«Η Πόλις Εάλω» βγαίνει από τα χείλη των Ελλήνων, σηματοδοτώντας το τέλος μίας περιόδου που σημάδεψε τον ελληνικό πολιτισμό και την Ορθοδοξία.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών παραγόντων που συνέβαλαν στην κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ορισμένοι από τους λόγους που οδήγησαν στην πτώση της πόλης ήταν:

• η στρατιωτική υπεροχή των Οθωμανών
• η αποδυνάμωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά τις συνεχείς συγκρούσεις
• οι οικονομικές δυσκολίες της εποχής
• η έλλειψη στρατιωτικής βοήθειας από τη Δύση, κυρίως λόγω διαφορών μεταξύ Ανατολικής Ορθόδοξης και Δυτικής Καθολικής Εκκλησίας.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης δεν σήμανε μόνο το τέλος μιας αυτοκρατορίας, αλλά και την αρχή μιας μακράς περιόδου οθωμανικής κυριαρχίας για τον ελληνικό λαό, της τουρκοκρατίας.

Συχνά το μεγάλο αυτό γεγονός χρησιμοποιείται από τους ιστορικού ως ορόσημο που σηματοδοτεί το τέλους του Μεσαίωνα και την έναρξη της Αναγέννησης, με αρκετούς να συμφωνούν ότι η μαζική μετακίνηση Ελλήνων της Πόλης στην Ιταλία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του περιεχομένου και της φιλοσοφίας που θα ακολουθήσουν τα πρόσωπα της Αναγέννησης.

Η Κωνσταντινούπολη, γνωστή και ως «Βασιλεύουσα», αποτελούσε το σύμβολο της βυζαντινής κληρονομιάς, της πολιτιστικής ακμής και της θρησκευτικής ευλάβειας των Ελλήνων.

Η τραγική ημέρα της άλωσης αποτελεί μία από τις πιο θλιβερές για το ελληνικό έθνος και είναι βαθιά χαραγμένη στη συνείδησή του.

Λέγεται, ότι η Τρίτη και 13 θεωρείται γρουσούζικη στην Ελλάδα λόγω του ότι το άθροισμα της χρονολογίας της Άλωσης βγάζει 13, δηλαδή 1+4+5+3=13.

Ακόμα και σήμερα, η Κωνσταντινούπολη εξακολουθεί να αποτελεί ένα σύμβολο της ελληνικής ιστορίας, της αντίστασης και της ελπίδας και Άλωση της τον βουβό πόνο των Ελλήνων.