Η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου, συνεχίζει το μαγευτικό της ταξίδι με τον συγγραφέα Πέτρο Μαρτινίδη και το αστυνομικό του βιβλίο “σύρριζα” από τις εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ.
Ο Πέτρος Μαρτινίδης διδάσκει θεωρία και κριτική αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων, στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Α.Π.Θ.
Έχει επίσης διδάξει στα Τμήματα Εικαστικών και Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών καθώς και στο Τμήμα Δημοσιογραφίας.
Βιβλία του σε άλλους εκδοτικούς οίκους:
•Συνηγορία της Παραλογοτεχνίας (Πολύτυπο 1982, επανέκδοση: Υποδομή 1994)
•Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη (Σμίλη 1990).
•Κόμικς. Τέχνη και Τεχνικές της εικονογράφησης (Α.Σ.Ε. 1990, επανέκδοση 1991).
•Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον Ισοβίτη του Αρκά (Ύψιλον 1992).
•Πως πάνε στον “παράδεισο” του Αρκά. Ανατρέχοντας, στην ιστορία του γέλιου (Ύψιλον 2007).
Από τις εκδόσεις Νεφέλη κυκλοφορούν:
ΜΕΛΕΤΕΣ
•Μεσιτείες του ορατού: ζητήματα θεωρίας της κριτικής στην αρχιτεκτονική και την τέχνη (1997).
•Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής των θεάτρων στη Δύση (1999, Βραβείο της Ένωσης κριτικών θεάτρου 2000)
•Κριτική και ευαισθησία: η εξέλιξη του κριτικού στοχασμού για την τέχνη (2011).
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
•Κατά συρροήν (1998)
•Σε περίπτωση πυρκαϊάς (1999)
•Παιχνίδια μνήμης (2001)
•Δεύτερη φορά νεκρός (2002)
•Μοιραίοι αντικατοπτρισμοί (2003, επανεπεξεργασμένη έκδοση 2010)
•Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία (2005)
•Ο Θεός φυλάει τους άθεους (2006)
•Χωρίς αποζημίωση (2011)
Σύρριζα (2014)
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
• Από άλλοθι σε άλλοθι: 10+3 αστυνομικά διηγήματα (2013).
Περίληψη:
Είναι κανόνας στα αστυνομικά μυθιστορήματα να περνάει ο ήρωας σύρριζα από τον θάνατο. Στην προσπάθεια να λύσει τον γρίφο μπορεί επίσης να περάσει σύρριζα κι από την αλήθεια. Από τον θάνατο γλιτώνει πάντα, από την αλήθεια ποτέ.
Την αποκαθιστά πλήρως στο τέλος.
Δεν είναι δική του, άλλωστε, είναι του συγγραφέα.
Αυτά ισχύουν και εδώ. Ύποπτος θάνατος στην αρχή, μοιραίες γυναίκες και στιγμές αγωνίας ενδιαμέσως, απροσδόκητη ανατροπή στο τέλος.
Τα τοπία- Θεσσαλονίκη και Βουρβουρού στην Χαλκιδική – είναι αληθινά, όπως κάποια γεγονότα μεταξύ 14ης και 17ης Ιουλίου 2014. Συμπτώσεις σε ονόματα προσώπων παραμένουν τυχαίες. Συμπτώσεις σε επιρρήματα επίσης.
ΈΝΑ ΘΡΙΛΕΡ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΙΝΕΤΑΙ ΘΡΙΛΕΡ.
Απόσπασμα:
“Κανείς με κάποια κατάλοιπα αξιοπρέπειας δεν πρέπει να γίνει δημοσιογράφος”, δήλωνε κυνικά ο Γκαίμπελς το 1934, όταν όλες οι εφημερίδες της Γερμανίας ήταν υπό ναζιστική λογοκρισία. Στην Ελλάδα του 2014 ο τύπος διχαζόταν σε αντιπαρατιθέμενους υπό πλήρη ακρισία. Όποιος δεν ήθελε να υποστηρίξει φανατικά την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση δεν έμπαινε εύκολα στον δημοσιογραφικό “νυμφώνα”. Έμεινε έτσι να βιοπορίζεται, όπως εγώ, από τους άλλους νυμφώνες – τους κυριολεκτικούς.
Ο Πέτρος Μαρτινίδης διδάσκει θεωρία και κριτική αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων, στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Α.Π.Θ.
Έχει επίσης διδάξει στα Τμήματα Εικαστικών και Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών καθώς και στο Τμήμα Δημοσιογραφίας.
