Γράφει η Οδύσσεια

Πόσο ρομαντική μπορεί να είναι μια βόλτα με ένα παγωτό χωνάκι στο χέρι;
Ένα κορμί που είναι εκεί για σένα όποτε και όταν το ζητήσεις.
Μια αγκαλιά μονίμως ανοιχτή.
Ένας άνθρωπος δικός σου να μπορείς να του πεις ακόμη και τις πιο απόκρυφες σκέψεις σου.
Ένας άνθρωπος που θα σε θαυμάζει και θα σε αποδέχεται ακόμη κι όταν θα είσαι απεριποίητη, κακοδιάθετη και με παραπανίσια κιλά.
Ένα βλέμμα που θα σε κοιτάξει ερευνητικά για να διαπιστώσει αν είσαι καλά.
Ένα χέρι απλωμένο να σε κρατήσει όταν το χρειάζεσαι..

Συντροφικότητα λέγεται όλο αυτό και είναι ότι πιο σημαντικό μπορεί να έχει κάποιος.
Πόσες φορές δε θαυμάσαμε ένα γηραιό ζευγάρι που περπατά στο δρόμο χέρι χέρι;
Πόσες φορές δε ζηλέψαμε ανθρώπους που παρά τις δυσκολίες της ζωής κατάφεραν να παραμείνουν ενωμένοι;

Σε έναν κόσμο σκληρό και ανταγωνιστικό, σε έναν κόσμο απαιτητικό και μοναχικό, σε έναν κόσμο που το εγώ είναι πιο ισχυρό απ ‘το εμείς. Σε μια ζωή που δεν έχει, ένας σύντροφος ζωής είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί.
Είναι το λιμάνι στη φουρτούνα σου, η ξαστεριά στη μπόρα σου, η αλήθεια στο ψέμα σου και η αγάπη στην απονιά του κόσμου.

Αν ανήκετε στους τυχερούς αυτού του κόσμου, κρατήστε τον άνθρωπο σας σφιχτά απ’το χέρι και μην ψάχνετε για κάτι δήθεν καλύτερο.
Είναι σημαντικό να εκτιμήσετε αυτό που έχετε, όταν έχετε και όχι όταν έχετε φύγει από κοντά σας.