Είναι αυτές οι απερίγραπτα δύσκολες στιγμές, οι έντονα συγκινησιακά φορτισμένες, που η ζωή τα φέρνει να αποχαιρετίσεις έναν φίλο, έναν αγαπημένο σου άνθρωπο, και οι σκέψεις αδυνατούν να αποτυπωθούν με λόγια…

Μια τέτοια στιγμή είναι η συγκεκριμένη, που οι σκέψεις πρέπει να γίνουν λόγια και να αποτυπώσουν τη βαθύτατη θλίψη που νιώθω για την απώλεια της αγαπημένης μου φίλης, κουμπάρας, συναγωνίστριας, πρώην προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής ΝΔ Ν.Θεσσαλονίκης, Βίκυς Ευταξά. Και αυτό είναι δύσκολο γιατί με κατακλύζουν οι αναμνήσεις από τη μακρόχρονη φιλία μας και τους κοινούς μας αγώνες στη Νέα Δημοκρατία.

Πολυαγαπημένη μου Βίκυ, η παράταξή μας -και ειδικότερα η Νέα Δημοκρατία Θεσσαλονίκης- είναι φτωχότερη από σήμερα… Όμως, όσοι σε γνωρίσαμε, συνεργαστήκαμε μαζί σου και μας τίμησες με τη φιλία σου, έχουμε γίνει πλουσιότεροι στην ψυχη…

Καλό ταξίδι! Αναπαύσου εν ειρήνη…Σ’αγαπώ πολύ.