Σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της η μικρή για να φθάσει τα χέρια του πριν από λίγο λειτουργούντα ιερέα…Μοσχοβολούσαν….λιβάνι….
-Όχι έτσι αγάπη μου”
-Πώς γιαγιά;ρωτάει η μικρή.
-Να έτσι παιδί μου, και σταυρώνει τα δεξί πάνω στο αριστερό σχηματίζοντας έναν σταυρό οι χούφτες των χεριών της….Να έτσι Κατερινούλα και περιμένουμε για να δεχθούμε την Χάρη που έχουν τα χεράκια του παππούλη, θυμάσαι πριν από λίγο αυτά τα χεράκια μας έδωσαν τον Χριστό μέσα μας”
-Τον Χριστούλη!’συμπλήρωσε η μικρή.
Πόσες σταυρωμένες χούφτες λαχταρούν να λάβουν την Χάρη της Ιερωσύνης….. να δεχθούν νοητά τον Χριστό μιας και πριν από λίγο αυτά τα φθαρτά και ρέποντα στην αμαρτία χέρια είχαν τεμαχίσει και προσφέρει τον Άφθαρτο και Ζωοποιό Χριστό μας!
Πόσες λαβωμένες ψυχούλες περιμένουν να σηκώσει ικετευτικά ο παππούλης το χέρι του, να σκορπίσει την ευλογία του Θεού στις ζωές τους…
Εύκολα λησμονάμε και εμείς(οι ιερείς) Ποιον προσφέρουμε….και ο λαός Ποιον δέχεται!!!