Στην προσπάθειά της να επιβιώσει η Oxana Malaya έφτιαξε ένα σπιτάκι μέσα στο κυνοκομείο κουταβιών Naida. Για τα επόμενα πέντε χρόνια της ζωής της έζησε με τον σκύλο μέσα στο κλουβί.
«Μου έμαθαν να γαβγίζω»
Γρήγορα τα αδέσποτα σκυλιά αγκάλιασαν την Oxana Malaya στο φτωχό χωριό της, τη Νόβα Μπλαχοβιστσένκα της Ουκρανίας. Έγινε μέλος της αγέλης. Τελικά εγκατάλειψε την αναπτυσσόμενη ομιλία της και άρχισε να γουργουρίζει και να γρυλίζει όπως η νέα «οικογένεια» της.
«Τους μιλούσα. Αυτά γάβγιζαν και εγώ το επαναλάμβανα. Αυτός ήταν ο τρόπος επικοινωνίας μας», ανέφερε η 40χρονη. Ωστόσο δεν περιορίστηκε μόνο στα γρυλίσματα αλλά υιοθέτησε όλες τις συμπεριφορές ενός σκύλους. Έγλειφε τον εαυτό της. Έτρωγε ωμό κρέας. Έψαχνε στους κάδους απορριμμάτων για φαγητό. Αγκομαχούσε και περπατούσε με τα χέρια και τα γόνατα.
«Έμοιαζε περισσότερο με σκυλάκι παρά με ανθρώπινο παιδί. Έδειχνε τη γλώσσα της όταν έβλεπε νερό και συνήθιζε να τρώει με τη γλώσσα της και όχι με τα χέρια της», είπε η διευθύντρια του ιδρύματος ειδικής φροντίδας όπου διαμένει τώρα η 40χρονη, Anna Chalaya.
Σε ηλικία 9 ετών η Oxana άρχισε να γαβγίζει σε έναν γείτονα και τότε οι αρχές ενημερώθηκαν για την κατάσταση και την συμπεριφορά της. Αρχικά οι προσπάθειες διάσωσης της Malaya ματαιώθηκαν από τη συμμορία των κυνηγόσκυλων, τα οποία πάλεψαν άγρια για να την προστατεύσουν από την αστυνομία. Μόνο όταν οι αξιωματούχοι απέσπασαν την προσοχή των σκύλων με φαγητό κατάφεραν να απομακρύνουν το κορίτσι από το κυνοκομείο.
Βέβαια η επανένωση της Malaya με την ανθρωπότητα δεν επανέφερε αμέσως την συμπεριφορά της. «Δεν νομίζω ότι θα μπορέσει ποτέ να διαβάσει ή να κάνει κάτι άλλο που θα είναι χρήσιμο», δήλωσε η παιδοψυχολόγος Lyn Fry. Η Malaya έχει τη νοητική ικανότητα ενός 6χρονου.
Ήθελε να συναντήσει τους γονείς της
Παρά την εγκατάλειψη η 40χρονη χρησιμοποίησε την εκπομπή «60 Minutes» για να έχει την προσοχή του πατέρα της. Επιθυμούσε εδώ και χρόνια να επανενωθεί τόσο με τη μαμά όσο και με τον μπαμπά της.
«Θέλω τόσο απεγνωσμένα να τους δω με τα ίδια μου τα μάτια γιατί μου έχουν πει ότι δεν έχω γονείς. Αλλά στην πραγματικότητα έχω», σημείωσε η Malaya.
Το 2006 η Malaya είχε μία αμήχανη συνάντηση με τον πατέρα της και μία ετεροθαλή αδελφή της. Ωστόσο, η συνάντηση δεν θεράπευσε επαρκώς τα ψυχικά τραύματα της Malaya.
«Όταν νιώθω μοναξιά, πιάνω τον εαυτό μου να κάνει οτιδήποτε. Περπατάω στα τέσσερα. Τόση μοναξιά αισθάνομαι. Επειδή δεν έχω κανέναν, περνάω τον χρόνο μου με τα σκυλιά. Πηγαίνω βόλτες και κάνω ό,τι θέλω. Κανείς δεν παρατηρεί ότι περπατάω στα τέσσερα», κατέληξε η 40χρονη.
ΕΝΙΚΟΣ