Μπήκα σε ένα μικρό καφέ στη Γενεύη με έναν φίλο. Καθώς πλησιάζουμε στο τραπέζι μας δύο άνθρωποι φτάνουν και πλησιάζουν στον πάγκο: – “Πέντε καφέδες παρακαλώ. Δυο για μας και τρεις με αναμονή.”

Πλήρωσαν, ήπιαν και τους δύο καφέδες και έφυγαν.

Ρώτησα τον φίλο μου: – “Ποιοι είναι οι κρεμαστοί καφέδες?” Ο φίλος μου απάντησε: – “Περίμενε και θα δεις.”

Μπήκαν λίγα άτομα.

Δυο κοπέλες ζήτησαν έναν καφέ, η μια, πλήρωσαν και έφυγαν. Η επόμενη παραγγελία ήταν επτά καφέδες και έγινε από τρεις δικηγόρους – τρεις για αυτούς και τέσσερις “αναμονή”.

Ενώ πάντα απορώ πια είναι η έννοια των αναστολούμενων “καφέδων” οι δικηγόροι πληρώνουν και φεύγουν.

Ξαφνικά, ένας άνδρας ντυμένος με παλιά ρούχα που μοιάζει με ζητιάνο φτάνει στον πάγκο και ρωτάει εγκάρδια: – “Έχετε κρεμαστό καφέ?”

Και ο σερβιτόρος του σερβίρει καφέ: Προπληρώνουν οι άνθρωποι για έναν καφέ που θα σερβιριστεί σε όποιον δεν έχει δυνατότητα να αγοράσει, ή ένα ζεστό ποτό!

Αυτή η παράδοση ξεκίνησε στη Νάπολι, αλλά απλώθηκε και σε άλλα μέρη. Σε κάποια σημεία μπορείτε να παραγγείλετε όχι μόνο “κρεμαστό καφέ” αλλά ένα σάντουιτς ή ένα πλήρες γεύμα… φροντίστε να δημοσιεύσετε αυτή την όμορφη ιδέα. Θα ήταν υπέροχο να συμβεί!!!”

(Via: Δημήτριος Ι. Πετρούνιας)