• Μωρέ , μακάρι να ξέραμε… Αλλά δεν ξέρουμε.

• Οι συλλογικές μας κινήσεις σε αυτό το πεδίο θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν από ευκαιριακές έως σπασμωδικές.

• Με δυο κουβέντες κάνουμε μόνον τα απολύτως βασικά. Τα έξω έξω. Πασαλείμματα.

• Αυτό που εδώ και δεκαετίες εκκρεμεί, αυτό που είναι άμεσο, επιτακτικό και υποχρεωτικό είναι να συνταχθεί επιτέλους ένα ενιαίο και ΟΛΙΣΤΙΚΟ σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.

• Ανευ τούτου ουδέν!

• Βέβαια έχουν αρχίσει να ψυχανεμίζονται εκεί στα υψηλά πατώματα και να ψιλοσυζητούν την αναγκαιότητα ενός τέτοιου πράγματος αλλά –ακόμα- δεν έχουν καταλήξει πουθενά.

• Ή για να το θέσουμε πιο ρεαλιστικά, ακόμα δεν έχουν καν πιάσει την άκρη του νήματος…

• Βέβαια, κατά καιρούς και για την τιμή των όπλων, λένε διάφορα, κάνουν διάφορα, αναθέτουν σε διαφόρους διάφορα, αλλά έτσι!

• Στο πολύ άνετο και στο πολύ χαλαρό.

• Λέγοντας όμως ΟΛΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ τι ακριβώς εννοούμε?

• Εννοούμε κατ΄ αρχήν πως αυτό το σχέδιο θα πρέπει να το αποδεχθούν και να το εφαρμόζουν ΟΛΟΙ. Κι όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι ανεξαιρέτως.

• Και οι φορείς και οι ντόπιοι επαγγελματίες και οι απασχολούμενοι στον συγκεκριμένο τομέα και οι δημότες. Ιδίως αυτοί οι τελευταίοι.

• Δεύτερον αυτό το ολιστικό σχέδιο θα πρέπει να θέτει σαφείς και ΜΕΤΡΗΣΙΜΟΥΣ στόχους. Δηλαδή να ξεκινάμε από αυτό το σημείο και θέλουμε να πάμε προς εκείνο. Αυτή την στιγμή έχουμε την τιμή Α και θέλουμε να πιάσουμε τιμή Β.

• Μετράμε και ελέγχουμε κατά την πορεία. Πάμε όντως κατά το Β ή παρασυρόμαστε κατά αλλού? Ανεβαίνουμε? Κατεβαίνουμε?

• Πρέπει να ξέρουμε για να διορθώνουμε.

• Τρίτον θα πρέπει να αναλύουμε τα δεδομένα, να εντοπίζουμε και να ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ τα προβλήματα μας και να εφευρίσκουμε λύσεις.

• Η Καστοριά, για παράδειγμα, σε σχέση με τα Γιάννενα, έχει δυο μείζονα θέματα:

• Πρώτον, μικρό διάστημα παραμονής επισκεπτών και δεύτερον πολύ περιορισμένο χώρο μετακίνησης των επισκεπτών.

• Τι απαιτείται?

• Θα πρέπει να βρούμε τρόπους να ξεχειλώσουμε το διάστημα παραμονής τους και να διαχύσουμε αυτά τα πλήθη σε μεγαλύτερες εκτάσεις της επικράτειας μας. Γιατί μόνον ΕΤΣΙ θα πετύχουμε να αυξήσουμε την κατανάλωση και θα μοιράσουμε τα οφέλη της σε περισσότερα τοπικά βαλάντια.

• Τέταρτον θα πρέπει να προσδιορίσουμε τα ατού μας και να επιλέξουμε με τεράστια προσοχή ποια από όλα όσα διαθέτουμε θα προβάλουμε και ποια όχι.

• Ολοι θέλουν τουρισμό και όλοι διαλαλούν την τουριστική πραμάτεια που διαθέτουν.

• Το θέμα είναι η πραμάτεια του καθενός να μη χτυπά και μη κοντράρεται με την πραμάτεια του άλλου. Γιατί αν κάτι τέτοιοι συμβαίνει τότε ο τουρίστας μπαίνει αυτομάτως σε δίλημμα και κερδίζει, είτε ο πιο πλούσιος σε ατού πάροχος, είτε ο πιο κοντινός σε απόσταση.

• Αν θέλουμε να βγούμε κερδισμένοι από αυτό το παιχνίδι τότε το Ολιστικό μας σχέδιο θα πρέπει να προβάλει δελεασμούς που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ σκεφθεί ή που δεν έχουν προβάλει μεθοδικά οι ανταγωνιστές μας.

• Αυτή η παραδοσιακή μας εμμονή για παράδειγμα με την ‘βυζαντινότητα’ της Καστοριάς κάποια στιγμή θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί με πιο ρεαλιστικό τρόπο.

• Γιατί ούτε 74 είναι, κατά το λέγειν, οι βυζαντινές μας εκκλησίες, ούτε είναι σοβαρό να χαριεντιζόμαστε για αυτές δίπλα σε μια γείτονα Βέροια που έχει τόσες κι άλλες τόσες ή σε μια παραδιπλανή Οχρίδα η οποία μας κερδίζει στα σημεία, σε θέματα πλήθους, αλλά και σε θέματα αρχιτεκτονικής συντήρησης.

• Και εν πάση περιπτώσει δεν γίνεται από την μια μεριά να επιχαίρουμε για μια ‘βυζαντινότητα’ της πόλης κι από την άλλη να αφήνουμε τα γύρωθεν των ναΐσκων μας παραδοσιακά κτήρια να καταρρέουν, ή να επιζητούμε να αναγείρουμε ένα βυζαντινού τύπου ναο-μουσείο στην είσοδο της πόλης, ακυρώνοντας έτσι εν τη γενέσει της κάθε ιδέα περιήγησης των επισκεπτών στις ένδον συνοικίες. Να κερδίζουν δηλαδή οβολούς οι τάδε στην είσοδο και όχι οι δείνα στο κέντρο πολίτες.

• Σε έναν ολιστικό σχεδιασμό κρίνεται απαραίτητο να κερδίζουν ΟΛΟΙ και ομοιόμορφα.