Το takahe, ένα μεγάλο προϊστορικό πτηνό, που για δεκαετίες οι επιστήμονες πίστευαν ότι είχε εξαφανιστεί, επέστρεψε στην άγρια φύση της Νέας Ζηλανδίας. Την περασμένη εβδομάδα, 18 από τα αυτά τα πτηνά απελευθερώθηκαν στην κοιλάδα Waimaori της λίμνης Whakatipu, μια αλπική περιοχή του Νότιου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας. Τα πτηνά αυτά δεν είχαν εμφανιστεί εδώ και περίπου 100 χρόνια. Για τους Ngai Tahu, τη φυλή στην οποία ανήκουν οι εκτάσεις, και η οποία ενεπλάκη σε μια μακρά δικαστική μάχη για την επιστροφή τους, είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός, καθώς σηματοδοτεί την επιστροφή στην άγρια φύση των πτηνών με τα οποία οι πρόγονοί τους ζούσαν δίπλα τους.
Τα takahe είναι ασυνήθιστα πλάσματα. Όπως και πολλά πουλιά της Νέας Ζηλανδίας, εξελίχθηκαν και προσαρμόστηκαν για να γεμίσουν τις θέσεις του οικοσυστήματος που θα καταλάμβαναν τα θηλαστικά. Δεν μπορούν να πετάξουν, έχουν ύψος περίπου 50 εκατοστά και ζουν στα βουνά. Η παρουσία τους στην Aotearoa χρονολογείται τουλάχιστον από την προϊστορική εποχή του Πλειστόκαινου, σύμφωνα με απολιθωμένα λείψανα που έχουν βρεθεί.
«Μοιάζουν σχεδόν προϊστορικά», δήλωσε στον Guardian ο Tumai Cassidy, μέλος της φυλής Ngai Tahu.
Από μπροστά, το σώμα τους φαίνεται να είναι σχεδόν σφαιρικό και σε συνδυασμό με το μπλε-πράσινο φτέρωμά τους, μοιάζουν με τον πλανήτη Γη που κάθεται πάνω σε δύο μακριά, φωτεινά κόκκινα πόδια. Οι πρόγονοι του Cassidy χρησιμοποιούσαν τα φτερά των takahe για να υφάνουν μανδύες.
«Κάποιος μας αποκάλεσε κάποτε, τη γη των πουλιών που περπατούν», είπε ο O’Regan, ένα άλλο μέλος της φυλής.
«Λίγα πράγματα είναι πιο όμορφα από το να βλέπεις αυτά τα μεγάλα πουλιά να καλπάζουν σε εδάφη όπου δεν έχουν περπατήσει για πάνω από έναν αιώνα», πρόσθεσε.
Στη Νέα Ζηλανδία, η επιστροφή των άγριων πληθυσμών takahe σηματοδοτεί μια πρώτη νίκη για τη διατήρηση και την επιστροφή ενός από τα σπανιότερα πλάσματα στον κόσμο. Τα συγκεκριμένα πτηνά είχαν κηρυχθεί επισήμως εξαφανισμένα το 1898, καθώς ο ήδη μειωμένος πληθυσμός τους είχε εξαλειφθεί από την άφιξη άλλων γνωστών ζώων που έφεραν οι Ευρωπαίοι όπως, γάτες, κουνάβια και αρουραίοι. Μετά την εκ νέου ανακάλυψη τους το 1948, ο αριθμός τους ανέρχεται σήμερα σε περίπου 500 και αυξάνεται κατά 8% ετησίως.
Αρχικά, οι οικολόγοι συγκέντρωσαν και επώασαν τεχνητά τα αυγά των πτηνών ώστε να μην τα καταναλώσουν τα αρπακτικά ζώα. Στη συνέχεια, το Τμήμα Προστασίας της Φύσης (DOC) τα εισήγαγε σταδιακά σε μερικά νησιωτικά καταφύγια και εθνικά πάρκα.
Εάν τα ζευγάρια των πτηνών που μόλις απελευθερώθηκαν προσαρμοστούν στο νέο τους περιβάλλον, οι οικολόγοι ελπίζουν ότι θα απελευθερώσουν άλλα 7 πουλιά τον Οκτώβριο και έως και 10 νεαρά takahe στις αρχές του επόμενου έτους.
Το συγκεκριμένο έργο για τη διατήρηση των takahe αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας της Νέας Ζηλανδίας να προστατεύσει τα μοναδικά αυτά πτηνά. Η χώρα κάνει μια συλλογική, εθνική προσπάθεια για την εξάλειψη των χειρότερων εισαγόμενων αρπακτικών μέχρι το 2050.
Ένας κύκλος κλείνει
Η απελευθέρωση των takahe στη γη των Ngai Tahu είναι μέρος μιας προσπάθειας να δημιουργηθεί ο τρίτος άγριος πληθυσμός των συγκεκριμένων πτηνών. Επίσης, η κυβέρνηση της χώρας σκοπεύει θν συνεργαστεί στενά με την φυλή που θα τα φιλοξενήσει.
Για τους Maori, το να τα βλέπουν να απελευθερώνονται στην κοιλάδα, λέει, ήταν εξαιρετικά σημαντικό.
«Είναι απίστευτα σημαντικό το ότι μπορώ να το κάνω στη δική μου γη. Θυμάμαι και σκέφτομαι τις επτά γενιές του λαού μας που αγωνίστηκαν για να επιστραφούν τα δικαιώματά μας και η γη μας», είπε χαρακτηριστικά ο Cassidy.
Η μείωση των άγριων takahe συνέπεσε με την κατάσχεση, πώληση ή κλοπή μεγάλου μέρους της γης της φυλής. Εκείνη την περίοδο, οι ντόπιοι Μαορί ονόμασαν αυτές τις βουνοκορφές «Ka Whenua Roimata» – «Τόποι των δακρύων».
ΠΗΓΗ: Guardian