Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι εφικτό, και ούτε προσφέρει κάτι σημαντικό στην πνευματική μας ανάπτυξη. Και για να γίνει αυτό, δηλαδή να λυτρωθούμε από το βάσανο του απόλυτου ελέγχου, θα πρέπει να αποδεσμευτούμε από όλες εκείνες τις εικόνες και τα σενάρια που προβάλει ο νους μας για το “πως” θα έπρεπε να είναι τα πράγματα στην ζωή μας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα από το να προβάλεις στο παρόν σου, το δικό σου «σωστό» σενάριο για το πως θα έπρεπε να έχουν γίνει τα γεγονότα, και να ματαιώνεσαι έως θανάτου όταν αυτό δεν συμβαίνει.
Αυτό μαρτυρεί μια τεράστια δέσμευση από εικόνες, παραστάσεις, αντιλήψεις και προσδοκίες, που δεν αφήνουν τον παραμικρό χώρο ώστε να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη στην ροή της ζωής και την πρόνοια του Θεού.
Όταν μέσα σου θεωρείς και πιστεύεις με απόλυτο τρόπο, ότι για να είσαι ευτυχισμένος και ικανοποιημένος θα πρέπει η ζωή να ρέει σύμφωνα με αυτό που εσύ πιστεύεις ότι θα έπρεπε να συμβαίνει στο βίο σου ώστε όλα να είναι καλά, τότε έχεις καταδικάσει απόλυτα τον εαυτό σου για δυο σημαντικούς λόγους:
α) δεν μπορείς να δεις και να φανταστείς ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι που ο Θεός μέσα απο την ζωή σου δίνει αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη ως ύπαρξη. Οτι προσφέρονται κι άλλες λύσεις το ίδιο πρόβλημα ή αδιέξοδο.
Δηλαδή το σενάριο της ζωής σου, θα μπορούσε να γραφτεί και διαφορετικά. Αυτό που φαντάζει στο νου σου ως το μόνο σωστό, μπορεί να είναι η απόλυτη καταστροφή σου. Αποδέξου ότι δεν μπορείς να τα ξέρεις όλα.
β) ότι εάν έτσι απόλυτα σκέφτεσαι την ζωή σου, τότε αδυνατείς να διακρίνεις την παρουσία του Θεού, ο οποίος βηματίζει μέσα της, αλλά εσύ πιστεύεις ότι είναι μονάχα δικά σου τα βήματα. Κι όμως ο Θεός σκίζει και καίει πολλά σενάρια, μέχρι να βρει εκείνο που θα φανερώσει το ταλέντο, τα χαρίσματα και τις δυνατότητες σου.
Εκείνο που σου πάει καλύτερα. Εάν θέλεις γίνεις πρωταγωνιστής στο μεγάλο «ρόλο» της ζωής σου, εμπιστεύσου τον σεναριογράφο…