Ο “Μενούσης” είναι ένα δημοτικό τραγούδι που χορεύεται και τραγουδιέται σε όλη την Ελλάδα. Μας αφηγείται την ιστορία ζήλιας, δωρική, δυνατή και παράλληλα τραγική.
Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω στην εποχή της τουρκοκρατίας και ας δούμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από το πασίγνωστο δημοτικό τραγούδι που αγαπήθηκε και διαδόθηκε παντού.
Εποχή τουρκοκρατιας λοιπόν, μια αντροπαρέα γλεντοκοπά στο κρασοπουλειό. Η κουβέντα έρχεται στις όμορφες γυναίκες. Εκείνη την ώρα λέει ο Μεχμέτ αγάς στον ομοτράπεζο Μενούση. “Όμορφη γυναίκα έχεις”. “Πού την είδες”; “Στο πηγάδι να βγάζει νερό και μου μίλησε” Δύσπιστος ξαναρωτάει: “Κι αν την είδες, πες τι φόραγε;” “Κόκκινο φουστάνι είχε, παρδαλή πόδια”, έρχεται η απάντηση πειστήριο μιας απιστίας.
Πάνω στο μεθύσι και στη ζήλια του, ο Μενούσης πηγαίνει στο σπίτι του και σκοτώνει την όμορφη γυναίκα του.
Ξεμέθυστος την επόμενη μέρα την κλαίει και την καλεί. “Σήκω χήνα, σήκω λυγαριά, να σε ιδούν τα παλικάρια να μαραίνονται, να σε ιδώ κι εγώ ο καημένος να σε χαίρομαι”.
Αυτή ήταν η ιστορία που χορεύεται και τραγουδιέται από άκρη σε άκρη. Μπορεί να καταγράφονται διαφορετικές παραλλαγές του, ακόμη και από το ίδιο το χωριό, ο Μενούσης πέρασε στη σχολική μουσική εκπαίδευση, όντας ζωντανός στη λαϊκή παράδοση και επιβιώνοντας ακόμα. Παρόλο που οι ρίζες κάποιων παραλλαγών του μπορεί να φτάνουν ως τα ακριτικά τραγούδια του ελληνικού Μεσαίωνα, οι περισσότερες παραλλαγές χρονολογούνται στα τέλη του 17ου – αρχές 18ου αιώνα (μετά τα μέσα του 19ου αιώνα η λαοφιλής ηπειρωτική εκδοχή του τραγουδιού).
Μπορεί να αλλάζουν τα ονόματα των παρευρισκομένων, το σημείο συνάντησης του άντρα με τη γυναίκα ή κάποια άλλα στοιχεία αλλά η ιστορία παραμένει η ίδια: η δολοφονία μιας γυναίκας που υπήρξε θύμα συκοφαντίας και επιπολαιότητας του συζύγου της.
Πηγές: epirotesrodopis.blogspot.com