-
Αρχική > Ελλάδα > Ούτε μία ούτε δύο, αλλά τέσσερις οι ταφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Την τελευταία φορά έθαψαν το σώμα του στο ίδιο σημείο σε γυαλί, εκεί όπου βρίσκεται…»

Ούτε μία ούτε δύο, αλλά τέσσερις οι ταφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Την τελευταία φορά έθαψαν το σώμα του στο ίδιο σημείο σε γυαλί, εκεί όπου βρίσκεται…»

Το ζήτημα της τοποθεσίας του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα αποτελεί πάντοτε το πιο σημαντικό, μέχρι να βρεθεί πράγματι, με την αναζήτηση να συνεχίζεται έως τώρα χωρίς αποτελέσματα και τους ειδικούς να επιχειρούν να αναλύσουν το ιστορικό της μεταφορά της σορού, έως και στον τελευταίο της προορισμό.

Μετά την υπόθεση που έκανε ο τότε υπουργός Πολιτισμού ότι στο τάφο της Αμφίπολης μπορεί να ήταν θαμμένος πιθανώς ο Μέγας Αλέξανδρος, και την επιμονή επί χρόνια του ιστορικού Καργάκου (Κ)ότι ο Μ. Αλέξανδρος πρέπει να έχει ταφεί στην Αμφίπολη και ότι ακόμη είναι εκεί. (Κ 2 σ, 65) «Στην Αμφίπολη θα βρεθεί ο τάφος ή κενοτάφιο του Α. αλλά πάντα με σχέση με τον Λέοντα» (Κ 2.σ.77) Επίσης μετά την λανθασμένη υπόθεση της Αρβελέρ ότι ο Μ.Α. είτε θάφτηκε κατευθείαν στον τάφο ΙΙ του πατέρα του στη Βεργίνα ή η μητέρα του τον έφερε από τη Μέμφιδα, είμαστε υποχρεωμένοι να αναφέρουμε τις τέσσερις ταφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έγιναν στην Αίγυπτο. Η τελευταία είναι ξανά στη Siwa.

Οι τέσσερις ταφές και η πιθανή τελική κατάληξη σύμφωνα με τη Μητροπούλου

Η πρώτη ταφή έγινε στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου, τη Μέμφιδα, από τον Πτολεμαίο Α. τον Λάγο. Ο Πτολεμαίος Α΄ μετέφερε στην αρχή κρυφά το σώμα του Αλεξάνδρου στο τάφο που έκανε στη Siwa. Τον έκανε τον τάφο εκεί γιατί από το 3500 υπήρχε χρυσορυχείο που τώρα δεν λειτουργούσε. Ο χώρος είναι λαβυρινθώδες και δεν θα μπορούσε εύκολα ο τυμβωρύχος να βγει από τον τάφο.

Τον μετέφερε κρυφά γιατί φοβόνταν κυρίως τον Περδίκκα , ο οποίος είχε μετανιώσει που δεν τον κράτησε στον τόπο του, που θα μπορούσε να έρθει να τον πάρει. Ο Περδίκκας πήγε δυο φορές για να πάρει το σώμα του Αλεξάνδρου. Την πρώτη φορά ο Πτολεμαίος Α΄ του έδωσε έναν ψεύτικο Αλέξανδρο. Όταν το ανακάλυψε πήγε ξανά αλλά οι δικοί του, οι ιππείς, τον έσφαξαν. Μετά ο Πτολεμαίος Α΄ έγραψε μια επιγραφή για να είναι γνωστό ποιος είναι ο ένοικος του τάφου.

Βρέθηκαν τρία κομμάτια με επιγραφές, η μία ήταν οικοδομική… Οι άλλες δύο αποτελούν μια επιγραφή. Η μία αρχίζει «Αλέξανδρος Άμμωνος Ρα». Αμέσως η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι βρέθηκε ένας ελληνικός ναός. Ο Πτολεμαίος πέθανε το 293 άρα θα έγγραψε την επιγραφή προηγουμένως.

Η ελληνική κυβέρνηση έστειλε μια ειδική επιτροπή να μελετήσει τις επιγραφές που αποτελούνταν από τον Καθ. και τώρα πρόεδρο του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης Δημήτρη Παντερμαλή και τον τότε Διευθυντή του επιγραφικού Μουσείου κ. Κρίτσα.

