Αν ο Δαγκλής έμεινε στην ιστορία για τον απεχθή τρόπο που επέλεγε να σκοτώνει τα θύματά του, ο Βακρινός για την ευκολία του.
Ο ίδιος είχε παραδεχθεί ότι με το όπλο ένιωθε θεός και όχι πια «ο άνθρωπος της καρπαζιάς».
Ο νεαρός οδηγός ταξί διέπραξε το πρώτο του έγκλημα σε ηλικία 25 ετών. Το 1987 με ένα λοστό σκότωσε τον συγκάτοικό του Παναγιώτη Γαγλία επειδή του είχε κλέψει μια καραμπίνα.
Έξι χρόνια αργότερα όταν η Αναστασία Σιμιτζή, πελάτισσα στο ταξί, αρνείται να κάνει έρωτα μαζί του, την καίει ζωντανή.
Τα επόμενα τρία χρόνια κάνει άλλες τρεις δολοφονίες, όλες για ασήμαντη αφορμή.
Τον Ιανουάριο του 1994 ο Βακρινός σκότωσε τον Θεόδωρο Ανδρεάδη για την προτεραιότητα στην πιάτσα των ταξί στην Ελευσίνα
Τον Δεκέμβριο του 1995, σκότωσε στο Μενίδι τα αδέρφια Κώστα και Αντώνη Σπυρόπουλο με τα οποία, είχε οικονομικές διαφορές. Και το 1996, τον Σεραφείμ Αγιαννίδη, τον οποίο θεώρησε υπεύθυνο που χάλασε το προξενιό με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος.
Ο Βακρινός ομολόγησε τις πέντε δολοφονίες και την απόπειρα άλλων επτά. Στις 12 Μαΐου 1997 βρέθηκε κρεμασμένος με τα κορδόνια των παπουτσιών του σε λουτρό της φυλακής.