• Εγραψα, αν θυμάστε, τις προάλλες για το πόσο ωραία και λειτουργικά ανατάχτηκε ο δρόμος που περιδιαβαίνει την χερσόνησο της Καστοριάς.
• Από κατασκευαστικής πλευράς ό,τι ήταν να γίνει εκεί πέρα, έγινε, και έγινε σωστά.
• Από πλευράς όμως οδικής κυκλοφορίας, τα πράγματα μάλλον χρειάζονται ένα ξανακοίταγμα και μια επικαιροποίηση. Γιατί το οδικό καθεστώς που διέπει αυτό το δίκτυο είναι αρκετά μπερδεμένο κι οπωσδήποτε δυσκολονόητο για κάθε μη ντόπιο οδηγό.
• Από την έξοδο της πόλης στα Πετσιά και ίσαμε την Μαυριώτισσα, ο δρόμος είναι διπλής κυκλοφορίας. Θεωρητικά αυτό. Γιατί στην πρακτική του εφαρμογή το ζήτημα σηκώνει πολύ κουβέντα….
• Οι καστοριανοί γνωρίζουν πως έτσι και σε κάποιο σημείο συμπέσει να συναντηθούν δυο αντιθέτως κινούμενα αυτοκίνητα συν ένα πλατάνι η όλη συνάντηση έχει πολύ καλές πιθανότητες να καταλήξει στα φαναρτζίδικα.
• Βέβαια ένα μικρό ΙΧ συναπαντούμενο με κάποιο ποδήλατο ή μηχανάκι ή με πεζούς, περνάει. Αλλά ένα ΙΧ συναπαντούμενο με λεωφορείο έχει μόνο δυο -εν κινήσει- επιλογές.
• Η να κάνει ‘μπλουμ’ στην λίμνη, ή να καταφέρει να χωθεί σε κάποιο κενό ανάμεσα στις συστοιχίες των πλατάνων. Αν και εφόσον τύχει να υπάρχει ένα τέτοιο. Γιατι -αν δεν υπάρχει- τότε η μόνη διέξοδος του είναι η όπισθεν…
. • Όλοι μας από τότε που πιάσαμε τιμόνι στα χέρια μας ξέρουμε πως η γυρολιμνιά μας -ως δρόμος διπλής κυκλοφορίας- δεν λέει και σπουδαία πράγματα!
• Και εδώ που τα λέμε , κανονικά δεν θάπρεπε να είναι τέτοιος.
• Ελα μου όμως που η ύπαρξη του Νοσοκομείου καθιστά την διπλή κυκλοφορία απαραίτητη! Ελα μου όμως που η ύπαρξη της τουριστικής σπηλιάς αλλά και του μοναστηριού της Μαυριώτισσας παραπέρα επίσης επιβάλλουν διαδρομές ‘πήγαινε- έλα’…
. • Συνεπώς έχουμε να κάνουμε με επιλογές ανάγκης.
• Τι γίνεται όμως από την αντίθετη πλευρά του βουνού?
• Εκεί είναι που θα πρέπει να υπάρξει κατεπειγόντως μια κάποια ανακατάταξη.
• Γιατί, ενώ από την Μαυριώτισσα έως τον Ναυτικό Όμιλο ο δρόμος είναι one way (μονόδρομος που λένε και στο χωριό μου), από τον Όμιλο προς την Μαυριώτισσα είναι Two ways/ δηλαδή διπλής κυκλοφορίας.
• Έρχονται οι ξένοι ανέμελα από εκείνη την πλευρά και μπαίνουν σε κόντρα ρεύμα.
• Τώρα θα μου πείτε ‘ωραία αλλά 1,5 χιλιόμετρο περίπου παραπέρα υπάρχει ένα απαγορευτικό’. Το βλέπουν και να επιστρέφουν. Μερικοί όντως το πράττουν. Βλαστημώντας βέβαια γιατί πάει τζάμπα η προσπάθεια τους να προσεγγίσουν την Μαυριώτισσα ανάποδα αλλά και επειδή πολύ δυσκολα πραγματοποιούν αναστροφή σε εκείνο το στενάχωρο σημείο…. ωστόσο έστω! Το κάνουν.
• Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ.
• ‘Αγάπη μου’, λέει ο άλλος δυο μέτρα πιο μπροστά από το απαγορευτικό, ‘για κοίτα αυτόν το κύκνο…’ και αρχινάνε και οι δυο να κοιτάνε τον κύκνο οπότε περνά η πινακίδα απαρατήρητη και τσούπ! Την προσπερνάνε. Και συνεχίζουν από κει και πέρα ανυποψίαστοι.
• Ναι…. αλλά ανυποψίαστοι έρχονται κι οι αντιθέτως κινούμενοι και 100% σίγουροι πως ταξιδεύουν σε δρόμο μονής κυκλοφορίας. Οπότε το κακό δεν αργεί να γίνει ….
• Αρα αυτό το απαγορευτικό καλά είναι να φύγει από εκεί και να μπει στο ύψος του Ν. Ομίλου ή –το πολύ-πολύ στο ύψος του Αη Σωτήρα.
• Δεν συντρέχει κανένας ουσιώδης λόγος να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, τόσο μακριά από την αρχή του δρόμου.