Τα μέλη της επιτροπής, αφού μελέτησαν τις επιγραφές και αφού ένας Αιγύπτιος αρχαιολόγος τους ανέφερε ότι υπάρχει και μια άλλη επιγραφή που αρχίζει Αλέξανδρος Άμμωνος Ρα, απεφάνθησαν ότι όλες οι επιγραφές είναι ρωμαϊκές και φαίνεται ότι στη ρωμαϊκή εποχή το όνομα Αλέξανδρος ήταν σύνηθες.

Η ελληνική κυβέρνηση βασίστηκε στη λανθασμένη απόφαση της επιτροπής και ζήτησε από τον κ. Μοσκώφ στην πρεσβεία μας, να επιμείνει στην Αιγυπτιακή Κυβέρνηση να αρνηθεί να ανανεώσει την άδεια ανασκαφής της κ. Σουλβατζή. Όπως και έγινε.

Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Ο αυτοκράτωρ Τιβέριος (98-117) όταν επισκέφτηκε τον τάφο και είδε την επιγραφή θέλησε να πάρει και αυτός κάτι από τη δόξα του Αλεξάνδρου, γι’ αυτό έδωσε χρήματα για ένα ναό και ζήτησε από ένα γλύπτη να αντιγράψει την επιγραφή και να τη συνεχίσει με τη δική του προσφορά, βάζοντας τη δική του υπογραφή. Πήρε την πρωτότυπη και την έβαλε στον ναό, και στο μέρος που ήταν η πρωτότυπη έβαλε το ρωμαϊκό αντίγραφο.

Αρχαίοι συγγραφείς (2ο-4ο αι. μ. Χ) όπως Αρριανός και Πλούταρχος αναφέρουν διάφορες αιτίες όπως πνευμονία η ελονοσία. Ο Διόδωρος όμως ο Σικελιώτης (1ο αι. π.Χ.) που ήταν ποιο κοντά στα γεγονότα, αναφέρει «Κασσάνδρου του υιού του (Αντιπάτρου) διαδεξαμένου την βασιλείαν πολλούς συγγραφείς μη τολμάν γράψε περί φαρμακείας».

Η επιγραφή μετά των άλλων μας βεβαιώνει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε από δηλητηρίαση.

Η είσοδος από 30 μ. που βρήκε η Λιάνα Σουβαλτζή είναι από πελεκημένες πέτρες, άρα δεν πρόκειται για «γούρνα με λασπόνερα» όπως ισχυρίστηκε ο κ. Κριτσας.

Ο Αλέξανδρος είχε γίνει Φαραώ από τους ιερείς της Μέμφιδας και όταν έφθασε στο Ναό του Άμμωνα Ρα ο ιερεύς τον προσφώνησε «παιδί του θεού», έτσι πήρε όλα τα σύμβολα του πατέρα του (αστέρι, φίδια, τα φτερά της Ίσιδος, τα κέρατα του κριαριού) που τα βλέπουμε κυρίως σε νομίσματα.

Προ χρόνων, βρήκα στο Μουσείο La Cinquantenaire, στις Βρυξέλλες, άγαλμα του Αλεξάνδρου με τρία αστέρια στο κεφάλι, με αρ. Α. 1938 από την Αμνισό του Πόντου, και σε μια ομιλία μου για τη Μακεδονία το έβαλα σε αφίσα. (βλ. φωτογραφία της αφίσας)

Βρέθηκαν:

α) Ο δίσκος με δύο φίδια. β) Τα δυο λιοντάρια στην είσοδο, είναι πρώτον του ιδίου τύπου με τα λιοντάρια της άμαξας που έφεραν το σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τη Βαβυλώνα στην Αίγυπτο και, δεύτερο, είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων ότι τα λιοντάρια είναι οι φύλακες βασιλέων. Άρα ο τάφος είναι βασιλικός. γ) Οι αντηρίδες που βρέθηκαν μαρτυρούν Ναό και θεοποιημένο άνδρα.

Η τρίτη ταφή έγινε στην Αλεξάνδρεια από τον Πτολεμαίο τον Β΄ τον Φιλάδελφο (285-246).Ο οποίος έκτισε ένα κτίσμα δίπλα από το παλάτι του, που το ονόμασε ΣΗΜΑ. Εκεί μετέφερε όλα τα σώματα των Φαραώ και τον Αλέξανδρο που ήδη είχε γίνει Φαραώ.

