• Η αντίσταση του ελεύθερου κόσμου ενάντια στον Ναζισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην Ρωσία, στις ευρασιατικές και τις βορειοφρικανικές χώρες στις ΗΠΑ ακόμα και στην ίδια την Γερμανία, γιορτάζεται ως ‘ημέρα Νίκης’ (VE DAΥ) στις 8 ή 9 Μαΐου.

• Ολες οι χώρες γιορτάζουν το πέρας και την κατάληξη του πολέμου ΕΚΤΟΣ από εμάς εδώ που γιορτάζουμε το ξεκίνημα του.

• Σε όλα μας παράξενοι ακόμα και σε αυτό.

• Αυτή η παγκόσμια πρωτοτυπία όμως, αυτή η μοναδικότητα της Ελλάδας, έχει στ’ αλήθεια έναν πολύ σοβαρό λόγο:

• Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γιορτάσουμε ένα τόσο σοβαρό γεγονός με αγαστή σύμπνοια με ομοψυχία και με ομόνοια.

• Αφού, όπως πολύ καλά ξέρουν όσοι μελετούνε ιστορία, τα γεγονότα που ακολούθησαν την πτώση του Χιτλερισμού στάθηκαν ευνοϊκά για όλο τον υπόλοιπο κόσμο και όλες τις χώρες της Ευρώπης, πλην της πατρίδας μας.

• Πενήντα δύο μόλις μέρες μετά την οριστική φυγή των Γερμανών από την πρωτεύουσα (12 Οκτωβρίου 1944) ξεδιπλώθηκαν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου (Δεκεμβριανά) τα οποία αποτέλεσαν και την θρυαλλίδα εκκίνησης του μεγάλου διχασμού και του αδελφοκτόνου εμφύλιου πολέμου…

• Ετσι, το μόνο ενιαίο αφήγημα, η μόνη συνθήκη συνένωσης και ομογενοποίησης ολόκληρου του πληθυσμού ήταν αυτή που αφορούσε το Μεταξικό ‘ΟΧΙ’ και την νικηφόρα αντίσταση ενάντια στην Ιταλική εισβολή.

• Οι έλληνες αποφάσισαν να κλείσουν στην καρδιά τους τις εικόνες του γενικού ξεσηκωμού, του ενθουσιασμού με τον οποίο οι φαντάροι πηδούσαν στα κατάφορτα τραίνα τραβώντας για το Αλβανικό μέτωπο , τις εικόνες των επιθεωρήσεων με την γελοιοποίηση του Μουσουλίνι και τα τραγούδια της Βέμπο με το επαναστατικό τέμπο.

• Ετσι αντί να ακολουθήσουμε την υπόλοιπη Ευρώπη στον εορτασμό της ημέρας της νίκης φτιάξαμε μια κατάδικη μας sui generis επέτειο, με το καλύτερο δυνατό νόημα και τους θετικότερους οιωνούς για τον λαό μας.

• Κι ας μείνουμε σε αυτό αντικρούοντας εκείνη την -όχι και τόσο ευχάριστη- δεύτερη εξήγηση που ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης, ιστορικός, μελετητής της περιόδου της Κατοχής και συγγραφέας του βιβλίου «Οι δωσίλογοι», δίνει για τον ιστορικό προσδιορισμό της επετείου.

• Μπορεί να έχει δίκιο, μπορεί και όχι, είναι όμως σε κάθε περίπτωση προτιμότερο να μη ενστερνιστούμε την άποψη ότι η κυρίαρχη τάξη και η κομματική νομενκλατούρα της εποχής επιλέξανε έτσι προκειμένου να σβήσουν τα δικά τους ίχνη κατά την περίοδο της Κατοχής. Να αποσιωπήσουν δηλαδή εντέχνως κι άπαξ δια παντός τις σχέσεις που είχαν αναπτύξει με το ναζιστικό καθεστώς…

• Όπως και νάχει η 28 Οκτωβρίου βολεύει όλους!

• Και αφού βολεύει, θα παραμείνει.