• Όλη αυτή η αναταραχή, η αντίδραση, η ακαδημαϊκή αναμπουμπούλα που έχει σαν στόχο της την ΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ιδιωτικών πανεπιστημίων, άραγε στέκει στην ουσία του θέματος ή είναι καθαρά παρορμητική?
• Γιατί, εδώ που τα λέμε, οι φοιτητές ανέκαθεν απεργαζόταν λόγους να τα βάλουν με την εκάστοτε κυβέρνηση να κατέβουν στους δρόμους με πανό και με συνθήματα, να ταΐσουν με «αγώνες» το φοιτητικό τους κίνημα.
• Αυτή την φορά εναντιώνονται στην σύσταση ‘μη κρατικών πανεπιστημίων’ λόγω του άρθρου 16 του Συντάγματος το οποίο το προτάσσουν κάπως σαν να επρόκειτο μια θεϊκή επιταγή χαραγμένη πάνω στις πλάκες του Μωϋσέως…
• Οι εποχές αλλάζουν, οι καταστάσεις αλλάζουν, οι απαιτήσεις αλλάζουν, αλλά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα παραμένει τόσο απολιθωμένο, τόσο παγιωμένο και τόσο βολεμένο στην παγκόσμια πρωτοτυπία και μοναδικότητα του, ώστε να μη επιδέχεται της παραμικρής αλλαγής.
• Όπως στα κόμιξ του Αστερίξ σε όλη την Ευρώπη υπήρχε ένα και μοναδικό χωριό που αντιστεκότανε στον Καίσαρα, έτσι και στην σύγχρονη πραγματικότητα, υπάρχει μία και μόνη χώρα στην Ευρώπη η οποία λέει όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η δική μας!
• Και γιατί παρακαλώ λέει όχι?
• Μη το ψάχνετε! Δεν πρόκειται να βρείτε πουθενά μια συνοχημένη και λογική απάντηση.
• Ετσι! Για διάφορες πατατο-αοριστίες.
• Οι μεν φοιτητές λένε τα γνωστά. Αγωνίζονται λέει για το αύριο, ενάντια στο κατεστημένο…. τέτοια.
• Οι δε ακαδημαικοί και οι πολιτικοί λένε πως θα καταστραφεί λένε η παιδεία μας, θα μειωθεί η αξία των πτυχίων, δεν θα μπορούν να σπουδάζουν τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, θα περνούν στις σχολές οι πλέον ακατάλληλοι….τέτοια πράματα.
• Θα έρθει σαν να λέμε, η συντέλεια των γραμμάτων και των τεχνών σε μια χώρα η οποία ως γνωστόν μέχρι σήμερα υπήρξε υπόδειγμα μόρφωσης, ακαδημαϊκής αριστείας, ανελλιπούς παρακολούθησης μαθημάτων, δίκαιων βαθμολογιών… και άλλα τέτοια μυθολογικά.
• Δουλευόμαστε δηλαδή και αναμεταξύ μας.
• Όμως!
• Αμα πιάσουμε το όλο θέμα ΚΑΘΑΡΑ ΛΟΓΙΚΑ εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν δυο μόνον εξαγόμενα:
• Η πρώτη περίπτωση είναι τα Ιδιωτικά πανεπιστήμια να αποδειχθούν, επιστημονικά, πιο άρτια από τα Δημόσια. Να συνθέσουν πιο δύσκολους κύκλους σπουδών, να φέρουν καλύτερους καθηγητές από το εξωτερικό και να μοιράζουν πτυχία με φειδώ έτσι ώστε αυτά να αποτυπώνουν το πραγματικό επίπεδο γνώσης των φοιτητών τους.
• Σε αυτή την περίπτωση εννοείται πως οι φοιτητέςς της άλλης πλευράς-της Δημόσιας- θα αποδειχθούν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΥΝΟΗΜΕΝΟΙ και κερδισμένοι.
• Γιατί?
• Μα γιατί στη αγορά εργασίας και στις προσλήψεις του Δημοσίου θα εμφανίζονται με πτυχία ΙΣΗΣ ΑΞΙΑΣ με τα αντίστοιχα των ιδιωτικών και με ίση μοριοδότηση. Με δυο λόγια καταβάλλοντας λιγότερη προσπάθεια θα επιτυγχάνουν ίδια αποτελέσματα.
• Η δεύτερη περίπτωση είναι ακριβώς η ανάποδη.
• Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια να αποδειχθούν λιγότερο επιστημονικά και άρτια από τα Δημόσια. Να εισάγουν κουμπούρες φοιτητές που έχουν λεφτά με το τσουβάλι, να συνθέτουν κύκλους σπουδών της πλάκας και να προσλαμβάνουν καθηγητές δεύτερου και τρίτου επιπέδου.
• Σε μια τέτοια περίπτωση οι φοιτητές της άλλης πλευράς -της Δημόσιας- θα είναι και πάλι οι ΕΥΝΟΗΜΕΝΟΙ.
• Αφού οι δικές τους σχολές και τα δικά τους πτυχία θα έχουν αξία ΑΝΩΤΕΡΗ από εκείνη των ιδιωτικών. Θα πιάνουν καλύτερη κατάταξη στους διεθνείς πίνακες και θα μπορούν να πάνε να δουλεύουν παντού σε ολόκληρη την υφήλιο.
• Αρα, είτε χειρότερα, είτε καλύτερα, τα ιδιωτικά, σε καμία περίπτωση δεν θα είναι σε θέση να απειλήσουν τα Δημόσια πανεπιστήμια!
• Ισ- ίσα που θα επιτρέψουν να δημιουργηθεί και ένας εισαγόμενος φοιτητικός τουρισμός, θα προσφέρουν θέσεις εργασίας σε εκατοντάδες ανεπάγγελτους διδάκτορες οι οποίοι σήμερα μιας και δεν έχουνε δουλειά και πάνε για ψάρεμα και θα διαχωρίσουν την ήρα από το στάρι σε όλα τα ακαδημαικά πράγματα.