Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό πάντως σαν κοινωνία την πόλωση την έχουμε στο αίμα μας. Στο κάθε θέμα που προκύπτει δεν επιλέγουμε να υποστηρίζουμε απλώς μια πλευρά. Απεργαζόμαστε την πλήρη εξολόθρευση και την εξάχνωση των αντιπάλων μας. Τωρινό θέμα έχουμε τα πολιτικά δικαιώματα συντροφικότητας των ομοφυλόφιλων.
Οπου η συζήτηση έχει ανάψει και πέφτουν άφθονες μπαλοθιές εκατέρωθεν. Προσωπικά δεν έχω κανένα απολύτως θέμα με την επιλογή ερωτικών συντρόφων εφ’ όσον αυτή γίνεται μεταξύ ενηλίκων και έχει διασφαλισμένη την συναίνεση των εμπλεκομένων. Θέλει κάποιος να σχετίζεται με άτομο του αντίθετου φύλλου? Εχει καλώς. Θέλει να σχετίζεται με άτομο του ιδίου φύλλου? Εχει καλώς. Θέλει να το κάνει κατά εικοσάδες? Και πάλι έχει καλώς Το δέχομαι. Αλλά το δέχομαι έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αυτές οι επιλογές ΔΕΝ ΕΪΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ, όπως θέλουν με περισσή θρασύτητα να υποστηρίζουν οι δικαιωματιστές.
Και δεν είναι φυσιολογικές γιατί ο ρόλος του πόθου, της σαγήνης, της ερωτικής έλξης -και τελικά της ερωτικής πράξης- σε όλες τις κοινωνίες των έμβιων όντων, δεν έχει τεθεί για την πλάκα και την απόλαυση τους.
Αυτά τα πράγματα εμφυτεύτηκαν μέσα στα όντα σαν μηχανισμοί που εξασφαλίζουν την αναπαραγωγή και την διαιώνιση των ειδών. Και ακριβώς ΕΠΕΙΔΗ είναι τόσο σημαντικοί και απαραίτητοι για αυτόν τον σκοπό μηχανισμοί συνδυάστηκαν -εκ κατασκευής- με το δέλεαρ της ψυχοσωματικής απόλαυσης έτσι ώστε να μην αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Να προτιμώνται και να εκτελούνται από όλους.
Στην πάροδο του χρόνου ωστόσο αυτή η απόλαυση δημιούργησε μια μεγάλη παρεξήγηση: Η ερωτική πράξη άρχισε να αποσυνδέεται από την αναπαραγωγή και μετατράπηκε σε αυτοσκοπό. Αυτονομήθηκε σαν ένα πρόσθετο στοιχείο ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Και είναι μεγάλο ερώτημα αν αυτή η αλλαγή χρήσης μπορεί να θεωρηθεί ως φυσιολογική… Εδώ οι γνώμες διίστανται. Αλλοι το δέχονται σαν τέτοιο, άλλοι το βλέπουν σαν μια απαράδεκτη απόκλιση. ——— Ως δεύτερο χαρακτηριστικό της υπόθεσης μας θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως στην πάροδο του χρόνου πράγματι παρατηρήθηκε μια αλλαγή κοινωνικών ηθών
. Αυτό που κάποτε θεωρούταν ως ‘κουσούρι’ έχει φτάσει σήμερα στο σημείο να λανσάρεται σαν επίτευγμα. Στις παλιές ελληνικές ταινίες, όπως όλοι ξέρουμε, οι ‘τοιούτοι’ αντιμετωπιζόταν πάντοτε ως ‘διαφορετικότητες’. Ναι μεν με μια μεγάλη δόση συμπάθειας, πλην όμως και με μια υπολανθάνουσα, αλλά σαφέστατη ειρωνεία.
Σήμερα οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι εκτελούν ‘πορείες περηφάνειας’ στις οποίες συμμετέχουν περιβεβλημένοι όσο το δυνατόν λιγότερα ρούχα ή μεταμφιεσμένοι σε άτομα του αντιθέτου φύλλου.
