Η αείμνηστη ηθοποιός μας έχει χαρίσει αμέτρητες στιγμές άφθονου γέλιου, αφού ήταν μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της κωμωδίας τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο θέατρο.

Οι εγγονές της Γεωργίας Βασιλειάδου

Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, είχε μοιραστεί μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία η Γεωργία Βασιλειάδου ποζάρει με τις εγγονές της σε διάλειμμα των γυρισμάτων της ταινίας «Η λυγερή» το καλοκαίρι του 1968.

Ο λόγος για την Κατερίνα και την Τζίνα Αποστολίδου οι οποίες πόζαραν με την γιαγιά τους, Γεωργία Βασιλειάδου το μακρινό 1968.

Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:

Η Γεωργία Βασιλειάδου σε διάλειμμα των γυρισμάτων της ταινίας “Η λυγερή” το καλοκαίρι του 1968 με τις εγγονές της Κατερίνα και Τζίνα Αποστολίδου. Ένα βουκολικό δράμα που διαδραματίζεται στα Λεχαινά Ηλείας το 1889 και κάνει πρεμιέρα στους Αθηναϊκούς κιν/φους στις 28 Οκτωβρίου του 1968 με συμπρωταγωνιστές τους Μάνο Κατράκη, Ελένη Ζαφειρίου και Ίλυα Λιβυκού.

Το συγκεκριμένο καλοκαίρι, η κορυφαία Ελληνίδα κωμικός εμφανίζεται παράλληλα με τα γυρίσματα και στην σκηνή του Άλσους Παγκρατίου ανεβάζοντας με τον θίασό της την κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός” που ανεβάζει επίσης έξι χρόνια νωρίτερα προκαλώντας κυριολεκτικά πάταγο με τους Βασίλη Αυλωνίτη και Νίκο Ρίζο. Παρά το βαρύ επαγγελματικό της πρόγραμμα προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρει ελεύθερο χρόνο για την αγαπημένη της οικογένεια.

Η μοναχοκόρη της Φωτεινή, η Τοτούλα όπως την προσφωνούσε, υπήρξε γι’ αυτήν η “πριγκίπισσα” της, την οποία μεγάλωσε μόνη μετά το διαζύγιο από τον πρώτο σύζυγο και εργάστηκε σκληρά για να μην της λείψει τίποτα, προσφέροντας απλόχερα αμέριστη στοργή και αγάπη. Η Φωτεινή παντρεύεται τον έμπορο δερμάτινων ειδών Αποστολίδη που διατηρεί γνωστό κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας, αποκτώντας στην συνέχεια τις δύο λατρεμένες εγγονές της ηθοποιού, Κατερίνα και Τζίνα. Η Κατερίνα (αριστερά) είναι σήμερα μια ταλαντούχα και αξιόλογη εικαστικός με σπουδές στην Σχολή Καλών Τεχνών και στο Ecole Nationale De Beaux Arts στο Παρίσι, με έργο της την γλυπτική σχέδιο και video, που απλώνεται σε ευαίσθητες βασικές έννοιες της ψυχολογικής ισορροπίας. Όπως δηλώνει η ίδια, μέσα από την γιαγιά της άντλησε πολλά στοιχεία καλλιτεχνικής στάσης και πολύτιμες προσωπικές εμπειρίες, νιώθοντας υπερήφανη για το μεγαλείο της ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης.

Η “κωμικιά των κωμικών” δίδαξε “τι σημαίνει ιερό πάθος γι’ αυτό που κάνεις” τόσο στην οικογένειά όσο και στους συναδέλφους της με γνώμονα πάντα τον σεβασμό και την σεμνότητα, σηματοδοτώντας μια ολόκληρη εποχή με την παρουσία και τις ερμηνείες της.