• Στον κατήφορο δεν είμαστε μόνοι μας. Η τουλάχιστον δεν είμαστε οι μόνοι…

• Διάβαζα ένα σημείωμα ενός ενημερωτικού site της Κατερίνης, το οποίο αναφέρει πως, με μια πρόχειρη έρευνα, οι εκεί δημοσιογράφοι μετρήσανε πάνω από 100 καταστήματα κλειστά στον κεντρικό τομέα της πόλης.

• Τι συμβαίνει?

• Για να δοθούν βάσιμες και τεκμηριωμένες απαντήσεις το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί εμπεριστατωμένη έρευνα. Και μετά θα χρειαστεί να καθίσουν διαφόρων ειδικοτήτων οικονομολόγοι γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι να πούνε τα δικά τους…

• Επιφανειακά πάντως, ακόμα και με το μάτι ενός μη ειδικού, υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι εξόφθαλμα και που σίγουρα επηρεάζουν την εξέλιξη των καταστάσεων.

• Το βασικό κρατούμενο είναι πως η ίδια η δομή της ελληνικής αγοράς και των εμπορικών της πρακτικών έχει πλέον ξεπεραστεί από τις ισχύουσες σήμερα συνθήκες.

• Η δική μας αγορά –αυτή της Καστοριάς- ήταν ανέκαθεν μικρή, προσαρμοσμένη στο μέγεθος και τις απαιτήσεις του τοπικού πληθυσμού. Ηταν αναπόφευκτο να επηρεαστεί από τις αλλαγές που ο χρόνος επέφερε. o Κατ’ αρχάς μειώθηκε ο πληθυσμός μας, σε πραγματικές τιμές. Λόγω μείωσης γεννήσεων/αύξησης θανάτων, αλλά και λόγω μετανάστευσης o Δεύτερον άλλαξε η δημογραφική σύνθεση. Περιορίστηκαν οι νέοι/αυξήθηκαν οι ηλικιωμένοι. o Τρίτον υποβαθμίστηκε κατά πολύ η αγοραστική δύναμη ατόμων και νοικοκυριών. Η καταβαράθρωση της γουνοποιητικής μας μονο-οικονομίας έφερε αν όχι την ακραία ένδεια, τουλάχιστον το κατώφλι της φτώχειας. o Τέταρτον, αυξήθηκαν (και αυξάνονται συνέχεια) οι φορολογικοί συντελεστές και τα βάρη επί των επιχειρήσεων. o Πέμπτον, κατέστη εξαιρετικά πολύπλοκη η λογιστική διαχείριση τους. o Έκτον άλλαξαν οι καταναλωτικές συνήθειες των κατοίκων. Περιορίστηκε πολύ η έξοδος για έρευνα αγοράς και η βιτρινοθεραπεία(window shopping) o Εβδομον, αυξήθηκε σε υπερβολικό βαθμό ο ανταγωνισμός με τα ηλεκτρoνικά καταστήματα. Τα μικρομάγαζα της γειτονιάς είναι αδύνατον να συναγωνιστούν πια την ποσότητα προιόντων, την ποικιλία και τις οικονομίες κλίμακος που έχουν τα ιντερνετικά καταστήματα. Οι βιτρίνες πλέον δεν τραβούν σε σχέση με τους virtual καταλόγους της οθόνης. Σε μια βιτρίνα άντε να δεις 200-500 κομμάτια . Σε ένα ηλεκτρονικό κατάλογο θα δεις ένα εκατομμύριο. o Τα ενοίκια, οι μισθοδοσίες και τα λειτουργικά κόστη εκτοξεύτηκαν στα ύψη και κατέστησαν την διατήρηση των επιχειρήσεων αγώνα πραγματικό, χειρότερο από εκείνον του Αλβανικού έπους. o Οι τράπεζες μπήκαν μέτοχοι στις επιχειρήσεις μέσω των ταμειακών και των POS και άρχισαν να ροκανίζουν μέρος των κερδών.

• Όλα αυτά έγιναν καρφιά στο φέρετρο της επαρχιακής μικρο-εμπορικότητας.

• Τα μαγαζιά με το πολύ περιορισμένο κεφάλαιο κίνησης άρχισαν να παραπαίουν και να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. • Και όσα σήμερα ακόμα κρατούνε πύλες τους ανοικτές το κάνουν με νύχια και με δόντια, ίσα- ίσα για να προκάνουν οι ιδιοκτήτες τους να συμπληρώσουν ένσημα και χρόνια προκειμένου να αξιωθούνε κάποιας σύνταξης.

• Η Δομή της αγοράς σαφώς και έχει αλλάξει.

• Και δεν θα πρέπει να μας κάνει καμία εντύπωση αν, κάποια στιγμή στο πολύ εγγύς μέλλον, θα αρχίσουμε να βλέπουμε ολόγυρα μας τιποτε περισσότερο από τουριστικά μικρομάγαζα, από Υπηρεσίες, από πρατήρια πολυεθνικών… άντε και ορισμένες επιχειρήσεις με προιόντα που απαιτούνε προβάρισμα πριν την αγορά τους.

• Σε εποχές μεταβατικές ζούμε.