Τι έδειξε νέα μελέτη για τη σχέση μεταξύ στοματικού μικροβιώματος και καρκίνου κεφαλής και καρκίνου

Κάποια από τα βακτήρια που προκαλούν παθήσεις των ούλων μπορεί επίσης να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου κεφαλής και τραχήλου, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Περισσότερα από δώδεκα είδη βακτηρίων συνδέθηκαν με συνολική αύξηση 50% του κινδύνου καρκίνου κεφαλής και τραχήλου, διαπίστωσαν οι ερευνητές.

«Τα αποτελέσματά μας μάς δίνουν έναν ακόμη λόγο για να διατηρούμε καλές συνήθειες στοματικής υγιεινής», ανέφερε από τους συγγραφείς ο Δρ Richard Hayes, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή NYU της Νέας Υόρκης.

«Το βούρτσισμα των δοντιών και το οδοντικό νήμα μπορούν όχι μόνο να βοηθήσουν στην πρόληψη της περιοδοντικής νόσου, αλλά και να προστατεύσουν από τον καρκίνο κεφαλής και τραχήλου», πρόσθεσε.

Ορισμένα από αυτά τα μικρόβια έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλουν σε σοβαρές λοιμώξεις των ούλων που μπορούν να καταστρέψουν το οστό της γνάθου και τους μαλακούς ιστούς που περιβάλλουν τα δόντια, σημείωσαν οι ερευνητές.

Για τη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τρία συνεχιζόμενα ερευνητικά προγράμματα που παρακολουθούσαν σχεδόν 160.000 Αμερικανούς, τα οποία εξετάζουν πιθανούς παράγοντες κινδύνου για καρκίνο.

Στο πλαίσιο της έρευνας, όλοι οι συμμετέχοντες έδωσαν δείγματα σάλιου όπου φαινόταν ο αριθμός και τα είδη των βακτηρίων που ζούσαν στο στόμα τους.

Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν τους ανθρώπους για 10 έως 15 χρόνια, για να καταγράψουν την ανάπτυξη τυχόν καρκίνων. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, 236 ασθενείς διαγνώστηκαν με καρκίνο κεφαλής και τραχήλου.

Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε τα μικρόβια του στόματος των ασθενών που παρουσίασαν καρκίνο κεφαλής και τραχήλου με εκείνα άλλων 458 ατόμων που δεν είχαν αναπτύξει καρκίνο.

Συνολικά, 13 είδη βακτηρίων φάνηκε ότι είτε αυξάνουν είτε μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου κεφαλής και τραχήλου, αυξάνοντας συνολικά τον κίνδυνο κατά 30%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα.

Όταν συνδυάστηκαν με άλλα πέντε είδη βακτηρίων που παρατηρούνται συχνά σε ασθένειες των ούλων, ο συνολικός κίνδυνος αυξήθηκε κατά 50%, πρόσθεσαν οι ερευνητές.

Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε χθες, 26 Σεπτεμβρίου, στο περιοδικό JAMA Oncology.

«Τα ευρήματά μας προσφέρουν μια νέα εικόνα για τη σχέση μεταξύ στοματικού μικροβιώματος και των καρκίνων κεφαλής και τραχήλου», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Soyoung Kwak, μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού της Ιατρικής Σχολής του NYU.

«Αυτά τα βακτήρια μπορεί να χρησιμεύσουν ως βιοδείκτες για τους ειδικούς ώστε να επισημάνουν όσους διατρέχουν υψηλό κίνδυνο», τονίζει.

Η μελέτη δεν διαπίστωσε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου από τους μύκητες που απαντώνται φυσικά στο στόμα, σημείωσαν οι ερευνητές.

Τι είναι ο καρκίνος κεφαλής και τραχήλου

Ο όρος «Καρκίνος Κεφαλής και Τραχήλου» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία ποικιλία κακοήθων όγκων που μπορεί να εμφανιστούν στη στοματική κοιλότητα, στις αμυγδαλές και τον στοματοφάρυγγα, τον λαιμό (τράχηλο), τον λάρυγγα, τους σιελογόνους αδένες, τη μύτη και τους παραρρίνιους κόλπους.

Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες με μια αναλογία που ποικίλει από 2:1 έως και 4:1. Στην Ευρώπη και τη χώρα μας συχνότερος από αυτούς τους όγκους είναι ο καρκίνος του λάρυγγα και του φάρυγγα.

Κύριοι παράγοντες κινδύνου εμφάνισης

Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με την παθογένεια του Καρκίνου Κεφαλής και Τραχήλου είναι:

• το κάπνισμα
• η κατανάλωση αλκοόλ
• λοιμώξεις από διάφορους ιούς όπως ο HPV (ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων) και ο EBV (ιός Epstain-Barr)

Συμπτώματα
Ο Καρκίνος στην Κεφαλή και τον Τραχήλο μπορεί να έχει ποικίλα συμπτώματα.

• ενοχλήσεις όπως βραχνάδα που επιμένει ή αλλαγή στη χροιά της φωνής
• δυσκολία ή πόνος στην κατάποση
• επίμονος πόνος στο αυτί
• αιμορραγίες από τη μύτη και επίμονη ρινική απόφραξη ιδιαίτερα όταν τα τελευταία είναι μονόπλευρα πρέπει να ανησυχούν τον ασθενή.

Επίσης μορφώματα που εμφανίζονται στη στοματική κοιλότητα ή διογκώσεις στο δέρμα καθώς και σε όλη την περιοχή του προσώπου ή του τραχήλου πρέπει να οδηγούν τον ασθενή στον ιατρό για αξιολόγηση και περαιτέρω διερεύνηση.

ΠΗΓΗ: Iatropedia.gr/