Γιατί εκείνος που αγαπά τον εαυτό του, ζητεί τη δική του δόξα, ενώ εκείνος που αγαπά το Θεό, αγαπά την δόξα του Δημιουργού του.
Είναι ιδίωμα της ψυχής που έχει πνευματική αίσθηση και αγαπά το Θεό, το να ζητεί πάντοτε την δόξα του Θεού σε όλες τις εντολές που πράττει και να ευχαριστείται στην δική της ταπείνωση.
Γιατί στο Θεό αρμόζει η δόξα για τη μεγαλοσύνη Του, ενώ στον άνθρωπο αρμόζει η ταπείνωση με την οποία γινόμαστε οικείοι του Θεού.
Ό,τι και αν κάνομε, ας λέμε πάντοτε και εμείς με χαρά για τη δόξα του Θεού, εκείνο που έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής: «Εκείνος πρέπει να δοξάζεται, ενώ εμείς να μικραίνομε»(Ιων. 3,30).
(Άγιος Διάδοχος Φωτικής)