………….. αχ για ποιον να πρωτοκλαψω………….. Καλημέρα……. σε γή και σε Ουρανό…….. ΑΔΕΛΦΟΥΛΗ ΜΟΥ……. ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ……

Η σημερινή ημέρα 30-Νοέμβρη ,μας σημάδεψε για πάντα…Hμέρα που έφυγες και δεν κοίταξες πίσω…Ήθελες να γίνεις άγγελος τόσο νωρίς …

Δεν μπορώ να το πιστέψω…Δεν μπορώ να ξεχάσω…

Ο αέρας λιγοστεύει στα πνευμόνια μου και ένας κόμπος με πνίγει…Όλα μου φαίνονται βαρετά χωρίς ουσία…σκέφτομαι τη ζωή μας που ρήμαξε…Συνεχίζω και ζω παρέα με τα δάκρυα γιατί η καρδιά είναι σφιγμένη από την απελπισία…Τ’ όνειρα γέμισαν από εφιάλτες…Η ψυχή μου αρνείται να δεχθεί ότι αυτό ήταν το πεπρωμένό σου…Η αδικία… όλα όσα δεν πρόλαβες να ζήσεις…Πονάω φρικτά από τον άδικο χαμό σου…

Το αύριο τελείωσε…Το μετά δεν υπάρχει…

Δεν έχω άλλο πόνο να δώσω ,πέρα από αυτό το λυγμό που κόβει την ανάσα!

Δεν μπορούσα τότε και δεν μπορώ ακόμα και σήμερα να σου πω αντίο…..

Δεν έφυγες…

Δεν μπορώ να παραδεχτώ ότι έφυγες…… Τοτε που είμασταν μαζί……… αναμνήσεις που ποτέ δεν θα σβήσουν αδελφάκι μου….. Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ……. ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ …… 30/11 ….. Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ….. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ…….. 25 ΧΡΟΝΙΑ…… ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ……. …….. Ελπίζω να βρεθήκατε με τον Γιώργο…..