Εκλογές στον δρόμο με τις λεύκες Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου
– • Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές και τα πνεύματα παραμένουν οξυμένα.
• Μεταξύ των υποψηφίων δεν υφίσταται κανένας απολύτως πολιτικός διάλογος. Ο καθένας απευθύνεται στο κοινό του και ποτέ στους ανθυποψηφίους του.
• Αλλά κι έτσι ακόμα τα αφηγήματα παραμένουν εξαιρετικά φτωχά.
• Το πρόβλημα της Καστοριάς είναι ένα και μοναδικό και απολύτως γνωστό σε όλους τους συνδυασμούς
. • Η φτωχοποίηση κι η απαξίωση της περιοχής. Η οικονομική- και συνακόλουθα- η δημογραφική κατρακύλα.
• Η κοινή γνώμη φυσικά τείνει ευήκοα ώτα, μπας και ακούσει κάποια καλή ιδέα από κάποιον από τους εκατοντάδες υποψήφιους. Όλους αυτούς, τους wannabe συμβούλους, που τους έχει πιάσει αίφνης μια ακατάσχετη διάθεση προσφοράς στην ιδιαιτέρα πατρίδα τους και οι οποίοι υπόσχονται (έτσι γενικά) ευημερία, ευζωία, ανάπτυξη και άλλους λαγούς με πετραχήλια…
• Σημειώσιμο είναι επίσης το γεγονός πως κανένας από τους τέσσερεις επικεφαλής -έως τώρα- δεν έχει καταφέρει να διατυπώσει ένα ενιαίο και ρεαλιστικό όραμα. Ένα master plan αναδιάρθρωσης με συγκροτημένους στόχους και με συγκεκριμένα βήματα.
• Για όλους η Δημαρχία φαίνεται τελικά να συνοψίζεται σε κουρέματα γκαζόν, σε μάζεμα σκουπιδιών, σε ασφαλτοστρώσεις, ενεργειακές βελτιώσεις… άντε και στο πανωσήκωμα κανενός γυμναστηρίου ή κολυμβητηρίου ή πολιτιστικού κέντρου…
• Εως εκεί! Καθημερινότητα δηλαδή κι άγιος ο Θεός.
• Το μείζον, η εισροή χρήματος και η τοπική οικονομία, δείχνει πως ξεπερνά κατά πολύ τις ικανότητες τους. Η απλά βρίσκεται έξω από τα ενδιαφέροντα τους.
• Ένα πρόσθετο θέμα είναι η αντίδραση του κόσμου μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.
• Το παλιό μοντέλο των απλών ή –έστω- των θερμόαιμων υποστηρικτών δείχνει έχει οριστικά αποσυρθεί μαζί με τον πολιτικό αποχρωματισμό των συνδυασμών.
• Όλα τα σηματάκια και logo (πλην ενός) μοιάζουν με μπουμπουνιέρες κι ουράνια τόξα μη τυχόν και προχωρήσει κανάς ψηφοφόρος σε πολιτικό συνειρμό και συνταυτίσει καμιά παράταξη με κάποιο συγκεκριμένο κόμμα. Αφού όλοι δηλώνουν υπεράνω.
• Οπότε η κουβέντα έχει πάψει πλέον να είναι ιδεολογική και έχει μετατραπεί σε προσωπική. Υπέρ ή κατά του επικεφαλής.
• Ο οποίος, από τους μεν δικούς του λανσάρεται ως Μεσσίας, από τους δε αντιπάλους του ως άρχων του σκότους. Σε μια πόλη δηλαδή στην οποία ο ένας ξέρει τον άλλο από τα γεννοφάσκια του σαν κάλπικη δεκάρα, εξυφαίνονται και λανσάρονται αφηγήματα τα οποία, όχι μόνον είναι εξωπραγματικά, αλλά είναι και καταγέλαστα…
• Μερικές φορές ωστόσο, η κριτική παύει να είναι απλή κριτική και μετατρέπεται σε κακιασμένη και χολωμένη λοιδωρία. Μέσα στα κοινωνικά δίκτυα έχει αρχίσει να εμφανίζεται μια απίστευτη εριστικότητα, μια μεθοδική επιθετικότητα, προσωπικοί σχολιασμοί, κουτσομπολιό, αναλύσεις της προσωπικής ζωής, ‘αποκαλύψεις’ ερωτικών σχέσεων και επιδόσεων του καθενός έως και παρουσιάσεις ποινικών μητρώων.
• Εχει αρχίσει πια να κτίζεται μια εξαιρετικά προβληματική και μολυσματική ατμόσφαιρα στην οποία δυστυχώς συμπράττει -αν δεν την υποδαυλίζει κιόλας- -ένα κομμάτι υποτιθέμενων δημοσιογράφων του μοντέρνου ηλεκτρονικού τύπου οι οποίοι καλλιεργούν ‘κλίμα’.
• Το που θα οδηγήσουν όλα αυτά δεν είναι γνωστό αλλά στα σίγουρα δεν είναι και ελπιδοφόρο. Σε αντίθεση με αυτό που λέγεται για τα ψάρια, μια κοινωνία μπορεί να σαπίσει από πάνω αλλά μπορεί κάλλιστα να σαπίσει και από κάτω.
• Και το δεύτερο αυτό σάπισμα ειλικρινά, είναι πολύ πιο επίφοβο γιατί εξαπλώνεται ταχύτατα.