-
Αρχική > Τοπικά νέα > Η Δημοκρατία εναντίον της Δημοκρατίας Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου

Η Δημοκρατία εναντίον της Δημοκρατίας Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου

• Βγήκε τις προάλλες σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο (Livemedia 3/4/24) ο υφυπουργός Υγείας και υπεύθυνος για την Ψυχική Υγεία, Δημήτρης Βαρτζόπουλος, και έκανε μια δήλωση. • «Είναι η φύση των πραγμάτων», είπε, «το αρσενικό να είναι επιθετικό. Κατά συνέπεια η έννοια της γυναικοκτονίας έχει μια βιολογική βάση».

• Αμέσως ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων από τους πάντες. Τόσο από κοινωνικούς φορείς όσο από δημοσιογράφους όσο και από πολιτικούς. Αυτοί οι τελευταίοι μάλιστα υπερθεμάτισαν ζητώντας από τον ΠΘ να αποπέμψει πάραυτα τον Υπουργό του.

• Και το ζήτησαν αυτό στα πλαίσια, και εν ονόματι, υποτίθεται της Δημοκρατίας. Επειδή -κατά την γνώμη τους- τα λεγόμενα αυτού του ανθρώπου ήταν επικίνδυνα για το κοινωνικό σώμα. Τα θεωρήσαν απαράδεκτα και πως μας γύριζαν πολύ παραπίσω σε μεσαιωνικές αντιλήψεις.

• Ετσι τιθέμενο το ζήτημα εκ πρώτης όψης μοιάζει να τυπικά δημοκρατικό.

• Κάποιος στρέφεται εναντίον των καθεστηκυιών και παγιωμένων απόψεων μιας κοινωνίας και εφόσον το πράττει οφείλει να πληρώσει ένα τίμημα:

• Να χάσει την θέση του, να αποβληθεί από τις θέσεις εξουσίας που τυχόν κατέχει, να επιπληχθεί και να τιμωρηθεί.

• Να τον κάνουμε ‘ντα- ντα’ για να μη το επαναλάβει.

‘ • Να μάθει να μη λέει πράγματα με τα οποία εμείς (οι πολλοί) διαφωνούμε.

• Να μη πηγαίνει κόντρα στις δικές μας (και απολύτως σωστές) αντιλήψεις.

• Να τι θεωρείται σήμερα στην χώρα μας ως άκρον άωτον των δημοκρατικών κατακτήσεων.

• Ναι, θεωρείται. Αλλά είναι όντως και ορθό?

• Μηπως στο όνομα της Δημοκρατίας αυτό που εμείς θέλουμε να επιβάλλουμε, καταλήγει ντιπ για ντιπ αντιδημοκρατικό?

• Από πότε ένας άνθρωπος –ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος- μέσα σε μία Δημοκρατία δεν έχει το δικαίωμα να λέει την γνώμη του, καλή ή κακή, ορθή ή λαθεμένη?

• Από πότε ένας άνθρωπος μέσα σε μια Δημοκρατία τιμωρείται όταν εκφράζει τις σκέψεις του όταν αυτές δεν συνάδουν ή πηγαίνουν ευθέως κόντρα με τις δημοφιλείς και τις ευρέως αποδεκτές πεποιθήσεις?

• Και από πότε ένα τέτοιο πολίτευμα επιβολής και ομογενοποίησης των πάντων με τα πάντα, δικαιούται να έχει τον τίτλο της ‘Δημοκρατίας’?

• Ο Bertrand Russell έλεγε το αυτονόητο: Πως Δημοκρατία είναι εκείνο το πολίτευμα που επιτρέπει σε κάποιον να νοιώθει ασφαλής ακόμη κι όταν λέει αντιδημοφιλή πράγματα….

• Γιατί σε μια Δημοκρατία θεωρητικά (ναι, εδώ η θεωρία παίζει τον σημαντικότερο ρόλο) ο καθένας πρέπει και μπορεί να είναι ΕΞΑΡΧΗΣ ελεύθερος να εκφράζει την γνώμη του.

• Ακόμα και αν αυτή η γνώμη είναι τελείως ηλίθια ή τελεί σε πλήρη αντιδιαστολή με την δική μας.

• Αυτό το δικαίωμα είναι αδιαμφισβήτητο, είναι αδιαπραγμάτευτο και αποτελεί ΘΕΣΦΑΤΟ σε κάθε πραγματική Δημοκρατία.

• Ισχύει χωρίς κανέναν περιορισμό και κανένα αστερίσκο και εκείνη η αρχή που πρώτος είχε διατυπώσει ο Ramsey Clark η οποία προέβλεπε πως «Δικαίωμα δεν κάτι που κάποιος σου δίνει. Δικαίωμα είναι κάτι που κάποιος δεν σου αφαιρεί».

• Και εν προκειμένω η διατύπωση μιας ΑΠΟΨΗΣ συνιστά πρωτόλειο δικαίωμα

. • Ακόμα και αν πρόκειται (το ξαναλέω) για μια πλέρια σαχλαμάρα.

• Αν ειπωθεί κάτι που δεν μας αρέσει τότε……….. ξύδι.

• Δεν διώχνουμε κλωτσηδόν αυτόν που το είπε. Δεν τον πυροβολούμε, δεν τον μπουνίζουμε, δεν τον εξορίζουμε, δεν τον καθαιρούμε.

• Αντιπαραθέτουμε (αν και εφόσον έχουμε) στις δικές του απόψεις τις δικές μας.

• Δεν καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του χαρακτηρισμού, των ύβρεων και του εξαπονδρισμού.

Top
Enable Notifications OK No thanks