Νοσηλεύτρια της ΜΕΘ αποκαλύπτει ποιες είναι οι τρεις πιο συνηθισμένες μετάνοιες που ακούει από τους ετοιμοθάνατους.
Τι ακούει η νοσηλεύτρια από τους ετοιμοθάνατους
Ειδικότερα, η Julie McFadden, από το Λος Άντζελες, η οποία είναι γνωστή ως Hospice Nurse Julie στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποκάλυψε τις τρεις πιο συνηθισμένες μετάνοιες των ασθενών στο επιθανάτιο κρεβάτι τους, σύμφωνα με τη Daily Mail.
Η εξομολόγηση της νοσηλεύτριας για τις μετάνοιες των ετοιμοθάνατων
Μιλώντας στον χειρουργό του NHS, Dr. Karan Rajan, στο podcast του, η McFadden, η οποία έχει πάνω από 15 χρόνια εμπειρίας στη φροντίδα των ετοιμοθάνατων, υπογράμμισε ότι «το πρώτο που ακούω συνέχεια είναι ότι μετανιώνουν που δεν εκτίμησαν την υγεία τους όσο την είχαν» και
πρόσθεσε «αυτό είναι το νούμερο ένα πράγμα που μου λένε οι άνθρωποι, μακάρι να είχα καταλάβει πόσο καταπληκτικό είναι να έχεις ένα σώμα που λειτουργεί».
Η δεύτερη μετάνοια που ακούει συχνά είναι ότι οι άνθρωποι παραδέχονται ότι «δούλεψαν πολύ» και εύχονται να μην είχαν σπαταλήσει έτσι ολόκληρη τη ζωή τους και τρίτον, αποκάλυψε ότι πολλοί ετοιμοθάνατοι ασθενείς μετανιώνουν για τις σχέσεις τους, εξηγώντας ότι είτε εύχονται να είχαν διατηρήσει ορισμένες σχέσεις και φιλίες, είτε μετανιώνουν που κράτησαν κακία σε κάποιον.
Πολλοί ετοιμοθάνατοι αποκάλυψαν επίσης ότι «νοιάζονταν πάρα πολύ» για το τι σκέφτονταν οι άλλοι άνθρωποι.
Από την πλευρά του, ο Dr. Rajan απάντησε με την ιστορία μιας νεαρής ασθενούς που τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαστε «αθάνατοι» και ότι δεν πρέπει να θεωρούμε τη ζωή μας «δεδομένη».
Στο απόσπασμα, που μοιράστηκε με τους 1,5 εκατομμύριο ακολούθους του, σημείωσε ότι «πριν από μερικά χρόνια, είδα μια νεαρή γυναίκα να έρχεται με παγκρεατίτιδα στα 20 της χρόνια.
Μέσα σε τρεις ώρες αυτή η νεαρή γυναίκα βρέθηκε στη μονάδα εντατικής θεραπείας, ήταν διασωληνωμένη και την επόμενη μέρα είχε πεθάνει. Αυτό με έκανε να σκεφτώ ότι, ουάου, είμαι στα 30 μου τώρα, είμαι 34, η ζωή μπορεί να περάσει αστραπιαία.
Οπότε ναι, πραγματικά μην το θεωρείτε δεδομένο, έχουμε μερικές φορές αυτή την τάση να κυκλοφορούμε σαν να είμαστε αθάνατοι».
Νοσηλεύτρια ξεσπά: «Χρειάστηκε να κλείσω τα μάτια ενός παιδιού για πάντα. Δεν είναι για όλους αυτή η δουλειά»
Ασκώντας νοσηλευτική, θα χρειαστεί να κλείσεις τα μάτια ενός πατέρα, μιας γιαγιάς, ενός παιδιού. Για πάντα. Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Δεν είναι για όλους η νοσηλευτική. Όσο μπορείτε βοηθήστε με το τρόπο σας τους λειτουργούς υγείας. Δεν είμαστε όλοι ικανοί και σωστοί. Έχουμε εμπιστοσύνη όμως στη πλειοψηφία των πολύ καλών συναδέλφων που παραμερίζουν την κούραση και τα προσωπικά τους προβλήματα και αντικρίζουν τους ανθρώπους σας με χαμόγελο.
Ασκώντας νοσηλευτική, θα χρειαστεί να πονέσεις κόσμο για να μην ξαναπονέσει ποτέ.
Δεν είναι για όλους αυτή η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, θα χρειαστεί να φροντίσεις τον ασθενή σωματικά.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, θα χρειαστεί να φροντίσεις τον ασθενή ψυχικά.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, θα χρειαστεί να δουλέψεις τις γιορτές.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, θα χρειαστεί να κλείσεις τα μάτια ενός πατέρα, μιας γιαγιάς, ενός παιδιού. Για πάντα.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, μπορεί να ματώσεις από αίμα κάποιου.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, ίσως ματώσεις κι εσύ.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, μπορεί να νοσηλεύσεις το παιδί σου.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, μπορεί να σου επιτεθούν μεθυσμένοι, ναρκομανείς ή ακόμα και άνθρωποι που απλά νεύριασαν επειδή δεν βρήκαν αυτό που ήθελαν ερχόμενοι στο νοσοκομείο.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, μπορεί να ασθενήσεις από τον ασθενή σου.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική, θα πρέπει να κοιτάς τον ασθενή στα μάτια. Εκείνος από σένα εξαρτάται.
Δεν είναι για όλους αύτη η δουλειά.
Ασκώντας νοσηλευτική:
– σώζεις ζωές,
– ξαναφέρνεις χαμόγελα σε πρόσωπα που πριν είχαν παραμορφωθεί από το πόνο,
– δίνεις ελπίδα,
– θυμίζεις ότι υπάρχει ανθρωπιά,
– δείχνεις ότι δεν γίνονται όλα για τα λεφτά,
– ανακουφίζεις ανθρώπους,
– δίνεις εξιτήρια κι ενώνεις οικογένειες ξανά.
Είδες;
Δεν είναι για όλους η νοσηλευτική.
Όσο μπορείτε λοιπόν, βοηθήστε με το τρόπο σας τους λειτουργούς υγείας.
Ναι, δεν είμαστε όλοι ικανοί και σωστοί.
Έχουμε εμπιστοσύνη όμως στη πλειοψηφία των πολύ καλών συναδέλφων που παραμερίζουν την κούραση και τα προσωπικά τους προβλήματα και αντικρίζουν τους ανθρώπους σας με χαμόγελο.
Προσφέρουν φροντίδα, συμπόνια, κατανόηση, χωρίς καν ιατρική συνταγή.
Είναι το πρώτο βήμα για να νιώσει ο άνθρωπος σας ηρεμία και ασφάλεια.
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Και το παν είναι να σωθούν οι ζωές.
Φτιαχτήκαμε από χώμα και νερό, αλλά δεν φτιαχτήκαμε για να είμαστε οι τέλειες μηχανές. Έχουμε και ψυχή. Όπως κι εσείς.
Γιατί είμαστε οι άνθρωποι που φροντίζουν ανθρώπους.
Τους ανθρώπους σας.
enimerotiko.gr