Η αποτρίχωση με λέιζερ Αλεξανδρίτη, το οποίο κάνουν οι περισσότεροι, είναι κατάλληλο μόνο για τους ανοιχτούς φωτότυπους δέρματος.

Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει, πολλές γυναίκες (και άντρες) καταφεύγουν στην αποτρίχωση με λέιζερ για να απαλλαγούν από την ανεπιθύμητη τριχοφυΐα σε όλα τα μέρη του σώματος.

Η τεχνική του λέιζερ έχει γίνει αρκετά δημοφιλής τα τελευταία χρόνια, καθώς υπόσχεται μόνιμα αποτελέσματα. Ωστόσο, πρέπει πάντα να είμαστε προσεκτικοί για τυχόν επιπλοκές.

Οι περισσότεροι ξεκινάνε την αποτρίχωση με λέιζερ κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν δεν εκτίθενται καθόλου στην ηλιακή ακτινοβολία. Ωστόσο, οι τεχνικές αυτές εξακολουθούν να ενέχουν κινδύνους.

Χρησιμοποιείται εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες στη δερματολογία, τόσο για θεραπευτικούς όσο και για αισθητικούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης «μόνιμης» αποτρίχωσης (αν και η έκφραση αυτή είναι παραπλανητική και θα πρέπει να προτιμάται αυτή της «μόνιμης αποτρίχωσης μετά από αρκετές συνεδρίες»).

Η ζήτηση τέτοιων θεραπειών είναι μεγάλη, κυρίως από τις γυναίκες, και κυμαίνεται από απλή αποτρίχωση έως θεραπεία της υπερτρίχωσης (ως σύμπτωμα του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών, για παράδειγμα σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει πρώτα να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί η πιθανή ύπαρξη ενδοκρινοπάθειας).

Υπάρχει επίσης αυξανόμενη ζήτηση από άνδρες, συχνά για την περιοχή του κορμού ή τα γένια ή ως μέρος διαδικασιών μετάβασης φύλου σε συνδυασμό με ορμονική θεραπεία.

Πριν από κάθε αποτρίχωση με λέιζερ είναι απαραίτητη η ιατρική συμβουλή, προκειμένου να εκτιμηθεί ο φωτότυπος του ασθενούς, το χρώμα και η πυκνότητα της τρίχας και, κυρίως, τυχόν αντενδείξεις. Η διαδικασία πρέπει να πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη και την ευθύνη γιατρού (αν και στην πράξη συχνά ανατίθεται σε βοηθό ή αισθητικό).

Πώς λειτουργεί η αποτρίχωση με λέιζερ

Όπως εξηγούν οι SOS Γιατροί, το λέιζερ είναι μια πηγή μονοχρωματικών και συνεκτικών φωτονίων (ίδιο μήκος κύματος, κατεύθυνση και τροχιά), τα οποία διεισδύουν στο δέρμα σε διάφορα βάθη και απορροφώνται περισσότερο ή λιγότερο από τις διάφορες δομές (πρωτεΐνες, χρωστικές ουσίες, νερό, αιμοσφαιρίνη).

Τα λέιζερ αποτρίχωσης, όπως και τα λέιζερ χρωστικής που χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση καλοήθους δυσχρωμίας ή τατουάζ, στοχεύουν στη μελανίνη: είναι επομένως ικανά να καταστρέψουν τους θύλακες των τριχών, εφόσον αυτοί είναι μελαγχρωματικοί. Για τον λόγο αυτό είναι αναποτελεσματικά σε ξανθές, κόκκινες ή πολύ ανοιχτόχρωμες τρίχες.

Η αποτρίχωση απαιτεί επανειλημμένες συνεδρίες, καθώς η πρώτη συνεδρία καταστρέφει μόνο μια «γενιά» θυλάκων τρίχας. Συνεπώς, ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι απαιτούνται επαναλαμβανόμενες συνεδρίες.

Η συχνότητά τους πρέπει να προσαρμόζεται στον κύκλο ζωής των τριχών, καθώς ο στόχος επιτυγχάνεται αποτελεσματικά μόνο για τις τρίχες που βρίσκονται στη φάση ανάπτυξης: κάθε μήνα στο πρόσωπο, κάθε 2 μήνες στο σώμα, (ή και περισσότερες σε περίπτωση σχετικής ορμονικής ανισορροπίας) για να επιτευχθούν τα μέγιστα αποτελέσματα.

Πως να προφυλαχτείτε από τους κινδύνους του λέιζερ

Ο σκούρος φωτότυπος ή το μαυρισμένο δέρμα (που οφείλεται σε έκθεση σε φυσικές ή τεχνητές υπεριώδεις ακτίνες [σολάριουμ] ή σε προϊόντα αυτομαυρίσματος) αποτελεί αντένδειξη για το λέιζερ τύπου Αλεξανδρίτη, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας των εν λόγω δερμάτων σε μελανίνη – απορροφούν υπερβολική ενέργεια, με κίνδυνο εγκαύματος.

