Να φεύγεις από εκείνον που δεν ήταν άξιος να σταθεί δίπλα σου.

Συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε μια μεζούρα στα συναισθήματα.
Σ’ αγαπώ πολύ. Σ’ εκτιμώ πολύ. Σε συμπαθώ πολύ. Πόσο άστοχο!

Τα συναισθήματα ή υπάρχουν ή όχι. Δεν έχει μέτρο η αγάπη. Ή αγαπάς ή όχι. Δεν έχουν μέτρο η εκτίμηση κι ο σεβασμός. Ή τα νιώθεις ή όχι. Όπως δεν έχουν μέτρο η αντιπάθεια, η απέχθεια ή η αδιαφορία.

Γι’ αυτό σταμάτα να παίζεις με τις λέξεις.

Οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αυτό ή μόνο εκείνο. Οι άνθρωποι είναι ένα σύνολο από συναισθήματα, σκέψεις, εμπειρίες, ανάγκες. Ένας άνθρωπος είναι όλα ή τίποτα. Δεν είναι ούτε μόνο αυτό ούτε μόνο το άλλο. Δε χωράει μεζούρα σ’ αυτά που σε κάνει να νιώθεις. Ή τον γουστάρεις ή όχι.

Γιατί με τα ημίμετρα που προσπαθείς να τον πείσεις, τον κατατάσσεις στην κατηγορία της καβάτζας. Δίνεις την εντύπωση ότι είσαι κάπου στη μέση, ενώ στέκεσαι στην πόρτα. Με τη σιγουριά ότι ο άλλος δε θα σε αφήσει να την κλείσεις. Το ξέρεις. Και χρησιμοποιείς τα συναισθήματά του για να μπορέσεις να ικανοποιήσεις την συναισθηματική επιβεβαίωση που έχεις ανάγκη όταν ζοριστείς ή την σeξουαλική σου ανάγκη όταν ξεμείνεις.

Συντηρείς μια ιστορία με ξεθυμασμένα, πολυφορεμένα λόγια. Αυτά που έχεις πρόχειρα στην τσέπη σου και τα πασάρεις σε κάθε θηλυκό που φαίνεται διψασμένο για αγάπη. Το αναγνωρίζεις πια εύκολα το θήραμά σου.

Ενθουσιάζεσαι, το παραμυθιάζεις, το κατακτάς και μετά αποσύρεσαι γιατί δεν είσαι συναισθηματικά διαθέσιμος.

Ένα πυροτέχνημα είσαι που σβήνει όταν σταματήσουν τα επιφωνήματα. Κι αντί να εξαφανιστείς μαζί με μια συγγνώμη, παραμένεις εκεί τριγύρω κρυμμένος στη γωνιά σου, όπως τα παιδιά που παίζουν κρυφτό. Γιατί είσαι σίγουρος ότι εκείνη θα αναζητήσει αυτήν τη λάμψη που την τύλιξε όταν σε γνώρισε.

Τι κι αν δεν τη βλέπει πια; Ελπίζει ότι θα την ξανανιώσει. Και θέλει να το παλέψει. Να της το χρεώσεις; Να της χρεώσεις επειδή εκείνη λειτουργεί με την καρδιά, ενώ εσύ με την ψυχρή λογική του ανθρώπου που ξέρει τι θέλει ή που ξέρει ότι εκείνη δεν είναι αυτό που θέλει;

Αγάπη μου, να φεύγεις.

Να φεύγεις χωρίς να κοιτάξεις πίσω σου, με τη βεβαιότητα ότι αξίζεις μια full time προσοχή και μια αγκαλιά συναισθήματα. Μην αρκείσαι στις τζούρες που σου πασάρουν. Γιατί τζούρες θα μείνουν. Όταν στο μυαλό ενός άντρα γίνεις μια καβάτζα, πάντα καβάτζα θα είσαι. Μια βολική και εύκολα διαχειρίσιμη επιλογή, που αρκείται στο λίγο.

Να φεύγεις, γλυκιά μου. Να φεύγεις από εκείνον που δε στάθηκε άξιος να σταθεί δίπλα σου για όσα είχες να του προσφέρεις. Γιατί απλά δεν τα είχε ανάγκη. Μη χρεωθείς ποτέ την ανεπάρκεια που σε έκανε να αισθανθείς.

Κράτησε τον θησαυρό σου γι’ αυτόν τον άντρα που θα νιώσει περήφανος που σε έχει δίπλα του. Μη δίνεις πολλές ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν εκτίμησαν καν την πρώτη. Είναι καμένο χαρτί η ιστορία.

Κι όσο για σένα γητευτή, εύχομαι να αποκτήσεις κάποτε μια κόρη.

Γιατί τότε θα δεις την αντανάκλασή σου στον καθρέφτη και θα ξέρεις ότι αυτό που θέλεις για την μικρή σου πριγκίπισσα θα είναι ένας άντρας της παλιάς κοπής. Από εκείνους που σέβονταν τη γυναίκα, την προστάτευαν και προσπαθούσαν να την κάνουν ευτυχισμένη. Κι όχι ένα ανασφαλές κι ανώριμο αντίγραφό τους. Δε θα ήθελες ποτέ να βρεθεί στο δρόμο της ένας άντρας σαν εσένα.

Μέχρι τότε, παίξε τον ρόλο του πυροτεχνήματος. Μέχρι να θαμπώσουν τα φώτα σου και να μείνεις μόνος να αναρωτιέσαι τι δεν πήγε καλά στη ζωή σου. Όλα κύκλος είναι στη ζωή. Κάποια στιγμή θα το καταλάβεις!

Της Γεωργίας Ανδριώτου.

anapnoes.gr

Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης.