• Το καλοκαίρι – κάθε καλοκαίρι- το πρόβλημα υπερτροφισμού της λίμνης μας καθίσταται εξαιρετικά έντονο και ενοχλητικό.

• Πρόκειται για ένα φαινόμενο που ακολουθεί έναν ετήσιο σταθερό κύκλο μόνο που οι πολίτες και οι επισκέπτες της πόλης ούτε φυσιοδίφες είναι ούτε λιμνολόγοι. Από την δική τους οπτική τα πράγματα παρουσιάζονται εξαιρετικά απλά. Ασχημη μυρωδιά και άσχημη εικόνα= βρείτε κύριοι επιτέλους κι εφαρμόστε μια λύση!

• Προβλήματα μάλιστα αυτού του τύπου δίνουν εξαιρετικές αφορμές για να βγάζει ο καθένας τα εσώψυχα του στα κοινωνικά μύδια και να εκφράζει τις πολιτικές του θέσεις. • Συνηθέστατα το πρόβλημα προσωποποιείται και σχεδόν πάντοτε φορτώνεται στις ράχες του Δημάρχου και του δημοτικού Συμβουλίου της πόλης.

• Οι οποίοι όμως (και αυτό είναι κάτι θα πρέπει αρκούντως να τονιστεί) είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται για αυτή την κατάσταση.

• Την ευθύνη της εικόνας και της κατάστασης της λίμνης την έχει- ξέρετε ποιος?

• Το Ελληνικό κράτος. • Όχι η τοπική αυτοδιοίκηση. Το κεντρικό κράτος. Μάλιστα.

• Και για να μη το θέτουμε το θέμα τόσο απρόσωπα και για να ξέρετε και σεις κατά που να στρέφεστε και να ‘χαιρετάτε’ σαν τον Μαυρογυαλούρο, όσον μεν αφορά τις παραλίες, το πρόσταγμα το έχει η Κτηματική υπηρεσία του Δημοσίου, όσον δε αφορά τα νερά, το έχει ο ΟΦΥΠΕΚΑ.

• Και επειδή είναι βέβαιο πως δεν σας αρέσουν τα κινέζικα και θα αναρωτιέστε τι ακριβώς σημαίνει το ακρωνύμιο αυτό, διευκρινίζουμε πως σημαίνει ‘Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής’.

• Μη μου πείτε!!! Ωραίος τίτλος ε? Πιασιάρικος.

• Σε αυτή την χώρα οι πολιτικοί μας, μιας κι είναι παντελώς ανίκανοι να φτιάχνουν πράγματα και να εφαρμόζουν λειτουργικές λύσεις, το ρίχνουν συνήθως στα ψηφίσματα και τις ονοματοδοσίες.

• Ετσι το 1999 συνέθεσαν έναν φορέα μιας δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος τον οποίο τιτλοφόρησαν ως ΕΚΠΑΑ. (Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης).

• Το 2011 συγχώνευσαν σε αυτόν και το τότε ΙΓΜΕ και τον μετονόμασαν σε ΕΚΒΑΑ (Εθνικό Κέντρο Βιώσιμης και Αειφόρου Ανάπτυξης). Κατόπιν, το 2015 το ξανασκέφτηκαν το πράμα και το ξαναγύρισαν σε ΕΚΠΑΑ. Μετά τους ήρθε νέα φαεινή και το 2020 το αλλάξανε σε ΟΦΥΠΕΚΑ.

• Θα θυμάστε ασφαλώς και τους καυγάδες που στήθηκαν εκείνη την εποχή για την έδρα του φορέα Διαχείρισης στην περιοχή μας. Στην αρχή την είχαμε πάρει εμείς εδώ στην Καστοριά αλλά μετά σκέφτηκαν ‘να το σιάξουν το πράμα’ και την μετακόμισαν στις Πρέσπες. Όπως ανέκαθεν συνέβαινε και συμβαίνει με όλες οι διεκδικήσεις αυτής της πόλης, πήγε και αυτή στον κουβά.

• Ετσι τώρα όταν ερχόμαστε στο δια ταύτα και το πρόβλημα ευτροφισμού της λίμνης γίνεται το ‘έλα να δεις’. Κανείς δεν ξέρει τι βαθμό ευθύνης έχει και τι είναι αρμόδιος να κάνει. Αν ΑΠΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ένας φορέας ξεκινήσει μια προσπάθεια παρέμβασης καταλήγει να βρίσκει τον μπελά του.

• Τις τελευταίες μέρες λοιπόν έχει ξεκινήσει μια τέτοια προσπάθεια.

• Τόσο από την Αντιπεριφέρεια, όσο και από τον Δήμο.

• Δεν τους διέταξε κανείς! Από φιλότιμο το κάνουν οι άνθρωποι, επαναλαμβάνω. Ορίστηκε προσωπικό το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει και μαζεύει με απόχες τα πάνω-πάνω και τα χοντρά-χοντρά από τις παραλίες. Λένε μάλιστα ότι οσονούπω θα εκκινήσουν και τα δυο βαποράκια που διαθέτουμε για να σκουπίζουν καλύτερα την επιφάνεια και να μασάνε σκουπίδια και καλαμώνες. Τα ΠΜΚΤΛ (πλωτά μηχανήματα καθαρισμού της Λίμνης) τόσο του Δήμου (το οποίο θυμίζω αποτέλεσε δωρεά των ΦΤΠ πίσω στο μακρινό 1989) όσο και της Αντιπεριφέρειας Καστοριάς που αγοράστηκε το 2018 με 375 χιλιάρικα που μας έδωσε το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Δυτική Μακεδονίας 2014 – 2020» και δεν φτούρησε ποτέ.

• Κανονικά αν θέλαμε να λύσουμε το πρόβλημα άπαξ δια παντός θα πηγαίναμε να συσκευθούμε με τους ΟΦΥΠΕΚΑκίτες στις Πρέσπες και εκει, είτε καπνίζοντας την πίπα της ειρήνης, είτε σείοντας τα τσεκούρια του πολέμου θα μοιράζαμε τελεσίδικα και οριστικά τις αρμοδιότητες μεταξύ μας.

• Γιατί ούτε τους τουρίστες τους ενδιαφέρει η ταυτότητα των καθαριστών, ούτε τους δημότες, ούτε τα ψάρια, ουτε τα βατράχια, ούτε τα φύκια της λίμνης

. • Να φεύγει μόνον η πράσινη κρούστα και η δυσοσμία. Αυτό είναι το μοναδικό ζητούμενο. • Και να φεύγει (πολύ σας παρακαλούμε) στην ώρα της!