Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Άνθρωποι και ανθρωπάκια, όπως λέει και το τραγούδι.
Μπαινοβγαίνουν στη ζωή μας, άλλοι μένουν άλλοι όχι.
Κάποιοι σε διώχνουν και από κάποιους φεύγεις.
Όπως και να έχει παίρνεις μαθήματα ζωής και τα κρατάς σαν φυλαχτό για τα όποια υπόλοιπα είναι να έρθουν στη ζωή σου.
Για κάποιος κάνουμε και για άλλους όχι. Σε όλους δίνουμε και απλά περνώντας ο χρόνος καταλαβαίνουμε που άξιζε τον κόπο και που όχι.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο χρόνος μας γυρνάει πίσω ότι δώσαμε!
Το ακόμα πιο σίγουρο είναι πως κάποιοι από εκείνους που έφυγαν θα θελήσουν να γυρίσουν πίσω.
Η απόφαση είναι δική σου. Εσύ θα κρίνεις κατά πόσο αξίζουν δεύτερη ευκαιρία.
Όμως να αναρωτηθείς γιατί έφυγαν και γιατί γύρισαν τελικά.
Αξίζει όμως να βάλεις πάλι στην ζωή σου εκείνους που δεν θέλησαν να μείνουν με την πρώτη;
Δεν αξίζουν όσοι αμφέβαλαν για εσένα. Για όσους έδωσες το είναι σου για να τους κάνεις ευτυχισμένους. Για να τους δεις να χαμογελούν και μόνο, στα απλά αλλά και στα δύσκολα της ζωής.
Άφησέ τους εκεί που τους αξίζει, πίσω από την πλάτη σου να σε βλέπουν να φεύγεις με την καρδιά λαβωμένη αλλά με το κεφάλι πάντα ψηλά και απλά προχώρα δίχως να γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω.
Δεν σου χρειάζονται εκείνοι που δεν ξέρουν να αγαπούν, εκείνοι που δεν έμαθαν ποτέ να εκτιμούν.
Σε εκείνους που δεν σε θέλησαν όταν σε είχαν, δεν χρειάζεται να γυρίσεις πίσω.
Πηγή: loveletters.gr