Βιβλία του σε άλλους εκδοτικούς οίκους:
•Συνηγορία της Παραλογοτεχνίας (Πολύτυπο 1982, επανέκδοση: Υποδομή 1994)
•Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη (Σμίλη 1990).
•Κόμικς. Τέχνη και Τεχνικές της εικονογράφησης (Α.Σ.Ε. 1990, επανέκδοση 1991).
•Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον Ισοβίτη του Αρκά (Ύψιλον 1992).
•Πως πάνε στον “παράδεισο” του Αρκά. Ανατρέχοντας, στην ιστορία του γέλιου (Ύψιλον 2007).
Από τις εκδόσεις Νεφέλη κυκλοφορούν:
ΜΕΛΕΤΕΣ
•Μεσιτείες του ορατού: ζητήματα θεωρίας της κριτικής στην αρχιτεκτονική και την τέχνη (1997).
•Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής των θεάτρων στη Δύση (1999, Βραβείο της Ένωσης κριτικών θεάτρου 2000)
•Κριτική και ευαισθησία: η εξέλιξη του κριτικού στοχασμού για την τέχνη (2011).
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
•Κατά συρροήν (1998)
•Σε περίπτωση πυρκαϊάς (1999)
•Παιχνίδια μνήμης (2001)
•Δεύτερη φορά νεκρός (2002)
•Μοιραίοι αντικατοπτρισμοί (2003, επανεπεξεργασμένη έκδοση 2010)
•Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία (2005)
•Ο Θεός φυλάει τους άθεους (2006)
•Χωρίς αποζημίωση (2011)
Σύρριζα (2014)
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
• Από άλλοθι σε άλλοθι: 10+3 αστυνομικά διηγήματα (2013).
Περίληψη:
Είναι κανόνας στα αστυνομικά μυθιστορήματα να περνάει ο ήρωας σύρριζα από τον θάνατο. Στην προσπάθεια να λύσει τον γρίφο μπορεί επίσης να περάσει σύρριζα κι από την αλήθεια. Από τον θάνατο γλιτώνει πάντα, από την αλήθεια ποτέ.
Την αποκαθιστά πλήρως στο τέλος.
Δεν είναι δική του, άλλωστε, είναι του συγγραφέα.
Αυτά ισχύουν και εδώ. Ύποπτος θάνατος στην αρχή, μοιραίες γυναίκες και στιγμές αγωνίας ενδιαμέσως, απροσδόκητη ανατροπή στο τέλος.
Τα τοπία- Θεσσαλονίκη και Βουρβουρού στην Χαλκιδική – είναι αληθινά, όπως κάποια γεγονότα μεταξύ 14ης και 17ης Ιουλίου 2014. Συμπτώσεις σε ονόματα προσώπων παραμένουν τυχαίες. Συμπτώσεις σε επιρρήματα επίσης.
ΈΝΑ ΘΡΙΛΕΡ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΙΝΕΤΑΙ ΘΡΙΛΕΡ.
Απόσπασμα:
“Κανείς με κάποια κατάλοιπα αξιοπρέπειας δεν πρέπει να γίνει δημοσιογράφος”, δήλωνε κυνικά ο Γκαίμπελς το 1934, όταν όλες οι εφημερίδες της Γερμανίας ήταν υπό ναζιστική λογοκρισία. Στην Ελλάδα του 2014 ο τύπος διχαζόταν σε αντιπαρατιθέμενους υπό πλήρη ακρισία. Όποιος δεν ήθελε να υποστηρίξει φανατικά την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση δεν έμπαινε εύκολα στον δημοσιογραφικό “νυμφώνα”. Έμεινε έτσι να βιοπορίζεται, όπως εγώ, από τους άλλους νυμφώνες – τους κυριολεκτικούς.
Ένα αστυνομικό θρίλερ εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη και στη Χαλκιδική. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, είναι ένας απολυμένος δημοσιογράφος σαράντα χρόνων που προσπαθεί να επιβιώσει στιχοπλοκώντας ωραία προσκλητήρια.
Η μοίρα όμως, τον φέρνει αντιμέτωπο με μια σειρά γεγονότων.
Τυχαίος ο τίτλος; Από την άλλη, πόσες φορές ένας ντετέκτιβ δεν περνάει σύρριζα από το θάνατο, προσπαθώντας να βρει τα στοιχεία που ψάχνει.
Οικονομική κατάρρευση, διαπλοκή, ιδεολογική σύγχυση, τρομοκρατία, και ένα απροσδόκητο τέλος. Μία έξυπνη πλοκή, περίτεχνα δομημένη, που ξεδιπλώνεται σταδιακά αυξάνοντας την αγωνία του αναγνώστη.
Και το ταξίδι στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζεται…