• Σύμφωνα με αυτή, οι α’ βάθμιοι ΟΤΑ στην χώρα μας πληθυσμιακά κινούνται σε ένα όριο 33,500 πολιτών περίπου που τους φέρνει αρκετά πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο αλλά πολύ πιο κάτω από τον παγκόσμιο (ο οποίος ξεπερνά τις 55.000)

• Σε θέματα αρμοδιοτήτων οι Δήμοι είναι στην κυριολεξία πολυσχιδείς.

• Μικρά σύγχρονα βασίλεια που καταπιάνονται με πανσπερμία ζητημάτων.

• Εχουν τεράστιες διοικητικές και διαχειριστικές αρμοδιότητες (δίκτυα ύδρευσης/ αποχέτευσης/ αποκομιδής, πολεοδομικές χωροθετήσεις, διανοίξεις και διαμορφώσεις δρόμων κλπ),

• Έχουν σημαντικότατες κοινωνικές αρμοδιότητες (προστασία αστέγων, αναπήρων, θυμάτων βίας, ηλικιωμένων, περισυλλογή και φύλαξη αδέσποτων, κέντρα υγείας κλπ)

• Έχουν πολιτισμικές και αθλητικές αρμοδιότητες (διαχείριση σχολικών μονάδων, ημερίδες, αθλητικές διοργανώσεις συναυλίες, εκθέσεις κλπ) • Έχουν περιβαλλοντικές λειτουργίες (διαμορφώσεις χώρων πρασίνου, συντήρηση αλσυλίων & πάρκων δημιουργία δημοτικών λαχανόκηπων κλπ)

• Διαθέτουν μεγάλα περιθώρια παρέμβασης στην τοπική οικονομία μέσω δημιουργίας υποδομών στον πρωτογενή τομέα, την σύνταξη εμπορικών κανονισμών, τον καθορισμό των ωραρίων των επιχειρήσεων, την διαφήμιση και προώθηση των τοπικών προϊόντων, την προσκληση και φιλοξενία τουριστικών πρακτόρων, την συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις προϊόντων, την διαχείριση λαϊκών αγορών και εμποροπανηγύρεων κοκ.

• Γενικά, θα μπορούσε κάποιος να πει, ότι η πρόοδος -ή η καθήλωση- μιας τοπικής κοινωνίας εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από το είδος της αυτοδιοίκησης που διαθέτει και το μυαλό των ιθυνόντων που εμπλέκονται σε αυτήν.

• Οπότε, έχοντας κάποιος όλα αυτά κατά νου, δεν γίνεται παρά να του κάνει αλγεινή εντύπωση οι απόπειρες αλλά και η θεματογραφία της κριτικής που επιχειρούν ορισμένοι δημότες κατά της τρέχουσας δημοτικής αρχής, όσο και τα ζητούμενα που προωθούν προς τις επερχόμενες

. • Ενας από τους δεκάδες wannabe δημοσιογραφίσκους των κοινωνικών δικτύων έπιασε προχθές σε εξαιρετικά επιθετικό τόνο να κατακρίνει τον Δήμο Καστοριάς… για ποιο πράγμα λέτε?

• Επειδή ένα σωληνωτό, ημιδιαφανές χριστουγεννιάτικο στολίδι, παραμένει έως σήμερα αναρτημένο, λέει, σε έναν στύλο, παραδίπλα από την είσοδο του προαστίου των Μανιάκων. Σε δρόμο μάλιστα που δεν είναι καν δημοτικός παρά περιφερειακός.

• Την επιθετική του πάντως κριτική σύντομα πλαισίωσαν και άλλοι δημότες με εξίσου οξείς χαρακτηρισμούς. Εσπευσαν να υποδαυλίσουν τα πνεύματα και υποψήφιοι/ες αντικείμενων συνδυασμών. Καταπιάστηκαν δηλαδή όλοι αυτοί με την διαπραγμάτευση και την ανάδειξη ενός ζητήματος μηδαμινής στην κυριολεξία αξίας, προφανώς επειδή έως εκεί ήταν που τους έκοβε και τόσο μόνο μπορούσαν να δουν από την βεντάλια των όποιων σωστών και λαθεμένων πονημάτων της τρέχουσας αρχής.

• Από όλες τις λειτουργίες, τις ευθύνες, τις δραστηριότητες και τις αρμοδιότητες με τις οποίες είναι επιφορτισμένος ένας Δήμος, η κριτική που ασκήθηκε περιορίστηκε στην παράλειψη της αποκαθήλωσης ενός λεντοσωλήνα….

. • Μάλιστα.

• Δηλαδή έτσι και πάνε έως τις κάλπες δημότες με τέτοιον βαθμό αντίληψης, σαν τι θα πρέπει άραγε να προσδοκούμε σαν αποτέλεσμα?