• Κύριε Στεφάνου, προτού εισέλθουμε στο κύριο μέρος της συνέντευξής μας, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για την οργάνωση «Αρκτούρος», τις προσπάθειες που κάνει για την άγρια ζωή και τα έργα του.

Ο «Αρκτούρος» είναι μια περιβαλλοντική οργάνωση, ασχολείται δηλαδή με την προστασία του περιβάλλοντος, με άξονα την διαφύλαξη των μεγάλων, άγριων σαρκοφάγων που ζούνε στην ελληνική ύπαιθρο, όπως είναι η αρκούδα και ο λύκος κατά κύρια βάση. Βέβαια υπάρχουν και άλλα ζώα τα οποία προστατεύει η οργάνωση «Αρκτούρος», καθώς η προστασία τους μπορεί να μας εξασφαλίσει ένα υγιές και καθαρό περιβάλλον.

• Στην ιδιαίτερη γεωγραφική περιοχή της Καστοριάς, ιδιαίτερη λόγω της εξαίρετης χλωρίδας και πανίδας που παρουσιάζει η περιοχή, παρατηρείται η έξαρση ενός φαινομένου, συγκεκριμένα αναφερόμαστε στις εμφανίσεις αρκούδων σε κατοικήσιμες περιοχές. Θα ήθελα να μας πείτε για ποιον λόγο παρατηρείται η αύξηση του φαινομένου αυτού και αν σχετίζεται με την περίοδο αναπαραγωγής των αρκούδων;

Αρχικά να πούμε για την περίοδο αυτή, η οποία ξεκίνησε από τον μήνα Μάιο και διαρκεί έως και τον Ιούλιο, ότι αποτελεί περίοδο αναπαραγωγής και επομένως έντονης κινητικότητας των αρκούδων. Άρα είναι και πιο πιθανό να συναντήσει κάποιος μια αρκούδα. Όσον αναφορά την Καστοριά, γνωρίζουμε ότι είναι ένας από τους βασικούς βιοτόπους, όχι μόνον η Καστοριά, αλλά και η ευρύτερη περιοχή. Η οροσειρά της Πίνδου είναι ένας από τους βιοτόπους για αρκούδες, όπου και ζει ο μεγαλύτερος πληθυσμός τους. Ωστόσο είναι ένα φαινόμενο που το έχουμε δει πολλές φορές να συμβαίνει, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε περιοχές του εξωτερικού. Πάντως παρατηρούμε πως η άγρια ζωή εμφανίζει σημάδια εξοικείωσης με την ανθρώπινη παρουσία, ο άνθρωπος πλέον δεν αποτελεί μια άγνωστη παρουσία όπως παλαιότερα.

• Κύριε Στεφάνου είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό που προαναφέρατε, πως η άγρια ζωή έχει αρχίσει να χτίζει βήμα προς βήμα μια ¨οικειότητα¨ με την ανθρώπινη. Θα ήθελα να σας ρωτήσω προσωπικά, εάν σας στεναχωρεί ο τρόπος που κάποια μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν την άγρια ζωή και τις αρκούδες με χαρακτηρισμούς και φράσεις, όπως «γιγαντιαία, πελώρια, σπέρνει τρόμο και φόβο» προκαλώντας προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες.

Νομίζω ότι όντως τέτοιοι χαρακτηρισμοί ενίοτε μπορεί και να ισχύουν, αλλά τις περισσότερες φορές, λόγω της ύπαρξης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του τρόπου λειτουργίας τους, πολλά μέσα ενημέρωσης επιδίδονται σε ένα κυνήγι των clicks (επισκέψεων). Για αυτό και ζητάνε μια εντυπωσηθηριακή κεφαλίδα, ώστε να αυξήσουν την επισκεψιμότητα στις ιστοσελίδες τους. Το γεγονός αυτό το έχουμε δει να συμβαίνει και στην καθημερινότητα και σίγουρα σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργεί πανικό ή εντυπώσεις μεγαλύτερου μεγέθους από όσο θα έπρεπε.

• Κλείνοντας, να αναφερθούμε στα μέτρα αντιμετώπισης που πρέπει να λάβουμε, σε περίπτωση που βρεθούμε ενώπιον ενός άγριου ζώου;

Αρχικά να ενημερώσουμε τον κόσμο πως δεν υπάρχει η ανάγκη ενημέρωσης σε κάθε περιστατικό θέασης αγρίου ζώου, υπάρχουν περιοχές, όπως προαναφέραμε, που αποτελούν βιότοπο για τα ζώα αυτά. Ενδεχομένως, αν πρόκειται για κάποια πόλη σαν την Καστοριά που έχουμε δει να συμβαίνουν συναντήσεις ανάμεσα σε αρκούδες και ανθρώπους, για λόγους ασφαλείας, ιδίως σε κατοικήσιμες περιοχές, καλό είναι να επικοινωνούμε με το τοπικό δασαρχείο της περιοχής μας ή για λόγους ευκολίας την τοπική αστυνομία, η οποία αρμοδίως θα ενημερώσει και το δασαρχείο. Τώρα όσον αφορά τα μέτρα προστασίας ή πιο ορθά «τι κάνουμε στην θέαση αρκούδας» εδώ μεγάλη βαρύτητα διαδραματίζει η ενημέρωση, καθώς, όπως πολύ σωστά είπατε πολλές φορές, έχουμε στο μυαλό μας το γιγαντιαίο, άγριο, απειλητικό για την ζωή μας πλάσμα. Για αυτό να πούμε, ότι η αρκούδα δεν είναι καθόλου απειλητικό είδος, ούτε παραμονεύει για να επιτεθεί στον άνθρωπο και ούτε τρέφεται με τον άνθρωπο, αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχουμε περιστατικά επίθεσης αρκούδας σε άνθρωπο. Βέβαια για όσα ελάχιστα περιστατικά είχαμε, αποδίδουμε τους λόγους στην αμυντική στάση του ζώου και στις συνθήκες αλληλεπίδρασης με τον άνθρωπο. Δεν ξεχνάμε ότι είναι ένα άγριο ζώο, όμως σημαντικό είναι να του δίνουμε και τις διαστάσεις που πρέπει και του αρμόζει. Κρατάμε την ηρεμία μας, δεν κυνηγάμε το ζώο, σε καμία περίπτωση δεν του πετάμε αντικείμενα για να το προτρέψουμε σε φυγή και τέλος δεν κινούμαστε προς την κατεύθυνση του ζώου, ειδικά αν έχει μικρά μαζί του, καθώς σε ακριβώς αυτές τις περιπτώσεις έχουν σημειωθεί και οι επιθέσεις.

• Κύριε Στεφάνου, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την άκρως ενημερωτική και ενδιαφέρουσα συνέντευξη και να ευχηθώ τα καλύτερα τόσο σε εσάς όσο και στον οργανισμό που εκπροσωπείτε.

 Σας ευχαριστώ πολύ και εγώ με την σειρά μου, καλή συνέχεια.