• Θα ήθελα να καταθέσω εδώ και ορισμένα από τα λάθη που διαπίστωσα στα προεκλογικά τεκμαινόμενα των συνδυασμών, κατά την δική μου πάντα ταπεινή άποψη, ως ενός απλού πολίτη.

• Πρώτον δεν διατυπώθηκε από καμία πλευρά ένα συγκεκριμένο όραμα ανάπτυξης της περιοχής. Δεν εξεπέμθη κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, ένας οδικός χάρτης με σαφείς δράσεις του στυλ: ένα/δύο τρία.

• Ακούστηκαν άφθονες παράτες, φλυαρίες, αερολογίες και πομφόλυγες με πιο χαρακτηριστική εκείνη την αμίμητη ‘θα φέρουμε την Ανάπτυξη’ • Τοκ-τοκ, καλημέρα σας! Μου ανοίγεται παρακαλώ? Είμαι η Ανάπτυξη- με φωνάξατε? Ήρθα…

. • Υπήρξαν πάρα πολλές καταγγελίες χωρίς αντίκρισμα από υποψήφιους. Τόσες πολλές που κούρασαν τον κόσμο. Υποτίθεται πως όταν καταγγέλλεις κάτι, ή κάποιον, θα πρέπει να εμφανίζεις και τις αναγκαίες αποδείξεις. Πούντες? Δεν παρουσιάστηκαν ποτέ.

• Επίσης παρουσιάστηκε άφθονη κριτική. Κριτική με την σέσουλα. Με το τσουβάλι. Μόνον που όταν κρίνεις τα “έργα” κάποιου άλλου θα πρέπει ταυτόχρονα να προτείνεις και τις δικές σου εναλλακτικές πράγμα το οποίο δεν είδαμε.

• Η αντιπαράθεση που πραγματοποιήθηκε δεν είχε κανένα ιδεολογικό εννοιολογικό ή στρατηγικό επίπεδο. Απλά πήρε το χρώμα μιας προσωπικής -και μάλιστα- εντελώς κακόβουλης κριτικής.

• Τα πρόσωπα που κατείχαν αξιώματα επιδιώχθηκε να πληγούν ως προσωπικότητες αυτά καθ’ εαυτά και όχι ως φορείς μιας προσωρινής εξουσίας όπως θα άρμοζε.

• Ο Δήμαρχος κι ένας τουλάχιστον από τους αντιδημάρχους του κατασυκοφαντήθηκαν για καθαρά προσωπικά τους θέματα τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με τα πολιτικά πράγματα και με την δημόσια σφαίρα.

• Δεν κρίθηκαν τα λεγόμενα των υποψήφιων προσώπων. Κρίθηκαν τα ΙΔΙΑ τα πρόσωπα.

• Στα υπαγορευμένα τους κείμενα τα δημοσιογραφούντα κέντρα προπαγάνδας των εφορμούντων συνδυασμών χρησιμοποιούσαν επιθετικούς χαρακτηρισμούς κι εκφράσεις καθαρά επικοινωνιακού τύπου, με προφανή στόχο να προσβάλουν, να αποδυναμώνουν και να μειώνουν τους αντιπάλους τους. Πχ. Τελούν εν πανικώ. Έχασαν την ψυχραιμία τους. Επέδειξαν αλαζονεία κλπ

• Υπήρξε στ’ αλήθεια μια μεγάλη κι επινοητικότατη παραγωγή fake news. Aνυπόστατων δηλαδή γεγονότων και φανταστικών δεδομένων τα οποία μεθοδικά εκπέμπονταν από συγκεκριμένα ‘δημοσιογραφικά’ κέντρα, παράκεντρα και κουτσομπολίστικους κύκλους.

• Υπήρξε παρανόηση αιτιακών σχέσεων ή μια εξ’ επί τούτου παραγνώριση και παραμερισμός των λόγων για τους οποίους συνέβησαν -ή δεν συνέβησαν- ορισμένα πράγματα. Πχ το γιατί δεν προχώρησε η αναπαλαίωση του αρχοντικού Χριστόπουλου, ή του γιατί καθυστερεί η ανέγερση του νέου Πνευματικού Κέντρου.

• Στην δεύτερη Κυριακή υπήρξε συνασπισμός των εφορμούντων. Μια μοναδική, μια απίστευτη -όσο και ανίερη- συμμαχία εναντίον της παράταξης που κατείχε τα αξιώματα. . Η παρουσία του κ. Τσούκα στο εκλογικό κέντρο του κ. Γρηγοριάδη την β. Κυριακή αλλά και η παρουσία της κ. Σπύρου στην επανακαταμέτρηση των ψήφων στο Πρωτοδικείο αυτό φανέρωσαν.

Σκοπός τους δεν ήταν μια καλύτερη Καστοριά.

• Ηταν η εκπαραθύρωση του Κορεντσίδη και η διανομή των διεκδικούμενων προνομίων εξουσίας ανάμεσα τους.

• Μόνο που -δυστυχώς για τα σχέδια τους- το κάστρο άντεξε.