«Μέσα στην πρώτη εβδομάδα δεχτήκαμε 1.000 κλήσεις, έγιναν 10.000 κοινοποιήσεις του μηνύματος και 20.000 σχόλια, για το σχολείο»
Πέρυσι, η δασκάλα Παναγιώτα Διαμαντή είχε μόλις τρεις μαθητές στο δημοτικό σχολείο, στην α’, ε’ και στ’ τάξη. Το εκτάκι αποφοίτησε και στο σχολείο στη Φουρνά Ευρυτανίας, θα έμεναν μόνο δύο μαθητές, εκ των οποίων ο ένας επίσης θα αποφοιτούσε. Έτσι την επόμενη χρονιά, μόνο ένα παιδί θα υπήρχε στο σχολείο.
Ποια είναι η δασκάλα
Η 30χρονη σήμερα δασκάλα αποφοίτησε το 2015 από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στο ίδιο τμήμα έκανε και το πρώτο της μεταπτυχιακό, ενώ στο ίδιο τμήμα είναι υποψήφια διδάκτορας. Κάθε Σαββατοκύριακο βρίσκεται στον Βόλο, που θεωρεί πλέον δεύτερη πατρίδα της και δεν κρύβει την επιθυμία της να πάρει απόσπαση στην περιοχή για να διδάξει και ενδεχομένως να ακολουθήσει και καριέρα ακαδημαϊκού στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση την περσινή σχολική χρονιά 2023-2024. Ήταν επιλογή της να διοριστεί στο δημοτικό σχολείο στη Φουρνά, ένα χωριό της Ευρυτανίας, από όπου κατάγεται και ο πατέρας της. Δεν ήταν μόνο τα… πατρικά χώματα που την τράβηξαν. «Ήθελα να ξεφύγω από τα σχολεία του αστικού κέντρου. Να προσφέρω σε μονοθέσια και ολιγοθέσια», λέει η εμπνευσμένη δασκάλα, που έμελλε να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για συναδέλφους της και να παραδώσει… μαθήματα καταπολέμησης της ερημοποίησης της υπαίθρου, στην ίδια την Πολιτεία.
Η σωστηρία του χωριού
«Ήδη από φέτος είναι σε αναστολή το νηπιαγωγείο του χωριού γιατί δεν υπάρχουν μαθητές. Στο χωριό δεν υπήρχαν οικογένειες με μικρότερα παιδιά», οι διαπιστώσεις της δασκάλας, η οποία μαζί με τον ιερέα της Φουρνάς, τον πατέρα Κωνσταντίνο, παιδιά του οποίου έχει μαθητές η Παναγιώτα Διαμαντή, αποφάσισαν να δράσουν για να κρατήσουν και το σχολείο τους ανοιχτό και το χωριό ζωντανό.
«Δράσαμε ουσιαστικά προληπτικά. Πηγαίνοντας στο χωριό διαπίστωσα ότι είναι ασφαλές και προσβάσιμο. Κάναμε συζητήσεις με τον ιερέα, βάλαμε κάτω τα δεδομένα και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα κάλεσμα σε οικογένειες να έρθουν να ζήσουν στο χωριό. Κανείς δεν περίμενε την ανταπόκριση που υπήρξε», αναφέρει η δασκάλα.