Σήμερα οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας νοιώθουν περήφανοι για τα ίδια ακριβώς πράγματα που ντρεπόντουσαν μέχρι χθες…. ——- Το τρίτο στοιχείο είναι η τιτάνια επιχείρηση νομιμοποίησης του ζευγαρώματος μεταξύ ομοφυλοφίλων η οποία λαμβάνει χώρα σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου. Οι homo δεν θέλουν απλώς να σχετίζονται ερωτικά. Θέλουν η σχέση τους αυτή να εξασφαλίζει και την αιγίδα της πολιτείας. Επιλέγουν, που επιλέγουν να ζευγαρώνουν , θέλουν να αποκτούν και όλα τα πολιτειακά, αστικά και περιουσιακά δικαιώματα ενός κανονικού ζευγαριού. ———- Το τέταρτο στοιχείο είναι ο ιδεολογικός αποχαρακτηρισμός της ομοφυλοφιλίας ως ‘κακού’ Οι homo προσπαθούν να δείξουν ότι η ιδιαιτερότητα τους δεν συνιστά κάτι το μεμπτό, το κατηγορητέο, το παράδοξο, κάτι το κακό ή αμαρτωλό. Το λανσάρουν σαν μια καινοτόμο αντίληψη που αρμόζει στον σύγχρονο τρόπο ζωής στα μοντέρνα, υγιή και μη συντηρητικά μυαλά. Για να το πετύχουν δε φροντίζουν να τονίζουν τα κοινά στοιχεία μεταξύ των ανθρώπων και να αποκρύπτουν τις μεταξύ τους διαφορές. Σβήνουν επίσης με τακτικές πολιτικού κορεκτιβισμού όλες τις αντιτιθέμενες στην ομοφυλοφιλία ρήσεις παραπομπές, αποσιωπούν όλα τα λεχθέντα των μεγάλων φιλοσόφων και στοχαστών και προσπαθούν να κρατήσουν στην αφάνεια ακόμη και τα χωρία εκείνα των Ευαγγελίων όπου ξεκάθαρα καταδικάζονται αυτές τις σεξουαλικές προτιμήσεις σαν ανίερες διαστροφές. Υπάρχουν όμως πραγματικά τέτοιες καταδίκες και αφορισμοί μέσα στα ιερά κείμενα? Φυσικά και υπάρχουν!! Αν έχετε μια Αγία Γραφή στο σπίτι σας μπορείτε να την ανοίξτε και να διαβάστε το κεφάλαιο 19, στίχους 1 έως 13 της Γενέσεως ή το 18/22 του Λευιτικού ή το 1/ 26-27 της προς Ρωμαίους επιστολής ή το 6/9 της πρώτης επιστολής Παύλου προς Κορινθίους. Κι αν έχετε καμιά ανθολογία αρχαίων κείμενων, ψάξτε σε αυτήν να βρείτε σχετικά ανάλεκτα. Όπως για παράδειγμα την φράση που είπε ο Διογένης ο Κυνικός προς έναν θυληπρεπή νέο που πέρασε μπροστά από το πιθάρι του “Οὐκ αἰσχύνῃ, χείρονα τῆς φύσεως περὶ σεαυτοῦ βουλευόμενος; ἡ μὲν γάρ σε ἄνδρα ἐποίησε, σὺ δὲ σεαυτὸν βιάζῃ γυναῖκα εἶναι.” Δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση: «Σα δεν ντρέπεσαι να διαμορφώνεις έναν εαυτό πολύ χειρότερο από αυτόν με τον οποίο σε προίκισε η φύση? Αφού αυτή μεν σε δημιούργησε ως άνδρα, εσύ δε με το στανιό θες να μετατραπείς σε γυναίκα…..” ———— Το τελευταίο δε και πλέον σοβαρό στοιχείο όλης αυτής της αντιπαράθεσης είναι η διεκδίκηση του δικαιώματος τεκνοθεσίας. Προσοχή! Όχι ‘τεκνοποίησης’ (αφού αυτή στις περισσότερες περιπτώσεις και με συνήθη μέσα είναι αδύνατη), αλλά της υιοθεσίας ενός ξένου παιδιού.
Ο καυγάς εδώ είναι πολύ έντονος και έχει επεκταθεί μέχρις του σημείου να έχει δημιουργήσει σοβαρότατες πολιτικές αναταράξεις αφού το ζήτημα είναι –όντως- εξαιρετικά σοβαρό. Προσωπικά , ως ορθολογιστής άνθρωπος όπως θέλω να πιστεύω πως είμαι, τείνω μάλλον προς μία αγνωστικιστική θεώρηση.
Δεν παίρνω δηλαδή προς το παρόν μια σαφή θέση ‘υπέρ’ ή ‘κατά’. Και δεν παίρνω επειδή θέλω πολύ να δω πρώτα τι θα συμβεί κατά την ενηλικίωση αυτων όποιων παιδιών τα οποία με τον ά ή με τον β’ τρόπο κατάφεραν να ‘υιοθετήσουν’ και να αναθρέψουν με ‘προοδευτικές αρχές’ τα έμφυλα ζευγάρια… Θέλω πρώτα να δω μια μεγάλη αναλυτική ψυχαναλυτική μελέτη του χαρακτήρα, των αρχών και των σεξουαλικών προτιμήσεων αυτών των παιδιών. Πως διάκεινται σεξουαλικά? Τι γονεϊκά πρότυπα έχουν διαμορφώσει? Τι ερωτικές προτιμήσεις έχουν? Από ποιο φύλλο θα διαλέγουν συντρόφους? Μια τέτοια εκτεταμένη μελέτη είναι η μόνη που μπορεί να μας προσφέρει τα απαραίτητα εχέγγυα για να απαντήσουμε με ασφάλεια το καίριο ερώτημα : Θα αποβεί καλό ή κακό πράγμα το μεγάλωμα παιδιών από ομοφυλόφιλες οικογένειες?
