– • Ο Κασσελάκης εννοείται πως θα χάσει εάν κατέβει σε εκλογές που θα ψηφίσουν παραδοσιακοί αριστεροί κλειστού κυκλώματος. Ο Κασσελάκης αποτελεί ξένο σώμα για αυτούς, καθώς βρίσκεται τελείως εκτός των προσλαμβανουσών τους.
• Ο Κασσελάκης θα μπορούσε να κερδίσει, εάν οι εκλογές συνέβαιναν τελείως ανεκτές και εάν πήγαιναν να ψηφίσουν σε αυτές, τηναίητζερς, χαβαλετζήδες, κεντροδεξιοί γκέι και κάθε λογιών κυρίες μιας κάποιας ηλικίας. Γιατί το πρότυπο που λανσάρει είναι περισσότερο κοσμικό παρά πολιτικό. Περισσότερο σούρνει προς τα life style εξώφυλλα των αλήστου μνήμης περιοδικών του Π. Κωστόπουλου παρά προς τα μαχητικά editorial του Βαξεβάνη…
• Ο Κασσελάκης ήρθε από το πουθενά και -αν οι παραμετροποιήσεις του χώρου του δεν αλλάξουν-κινδυνεύει σοβαρά να ξαναεπιστρέψει στο πουθενά.
• Στο κόμμα του δεν φαίνεται να τον θέλει κανείς –λογικό γιατί τους χαλάει την σούπα.
• Δεν ταιριάζει στην εικόνα του αρχηγού που έχουν τα μέλη κατά νου και επίσης καταβαραθρώνει τις εικόνες που προβάλλουν οι υποψήφιοι αρχηγοί για τον εαυτό τους. Είναι ένα είδος πολιτικού ‘εικονομάχου’ ο οποίος μπήκε και κινείται σε έναν ιερό χώρο εικονολατρών.
• Ο Κασσελάκης είναι αλήθεια θα ήταν πολύ καλός για διάδοχος του Μητσοτάκη, αν και εφόσον έλεγε ανάποδα το αριστερό ‘πατερημών’ και αν διατελούσε μαθητευόμενος πολιτικός μάγος για καμια μισή ντουζίνα χρόνια. Στο γήπεδο πάντως που πήγε τωρα να πάιξει μόνο για τερματοφύλακα θα τον βάζουν, άσε που θα τον ταράζουν και στα αυτογκόλ…
. • Το φαινόμενο Κασσελάκη δείχνει όμως μερικά άλλα πράγματα:
• Πρώτον πως αν τινάξεις καλά την ποδιά της ελληνικής κοινωνίας, όλο και μερικά φρέσκα πρόσωπα θα συλλέξεις. Υλικό έχουμε εντός κι εκτός επικράτειας, άρα έχουμε και ελπίδες για το μέλλον.
• Το δεύτερο είναι η νέα διάσταση της πολιτικής η οποία έχει διαφοροποιηθεί κατά πολύ από τα παραδοσιακά πρότυπα που ίσχυσαν μέχρι σήμερα. Κάντε για παράδειγμα εικόνα τον Κασσελάκη δίπλα στον Φίλη και στον Τσίπρα και θα καταλάβετε τι εννοώ… Εκείνο το μοντέλο του αξούριστου αριστερο-αριβιστή φοιτητή ο οποίος, με ένα ταγάρι στην πλάτη, για 365 μέρες τον χρόνο παρακολουθούσε καταλήψεις και πορείες και πήγαινε μόνο στις εξετάσεις να γράψει το όνομα του στην κόλλα, μπας και δεηθεί κανάς μπαϊλντισμένος καθηγητής να τον περάσει και πάρει, εκεί κατά τα 50 του, κανά πτυχίο, έχει πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ο Κασσελάκης διατέλεσε -και προέρχεται- από την μισητή τάξη των ‘Αρίστων’, ξέρετε ντε… εκείνη την ελίτ που πρωί μεσημέρι βράδυ βρίζουν και ειρωνεύονται οι λοιποί σύντροφοι του…
. • Το τρίτο καινοφανές χαρακτηριστικό είναι η δύναμη προβολής που έχουν πια αποκτήσει τα social media και η ρετουσαρισμνένη διαφημιστική εικόνα
. • Ο Κασσελάκης δεν καταδέχεται να πάει να συμμετέχει στα τετριμμένα.
• Δεν πάει σε ημερίδες δεν διοργανώνει συνεντεύξεις τύπου, δεν τουιτάρει. Παίρνει το συνεργείο του, βγαίνουν στις καλντερίμια και στις ρούγες και εκεί -σαν την Βουγιουκλάκη- του κάνουν κοντινό έτσι για να ‘γράφει’ καλύτερα η ομορφιά και η αρρενωπότητα του (που λέει ο λόγος δηλαδή) και ερωτο-απαντά μόνος του τις ερωτήσεις του φιλοθεάμονος κοινού. Πρωτόγνωρα πράγματα δηλαδή στην πολιτική. Πράγματα που πάνε περισσότερο στην ρουτίνα των πρωϊνάδικων παρά στις πρακτικές των κοινοβουλευτικών.
• Ελα όμως που πιάνει!
• Μέσα σε δυο μόλις εβδομάδες έχει κάνει τους πάντες να τον προσέχουν να τον συζητούν και να τον κρυφοθαυμάζουν.
• Ας ελπίζουμε η εξέλιξη αυτού του ανθρώπου να είναι κάπως καλύτερη από την διαφαινόμενη και να μη σβήσουν τα φώτα της ράμπας για αυτόν, αμέσως μετά τις εσωκομματικές.
Ας ελπίσουμε ότι θα το πάει το παιχνίδι και λιγάκι παραπέρα, σαν εκείνον τον συνονόματο του τον Στέφανο, που ταρακούνησε το διεθνές τεννιστικό στερέωμα, έστω κι αν σαν χαρακτήρας αποδείχτηκε τενεκές αγάνωτος….
ΦΩΤΟ https://www.aftodioikisi.gr/p