Εχω την ιδέα πως τα Χριστούγεννα είναι κάπως σαν την Ιθάκη του Καβάφη. Αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία και συγκεντρώνει το περισσότερο ενδιαφέρον σε αυτά είναι η περίοδος ΠΡΙΝ ΑΠ¨Ο ΑΥΤΑ.

Εκεί όπου παρεισφρύουν όλα τα καλά ανθρώπινα συναισθήματα. Η καλοσύνη, η κοινωνικότητα, το ενδιαφέρον για τους άλλους, τα όνειρα ενός ειρηνικού και ισορροπημένου κόσμου…. όλες εκείνες οι ωραίες παιδικές κι αφελείς φαντασιώσεις μας.

Τα ίδια τα Χριστούγεννα σαν γιορτή δεν παρουσιάζουν κάτι το ιδιαίτερο. Βασικά για τους περισσότερους δεν αποτελούν παρά μια ακόμη αφορμή για πολυφαγία, Ενας γενικός διαγωνισμός σεφ με πάρα πολλούς κριτές.

Αααα και η καλύτερη ευκαιρία της χρονιάς για γνήσιους, ωραίους κι αυθεντικούς σπιτικούς καυγάδες.