Το λέιζερ Αλεξανδρίτη, το οποίο κάνουν οι περισσότεροι, είναι κατάλληλο για τους ανοιχτούς φωτότυπους (I, II και III), Από την άλλη, ο/η αισθητικός σας μπορεί να σας έχει πει ότι μπορείτε να συνεχίσετε τις συνεδρίες σας και το καλοκαίρι, όταν το δέρμα σας είναι μαυρισμένο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιείται το λέιζερ τύπου Nd-Yag, το οποίο είναι το μόνο που είναι καλά ανεκτό από όλους τους φωτότυπους, με το μειονέκτημα ότι είναι ελαφρώς λιγότερο αποτελεσματικό (απαιτούνται περισσότερες συνεδρίες για μόνιμα αποτελέσματα) και είναι ελαφρώς πιο επώδυνο.

Συνεπώς, η έκθεση στον ήλιο και η χρήση β-καροτενίων θα πρέπει να αποφεύγονται για αρκετές εβδομάδες (τουλάχιστον 6) πριν από τη εφαρμογή αποτριχωτικών θεραπειών. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγεται για 2 έως 3 εβδομάδες μετά από αυτές καθώς υπάρχει κίνδυνος προβλημάτων μελάγχρωσης.

Επίσης, καλό θα ήταν να αποφύγετε την αποτρίχωση με λέιζερ αν παίρνετε φωτοευαισθητοποιητικά φάρμακα (ορισμένα αντιβιοτικά, αντιδιαβητικά, φάρμακα κατά της ακμής κ.λπ.) και το ίδιο ισχύει και για την πιθανότητα εγκυμοσύνης.

Το παράδοξο με την διέγερση της τριχοφυΐας μετά το λέιζερ

Αν και η έξαρση της λεύκης αντενδείκνυται για αυτό το είδος αποτρίχωσης, είναι δυνατή αν η νόσος είναι σταθερή. Σε αυτήν την περίπτωση, το λέιζερ Αλεξανδρίτη φαίνεται τότε να είναι η ασφαλέστερη επιλογή. Ωστόσο, δεν ελλείπει πλήρως ο κίνδυνος της πιθανότητας η διαδικασία να οδηγήσει σε αναζωπύρωση της λεύκης, με υπομελαγχρωματικές βλάβες στις περιοχές που υποβλήθηκαν σε θεραπεία (φαινόμενο Koebner).

Σπάνιος, αλλά υπαρκτός, είναι ο κίνδυνος διέγερσης της τριχοφυΐας κατά «παράδοξο τρόπο», με εντονότερη ανάπτυξή της συγκριτικά με την αρχική, ή με μετατροπή του τριχώματος χνουδωτού τύπου σε τρίχες.

Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί στις γυναίκες, ιδιαίτερα στην περιοχή των παρειών (για τον λόγο αυτό, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί εάν επιθυμούμε να αφαιρέσουμε τρίχες από το σημείο της εν λόγω περιοχής – γύρω δηλαδή από τις «φαβορίτες»).

Αντιστοίχως, σε ό,τι αφορά τους άνδρες, ανάλογος κίνδυνος υπάρχει στην περιοχή του λαιμού, στο στήθος, στο άνω μέρος των μηρών, ιδιαίτερα στους ώμους, στον αυχένα ή στο άνω μέρος της πλάτης.

Σε ασθενείς με ιστορικό έρπητα, στην περιπρωκτική περιοχή ή στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, μπορεί να συνταγογραφηθεί αντιερπητική προληπτική αγωγή για την αποφυγή υποτροπών μετά την αποτρίχωση.

Επιπλέον, ορισμένες δερματικές αλλοιώσεις (κρεατοελιές κ.λπ.) ή ιστορικό ατοπίας ή/και κνίδωσης πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή.

Άμεσες αντιδράσεις και επιπλοκές

Πάντα, μετά τη συνεδρία αποτρίχωσης ακολουθεί μια φλεγμονώδης αντίδραση, με αίσθηση θερμότητας, ερύθημα και περιφερειακό οίδημα, η οποία μπορεί να διαρκέσει από λίγες έως και 48 ώρες. Μια μεταγενέστερη επίδραση μπορεί να είναι και η μεταφλεγμονώδης υπερμελάγχρωση.

Επίσης, τα εγκαύματα αποτελούν ενδεχόμενη επιπλοκή. Ο πόνος ή/και το ασυνήθιστο ερύθημα κατά τη διάρκεια ή μετά τη συνεδρία είναι ενδείξεις πιθανότητας εγκαυμάτων. Παράγοντες κινδύνου για κάτι τέτοιο είναι: η μη τήρηση των συμβουλών φωτοπροστασίας πριν από τη συνεδρία (πρόσφατη έκθεση στον ήλιο) ή ακατάλληλη χρήση των λέιζερ (λανθασμένος τύπος ή λανθασμένη ρύθμιση των παραμέτρων).

Τις περισσότερες φορές τα εγκαύματα αυτά είναι επιφανειακά, μπορούν όμως να δημιουργήσουν φλύκταινες, όταν είναι βαθύτερα. Σε περίπτωση εγκαύματος, υπαρκτή είναι επίσης η πιθανότητα εμφάνισης δυσχρωμιών.

Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση χρήσης λέιζερ ακατάλληλου για τον εκάστοτε φωτότυπο. Οι δυσχρωμίες αυτές είναι συχνότερες σε ασθενείς με λεύκη. Επίσης, μπορεί να δημιουργηθούν ουλές, εάν ο εξοπλισμός χρησιμοποιείται ακατάλληλα.

Iatropedia.gr