσο χαλεπό και διεστραμμένο σύστημα αξιών ώστε να φτάνουν στο σημείο να εχθρεύονται και να μισούν το ίδιο τους το περιβάλλον. Να επιδιώκουν συνειδητά την καταστροφή του. • Αυτή η ιδέα, τον μέσο σημερινό Έλληνα, τον ξεπερνά.
• Για αυτό και ψάχνει εναγωνίως να μετακυλήσει όπως όπως την ευθύνη αυτών των αποτρόπαιων πράξεων στους ‘ξένους’. Σε αυτούς που δεν αισθάνεται ως δικούς του, ως σάρκες εκ της σαρκός του και ως αίμα του.
• Στους γύφτους, επι παραδείγματι, αλλά και τους κάθε λογής μετανάστες.
• Γιατί ΜΟΝΟΝ έτσι μπορεί σε κάποιον βαθμό να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Να συνταιριάξει ως σωστές παραμέτρους μέσα σε μια φόρμουλα τις αντιφάσεις που τον ταλαιπωρούν. Αν κάποιος δεν είναι από εδώ –σκέπτεται- τότε δεν έχει λόγο να αγαπά αυτή την χώρα και τότε έχει μέσα του το περιθώριο να επιζητεί τον αφανισμό της.
• Η τελική εξίσωση έτσι ακούγεται κάπως πιο λογική….
• Το ζήτημα όμως δεν είναι απλά ιδεολογικό
. • Το ζήτημα έχει και πρακτικές διαστάσεις οι οποίες πάνε πιο πέρα από τις επιπτώσεις των καταστροφών στην ανθρώπινη ψυχολογία.
• Αφού γυρω μας μεθοδικά τα τελευταία χρόνια συντελείται μια καταστροφή η οποία όλο και προχωρά, όλο και εντείνεται.
• Κάθε χρόνο αποχαιρετούμε εκατομμύρια στρέμματα δασών, παραγωγικών φυτειών, οικοπέδων και κατοικιών. Και δεν είναι μόνο το πράσινο το οποίο, πέρα από την αισθητική του, παίζει και έναν εξαιρετικά σημαντικό βιομετρικό ρόλο στις ζωές ολονών μας. Είναι και οι περιουσίες μας, είναι και οι προσωπικοί μας χώροι, είναι και οι αναμνήσεις που έχουμε ο καθένας φυλαγμένες μέσα σε αυτούς είναι όλα αυτά, τα υλικά και άυλα, που χάνονται μαζί του.
• Και όλα αυτά κοστίζουν. Μερικές φορές μάλιστα κοστίζουν ασύλληπτα υψηλά ποσά.
• Και έχουν επιπτώσεις στην οικονομία μας, στην οργάνωση της ζωής μας, στην ρυμοτομία του οικο -κελύφους μέσα στο οποίο ζούμε. Για να μη πούμε τίποτε και για τις ψυχές των ανθρώπων αλλά και των ζώων κάθε είδους οι οποίες αποδημούν για πάντα από κοντά μας.
• Αυτά δεν είναι πράγματα να μένεις να τα κοιτάς και μετά να κάθεσαι και να γράφεις θυμωμένα ή θλιμμένα σημειώματα στο facebook.
• Αυτά είναι πράγματα που οφείλει να προλαμβάνεις και να αποτρέπεις.
• Ξεκινώντας από την οργάνωση του αμυντικού και επεμβατικού σου εξοπλισμού, την ανασύνθεση των υπηρεσιών σου και ΚΥΡΙΩΣ:
• Την αναμόρφωση του νομικού σου συστήματος. Τα εγκλήματα εμπρησμού είναι εξόχως μιαρά και καταστροφικά εγκλήματα και για αυτόν τον λόγο θα πρέπει επειγόντως να μετακομίσουν σε κάποιο άλλο μέρος της ποινικής λίστας.
• Αρχής γενομένης με την ενίσχυση των ποινών που τους επιβάλλονται.