Μόλις ο Πτολεμαίος Β΄ είδε τη χρυσή λάρνακα την πήρε για το χρυσό και την αντικατέστησε με αλάβαστρο. Ο επόμενος Πτολεμαίος Γ έβαλε το σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε γυαλί, γιατί το ζητούσε ο λαός που ήθελε να τον βλέπει. Ο επόμενος Πτολεμαίος Δ τον έβαλε ξανά σε χρυσό. Η Κλεοπάτρα που είχε πόλεμο με τον Οκταβιανό έβγαλε το χρυσό και τον έβαλε σε σίδερο, τέλος τον 4ον αι. μ.Χ. αυτός που τον μετέφερε ξανά στη Siwa τον έβαλε σε γυαλί που τον είδε ο μοναχός Σισώης.

Μετά από καταστροφές στην Αλεξάνδρεια, ή μετά τη διάταξη του Μεδιολάνου από τον Θεοδόσιος που κήρυξε ως τη μόνη θρησκεία την χριστιανική και όποιος εξακολουθεί να λατρεύει άλλες θρησκείες θα βρει τον θάνατο άρχισαν οι καταστροφές από τους χριστιανούς.

Το σώμα του Αλέξανδρου μεταφέρθηκε από κάποιον θνητό στη Siwa μέσα σε γυαλί. Στους βίους των αγίων βλέπουμε τον μοναχό Αββά Σισώη που πέθανε το 429 μ.Χ. και έζησε στην έρημο για 62 χρόνια, να είναι γονατιστός μπροστά σε μια γυάλινη λάρνακα με το σώμα του Αλεξάνδρου.

Σχετική εικόνα υπάρχει σε παλαιές εκκλησίες και μονές, όπως αυτή που είναι μεταξύ Αμφιλοχίας και Άρτας. (Κ 2 77-78). Το 1938 ο ζωγράφος Φώτης Κόντογλου παρουσιάζει τον Σισώη έμπροσθεν του τάφου του Αλεξάνδρου. Άρα το σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρπυ βρίσκεται στη Siwa και πρέπει, απαραιτήτως, να συνεχιστεί η ανασκαφή ώστε να έρθει στο φως το σώμα (μούμια) του.

Τα τελευταία λόγια του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Ζήτησε να…» – Αυτές ήταν οι τρεις επιθυμίες του προτού πεθάνει

Σύμφωνα με όσα διαδίδονται, που ωστόσο δεν έχουν αποδειχτεί, ο Μέγας Αλέξανδρος ζήτησε τρία πράγματα προτού κλείσει για πάντα τα μάτια του.

Υπάρχουν τρεις φράσεις οι οποίες είναι αρκετά διαδεδομένες, χρεώνονται στον Μακεδόνα βασιλιά, αλλά δεν έχουν αποδειχτεί πως τις είπε. Ας δούμε τι έχει γραφτεί για τα τελευταία λόγια του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Διαδίδεται, λοιπόν, πως συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους μετέφερε τις τελευταίες του επιθυμίες. Ήταν οι ακόλουθες τρεις:

  • Με την πρώτη ζητούσε να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.
  • Με τη δεύτερη, οι θησαυροί που είχε αποκτήσει θα σκορπίζονταν σε όλη τη διαδρομή μέχρι την ταφή του.
  • Με την τρίτη ζήτησε τα χέρια του να μείνουν έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων και να λικνίζονται στον αέρα.

Τα τελευταία λόγια του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Η εξήγηση που διαδίδεται πως έδωσε ο Αλέξανδρος για τις τελευταίες τρεις επιθυμίες του ήταν πως θέλει οι διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό του, για να φανεί με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν.

Ζήτησε να καλυφθεί το έδαφος από τους θησαυρούς του, για να καταλάβουν όλοι ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν. Σχετικά με την τρίτη επιθυμία, η εξήγηση που δίνεται είναι πως ήθελε τα χέρια του να αιωρούνται στον αέρα, για να βλέπουν όλοι ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος.

Οι τρεις τελευταίες επιθυμίες και η εξήγησή τους μπορεί να ακούγονται σημαντικές και να εξιτάρουν, δεν εντοπίζονται όμως σε κάποια αρχαία ή νεότερη μεσαιωνική πηγή. Πρόκειται για μια επινόηση του καιρού μας; Σε αυτό το σημείο έχει μεγάλη αξία να σημειωθεί πως εμφανίστηκαν λίγο πριν το 2010 σε ξένες ιστοσελίδες και κάπου τότε άρχισε να διαδίδονται και στα κοινωνικά δίκτυα. Στην Ελλάδα εμφανίστηκαν δυο – τρία χρόνια αργότερα, γύρω στο 2010.

 Athensmagazine.gr:

 

 

 

Top
Enable Notifications OK No thanks