• Στα κοινωνικά δίκτυα το ζήτημα των δασικών πυρκαγιών αποτυπώνεται σαν ένα είδος μαζικής ψύχωσης με δυο μάλιστα σκέλη.
• Το πρώτο έχει να κάνει με τον καταλογισμό της ευθύνης των καταστροφών.
• Το δεύτερο έχει να κάνει με την διακρίβωση των αιτίων -ή της αιτίας- τους.
• Οσον αφορά το πρώτο σκέλος, ένα μεγάλο μέρος της θυμωμένης (και της δικαιολογημένα πικραμένης) κοινής γνώμης, αποδίδει την ευθύνη αυτών των φωτιών απευθείας στον ΠΘ της χώρας. Και την αποδίδει με τις γνωστές γαρνιτούρες του ελληνικού θυμικού.
• Η γνωστή ατάκα ‘Μητσοτάκη απαυτώνεσαι’ παίρνει και δίνει και έχει πλέον πιάσει πολύ ψηλές οκτάβες.
• Πρόκειται για μια καθαρά πολιτική αναγωγή της κρίσης για ένα παράδοξο φαινόμενο απευθείας έγκλησης του ΠΘ της χώρας το οποίο, όχι μόνον έχει χαρακτηριστικά πρωτοτυπίας, αλλά και παγκόσμιας μοναδικότητας. • Το φαινόμενο των πυρκαγιών ασφαλώς και δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό.
• Είναι παγκόσμιο! • Σε ολόκληρο τον πλανήτη ανάβουν κάθε μέρα χιλιάδες φωτιές και μερικές από αυτές είναι στ’ αλήθεια εξαιρετικά αδηφάγες. Σε καμία περίπτωση όμως αυτές δεν διασυνδέονται άμεσα με το πολιτικό προσωπικό.
• Κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνον στη δική μας χώρα και έχει να κάνει με κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νοοτροπίας και της σκέψης μας.
• Κατ’ αρχή συνιστά φυσιολογικό απότοκο του υπεραπλουστευτικού τρόπου σκέψης πολλών εξ’ ημών οι οποίοι δεν αρέσκονται καθόλου να εξετάζουν τα πράγματα αναλυτικά και εις βάθος.
• Συνιστά επίσης σύμφυτο φαινόμενο μιας διαρκώς υποβόσκουσας συνωμοσιολογίας, η οποία αρνείται την τυχαιότητα και αποδίδει τα πάντα σε κακόβουλες νοήσεις.
• Οφείλεται επίσης και στις υποδαυλίσεις των λαϊκών παθών από την πλευρά της αντιπολίτευσης η οποία σταθερά υπονομεύει την εξουσία δια μέσου των κρίσεων.
• Η αναγωγική όμως αυτή φόρμουλα, ούτε στην σύλληψη, ούτε στην έκφραση της είναι ορθή. Και στο μέτρο που επικρατεί, εγγυάται την διαιώνιση ακριβώς αυτού που λέει πως θέλει να αποφύγει: Την επανάληψη των καταστροφών!!
• Και εξηγούμαι.
• Οταν κάποιος επιζητά να γίνει πιο αποτελεσματικός και την επόμενη φορά που θα εκδηλωθεί μιας παρόμοιας ταυτότητας κρίση θέλει να καταφέρει να την αντιμετωπίσει πιο γρήγορα και μεθοδικά, το πρώτο πράγμα που είναι απαραίτητο να κάνει είναι να εντοπίσει και να αναγνωρίσει τα λάθη του.
• Τις δασικές φωτιές λοιπόν δεν τις σβήνουν οι Πρωθυπουργοί και οι Υπουργοί.
• Βάσει του εθνικού σχεδίου «Ιόλαος 2» τις σβήνει η Πυροσβεστική Υπηρεσία και τα τμήματα Πολιτικής Προστασίας των Δήμων και Περιφερειών.
• Τη συναγορεύσει εννοείται των όποιων εθελοντικών δυνάμεων αλλά και των άλλων φορέων που υπηρεσιακά εμπλέκονται σε κάποιες ενέργειες (της Αστυνομίας/ του ΕΚΑΒ/ του Νοσοκομείου/ του Στρατού/ του ΔΕΔΔΗΕ/των ΚΤΕΛ κλπ).
• Το αν μια φωτιά τιθασευτεί γρήγορα ή όχι και με ποιον τρόπο, είναι ΠΑΝΤΟΤΕ αποτέλεσμα της σύμπραξης όλων αυτών των δυνάμεων.
