-
Αρχική > Η Διαδρομή στον Κόσμο του Βιβλίου > Οι μάνες του Πόντου – Μάρθα Πατλάκουτζα

Οι μάνες του Πόντου – Μάρθα Πατλάκουτζα

 διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζει το μαγευτικό της ταξίδι με το έργο της συγγραφέως, Μάρθα Πατλάκουτζα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία με τίτλο: “Οι μάνες του Πόντου” – Εκδόσεις «ΕΞΗ»…

 
Η Μάρθα Πατλάκουτζα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από γονείς που κατάγονται από την Ανατολική Θράκη. Ο παιδικός της χρόνος είχε να κάνει με αποδράσεις σε αλάνες και βιβλιοθήκες. Αγαπάει πολύ τα παιδιά γι’ αυτό και πήρε την απόφαση να σπουδάσει Παιδαγωγικά στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1990. Από το 1996 διδάσκει σε Δημοτικά σχολεία της χώρας και τα τελευταία χρόνια σε Δημοτικά της Θεσσαλονίκης. Δεν ξέρει για πόσα χρόνια θα μπορεί να γράφει, ούτε αν θα το κάνει πετυχημένα. Προς το παρόν απολαμβάνει το ταξίδι κι εύχεται να αργήσει πολύ να βρει την Ιθάκη της. Από τις εκδόσεις Έξη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της “Μερτζανή, το δάκρυ της Θράκης” και “Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης”

 
Περίληψη
Τι είναι αρκετό για να χάσει μια μάνα την ψυχή της; Τα όσα πέρασαν οι μάνες του Πόντου δεν είχαν όριο. Πόνεσαν για την πατρίδα που έχασαν. Έκλαψαν για το άδικο. Λύγισαν για τα παιδιά που έθαψαν.
Τραπεζούντα, 1918. Οι Νεότουρκοι πλέον ήταν ασυγκράτητοι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξοντώσουν το χριστιανικό στοιχείο. Βιάζουν, λεηλατούν, ατιμάζουν. Σκελετωμένοι άνθρωποι που μοιάζουν με σκιές, βαδίζουν αγόγγυστα προς τα τάγματα εργασίας. Οι μάνες του Πόντου για να γλιτώσουν από τις θηριωδίες και τις σφαγές των Τούρκων, θα κρυφτούν άλλες στα βουνά της Σάντας και άλλες θα αναζητήσουν καταφύγιο στον Καύκασο. Με μοναδικό τους εφόδιο τη δύναμη για ζωή, θα αναμετρηθούν με τον πόνο της απώλειας και του ματωμένου ξεριζωμού από τη γενέθλια γη. Δεν θα ανασάνουν πια τη μυρωδιά της μάνας πατρίδας. Έχουν χάσει τον Πόντο τους. Για πάντα.
Και μόλις η ζωή τους χαμογελάσει ξανά, έστω και αχνά, η ιστορία επαναλαμβάνεται, σαν να προσπαθούσε ο θεός να τις κάνει ακόμα πιο δυνατές μέσα από τις πικρές λύπες. Κατατρεγμένες από τις Σοβιετικές αρχές, πρέπει για δεύτερη φορά να παλέψουν με τα θεριά της φύσης. Ο δρόμος θα τους οδηγήσει στην αγκαλιά της Ελλάδας, της πατρίδας που θα τους δεχτεί με καχυποψία.
Οι μάνες του Πόντου, κουβαλώντας τη δύναμη με την οποία τις είχε μπολιάσει η ρίζα τους, θα δώσουν τον αγώνα τους, και σε πείσμα κάθε δυσκολίας, θα καταφέρουν να σηκωθούν, όσες φορές και αν χρειαστεί να λυγίσουν.
Ευγενία, Σοφία, Δωροθέα. Τρεις γυναίκες που έζησαν τον ξεριζωμό, βιώνοντας τον μέγιστο πόνο για αυτά που άφησαν πίσω. Τρεις γυναίκες που κρίθηκαν όχι μόνο από τη στάση τους απέναντι στη ζωή, αλλά απέναντι στο θάνατο. Μια αληθινή ιστορία ζωής μέσα από τις μαρτυρίες τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Απόσπασμα
“Σε νιώθω, καλή μου. Εσύ τουλάχιστον γνώρισες τη μάνα σου. Την έζησες. Όσο για μένα, η δική μου μάνα πέθανε στη γέννα του αδερφού μου στην Κρήτη. Είχε πάει εκεί για να γεννήσει. Εκεί έμενε η οικογένειά της. Μαζί της πήρε και τη μεγάλη μου αδερφή, την Κατίνα. Όμως ξέσπασε ο πόλεμος. Ο πατέρας μου δεν μπόρεσε να κατέβει στο νησί για να πάρει πίσω τα παιδιά του. Εμένα με κράτησε μαζί του στη Νιγρίτα. Αλλά τον σκότωσαν οι αντάρτες και απέμεινα ορφανός. Μεγάλωσα στο Παπάφειο και έγινα ξυλουργός. Έμαθα πως ο αδερφός μου ζει, όταν πήγα στο κέντρο εκπαίδευσης”,της άνοιξε την καρδιά του ο Πέτρος.

 

Top
Enable Notifications OK No thanks