Χρειάστηκαν δεκαετίες έντονων γυναικείων αγώνων για να μπορέσουν οι Ελληνίδες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου. Και φυσικά πήρε πολλά ακόμα χρόνια για να τολμήσουν να ασχοληθούν με τα κοινά.

Η λέξη αυτοδιοίκηση μπορεί να είναι γένους θηλυκού, αλλά η εκπροσώπηση των γυναικών στην ανάληψη των ηνίων της είναι μικρή. Φέτος, όπως έδειξε έρευνα, από τους συνολικά 1.222 δημοτικούς συνδυασμούς που θα συμμετάσχουν στις εκλογές της Κυριακής, τον δημαρχιακό θώκο των 332 δήμων, ως επικεφαλής παράταξης, διεκδικούν 1.047 άνδρες και μόλις 164 γυναίκες δηλαδή ποσοστό 13,5% του συνόλου.

Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, το 2019, γυναίκες υποψήφιοι δήμαρχοι ήταν 176 (ποσοστό 10,8% επί των υποψηφίων), από τις όποιες εκλέχθηκαν οι 18 (ποσοστό 5,4% επί των εκλεγέντων), ενώ στις δημοτικές εκλογές του 2014 υπήρχαν 153 υποψήφιες γυναίκες (ποσοστό 10,6%) και εκλέχθηκαν οι 15.

To ήξερες; Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν το 2019, 19 Δήμοι της Ελλάδας ανέδειξαν γυναίκες δημάρχους

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στις 13 Περιφέρειες της χώρας, για τις οποίες από τους 78 περιφερειακούς συνδυασμούς, θέση περιφερειάρχη διεκδικούν 67 άνδρες και μόλις 11 γυναίκες (ποσοστό 14,1%).

Το ήξερες; Στον Δήμο Αμαλιάδας, αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Γερμανούς, αναδείχτηκε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος, η Μαρίκα Μπότση – Τσαπαλίρα η οποία παραιτήθηκε στις 101 ημέρες της θητείας της. Και στον Δήμο Κέρκυρας, το 1956, εκλέχτηκε με όλη την τυπική διαδικασία η Μαρία Δεσύλλα – Καποδίστρια.

Η πολιτική ισότητα μένει να γίνει ουσιαστική, όχι πια σε επίπεδο νόμων,
αλλά ως πραγματική άρση των ποικίλων αποκλεισμών των γυναικών, με αλλαγές στα πρότυπα ζωής και δράσης και της γενικότερης φιλοσοφίας της κοινωνίας. Και προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήταν σκόπιμο να συμβάλουμε όλοι και όλες.

Το ήξερες; H πρώτη φορά που ψήφισαν πανελλαδικά οι Ελληνίδες ήταν στις εκλογές του 1956