Το όνομα του χωριού αρχικά ήταν Νιβεάστα, ενώ κατοικείται από το 1385 και η ιστορία του έπαιξε σημαντικό ρόλο για την εξέλιξη και την άνθηση της περιοχής. Πιο συγκεκριμένα, από τον 18ο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι Νεβεσκιώτες έμποροι ήταν εκείνοι που εξαπλώθηκαν σε Ανατολή και Δύση με αποτέλεσμα το χωριό τους να αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα αργυροχρυσοχοΐας σε όλα τα Βαλκάνια.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το μικρό χωριουδάκι της Φλώρινας στον παγκόσμιο διαγωνισμό της UNESCO διεκδίκησε το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» για την διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος.

Γνωρίζοντας το Νυμφαίο με μια βόλτα

Η βόλτα στα τέλεια καλντερίμια του Νυμφαίου ξεκινάει από το σοκάκι με το χαρακτηριστικό ξύλινο τοξωτό γεφυράκι που ενώνει δύο αρχοντόσπιτα και οδηγεί σε λαβυρινθώδη πέτρινα σοκάκια, με πανέμορφα πέτρινα κτίρια και αρχοντικά περιβαλλόμενα από τα πανύψηλα δέντρα οξιάς γύρω από τον οικισμό να συμπληρώνουν την έτσι κι αλλιώς παραμυθένια εικόνα του χωριού.

Σημείο αναφοράς για το Νυμφαίο το παλιό πέτρινο σχολείο, γνωστό και ως Νίκειος Σχολή, ένα επιβλητικό, μεγάλο κτίσμα σχεδόν στο κέντρο του χωριού. Αποτέλεσε δωρεά του καπνεμπόρου Ζαν Νίκο, χρονολογείται από το 1928 και σήμερα στους χώρους του φιλοξενείται το Συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Τέλος, συνώνυμο του οικισμού αποτελεί το Περιβαλλοντικό Κέντρο Αρκτούρου, που δημιουργήθηκε από την ομώνυμη μη κυβερνητική και μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση, για την προστασία της άγριας πανίδας (κυρίως αρκούδων και λύκων) και του φυσικού περιβάλλοντος.