• ΟΧΙ του ΠΘ και των Υπουργών.
• Οποιος λοιπόν στα επεόρτια μιας δασικής πυρκαγιάς μεταφέρει την ευθύνη της διαχείρισης της απευθείας στην κορυφή της ιεραρχίας, τι κάνει?
• Πετάει το μπαλάκι στην εξέδρα.
• Αυτό που στην ππραγματικότητα πετυχαίνει είναι να εξαιρεί και να απαλλάσσει τους κύριους δρώντες (και άρα υπεύθυνους) και να ακυρώνει τις κανονικές διαδικασίες του απολογισμού, του debriefing, του ελέγχου των πεπραγμένων, της αξιολόγησης των δράσεων, του συγχρονισμού των τμημάτων και του εντοπισμού των λαθών.
• Και εφ’ όσον αυτές οι διαδικασίες υπερκεράζονται ή ξεπετάγονται στα μουλωχτά και εφ’ όσον το όλο το ζήτημα στο μόνο που καταλήγει είναι στον καταλογισμό ευθυνών εκεί όπου αυτές ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, τότε τίποτε απολύτως στην επιχειρησιακή βάση δεν διορθώνεται . Οπότε -εκ των πραγμάτων- καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως στην επόμενη αντιπυρική περίοδο θα συμβούν τα ίδια και χειρότερα…
• Πρόκειται για ένα θεμελιώδες λάθος λογικής σκέψης που πετυχαίνει ακριβώς αυτό που απεύχεται:
• Να επαναλαμβάνονται διαρκώς και διαρκώς τα ίδια πράγματα επειδή δεν εγκαλούνται οι αληθινοί συντελεστές τους.
• Όσον δε αφορά το δεύτερο σκέλος της μαζικής ψύχωσης, αυτό έχει να κάνει με έναν τελείως αδικαιολόγητο Συνειρμό.
• Δασικές φωτιές= Ανεμογεννήτριες.
• Η κοινή γνώμη πιστεύει ότι τα δάση πλέον καίγονται επίτηδες προσκειμένου μέσα σε αυτά να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες.
• Η λογική αυτή έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις ώστε πλέον να οδηγεί σε φαινόμενα μαζικής παράκρουσης.
• Στις 16 Αυγούστου, για παράδειγμα, μια κυρία των β. προαστίων της Αθήνας καλούσε στο facebook τους συντοπίτες της να πάνε να «ακτιβίσουν» μια πομπή νταλικών που υποτίθεται ότι ανέβαινε τον δρόμο των καμένων της Πεντέλης μεταφέροντας πυλώνες και έλικες ανεμογεννητριών.
• Δηλαδή ήθελε όλοι να πιστέψουν ότι, δυο μόλις μέρες μετά το σβήσιμο της μεγάλης πυρκαγιάς (12-13-14 Αυγούστου), η εκμεταλλεύτρια εταιρία κατάφερε να βρει ανοικτά γραφεία Δημοσίου, να πάρει άδεια εγκατάστασης μέσα σε καμένες περιοχές υπερπροστασίας και αναδασώσεων, κατάφερε να βρει και να νοικιάσει τα μεγάλα οχήματα που απαιτούνται για αυτές τις δουλειές και ξεκίνησε την επιχείρηση στησίματος.
• Οι δε δημοσιοσχετίστες αυτής της επιχείρησης της είπαν προφανώς «κάντο τώρα να τους εκνευρίσουμε όλους και μη περιμένεις να καταλαγιάσουν κάπως οι καπνοί και να ξεχαστεί κάπως το θέμα….»
• Ε όχι φυσικά!
• Δεν δουλεύουν έτσι τα πράγματα (το έχουμε ξαναγράψει επανειλημμένα) και δεν συντρέχει κανένας λόγος να καίνε οι εταιρίες ΑΠΕ τα δάση, αφού μια χαρά έχουν -εκ του νόμου- το δικαίωμα να πηγαίνουν και να στήνουν τα φουρφούρια τους όπου επιλέγουν- ακόμα και μέσα σε δασωμένες περιοχές ΝΑΤURA 2000.
• Ποιος λόγος όμως υπάρχει ένας απλοικός άνθρωπος, απλοικής σκέψης, να καθίσει να τα ψάξει αυτά τα πράγματα εις βάθος?
• Τζερτζελές μόνον να γίνεται και ιαχές να εκπέμπονται.