«Ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου»

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί ἀγαπητά μου παιδιά Χριστούγεννα σήμερα, καί ἑορτάζουμε τήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μας ἀπό τήν Κυρία Θεοτόκο, ἑορτάζουμε τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι τά πάντα γιά μᾶς: Εἶναι ὁ Δημιουργός μας καί τό πρωτότυπο τῆς δημιουργίας μας· εἶναι ὁ Πατέρας μας καί ὁ ἀδελφός μας· εἶναι ἡ ζωή καί ἡ ἀθανασία μας· εἶναι ἡ γνώση καί ἡ ἀγάπη μας.

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος Ἀλεξανδρείας, στήν νεαρή ἡλικία τῶν εἴκοσι μέ εἴκοσι πέντε ἐτῶν, συνέγραψε θεόπνευστα, περί τό 318 μ.Χ., τόν περίφημο λόγο του: «Περὶ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου, καὶ τῆς διὰ σώματος πρὸς ἡμᾶς ἐπιφανείας Αὐτοῦ».

Τά κύρια σημεῖα τοῦ λόγου τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου εἶναι τά ἑξῆς:

– Μέ τόν Λόγο Του ὁ Θεός δημιουργεῖ τά πάντα καί κινεῖ τά πάντα καί ἐν τῷ Λόγῳ ζωοποιοῦνται τά πάντα.

– Ὁ Θεός δημιούργησε ὅλα τά ὄντα «ἐξ οὐκ ὄντων καί μηδαμῶς ὑπάρχοντα». Ἀπό τό μή εἶναι τά ἔφερε στό εἶναι.

– Ὁ Θεός ἔπλασε τούς ἀνθρώπους κατά τήν Εἰκόνα Του καί τούς μετέδωσε ἀπό τήν δύναμη τοῦ Λόγου Του, ὥστε γενόμενοι λογικοί, νά μείνουν ἀθάνατοι, ζῶντας τήν ἀληθινή ζωή τῶν ἁγίων στόν Παράδεισο.

– Οἱ ἄνθρωποι μέ ἀμέλεια ἀποστράφηκαν τήν γνώση τοῦ Θεοῦ, σκέφθηκαν καί ἐπινόησαν γιά τούς ἑαυτούς τους τήν κακία καί ἔτσι ἔλαβαν τήν προαπειληθεῖσα καταδίκη τοῦ θανάτου, ὁ ὁποῖος βασίλευσε στούς ἀνθρώπους.

– Μέ τήν ἀπομάκρυνσή του καί τήν ἀποξένωσή του ἀπό τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄνθρωπος ἐπέστρεψε στήν φυσική του κατάσταση, πού εἶναι τό μή εἶναι, τό νά μή ὑπάρχει.

– Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ Εἰκόνα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου, σύμφωνα μέ τήν ὁποία Εἰκόνα πλαστήκαμε, ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά ἀνακαινίσει τόν κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ πλασθέντα ἄνθρωπο. Ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν θάνατο καί νά τόν ὁδηγήσει στήν γνώση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.

*

Ὅλα τά ἀνωτέρω εἶναι σημαντικές ἀρχές Θεογνωσίας καί ἀνθρωπολογίας, πού φωτίζουν τήν ζωή μας. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἀγνοεῖ αὐτές τίς ἀλήθειες, τόσο περιπλανᾶται ἄσκοπα στήν ζωή του.

Τά ἀποτελέσματα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου τά βλέπουμε στούς ἀνθρώπους πού Τόν πίστευσαν, Τόν ἀγάπησαν καί Τόν ἀκολούθησαν. Τά ἀποτελέσματα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου εἶναι οἱ ἀνακαινισμένες εἰκόνες Του, δηλαδή οἱ Ἅγιοι.

Οἱ Ἅγιοι ἔλαβαν τά μεγάλα δῶρα τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, δηλαδή τήν γνώση τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀπαρχή τῆς νίκης ἐπί τοῦ θανάτου. Αὐτοί οἱ Ἅγιοι εἶναι οἱ γενάρχες τοῦ Χριστιανικοῦ λαοῦ, τῆς Χριστιανικῆς παραδόσεως.

Τώρα πλέον οἱ Χριστιανοί δέν πεθαίνουμε ὡς κατάδικοι. Ἀλλά, ὡς ἄνθρωποι πού θά ἐγερθοῦμε, περιμένουμε τήν κοινή ἀνάσταση. Οὔτε παραμένουμε στό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας, ἀλλά γνωρίζουμε τόν ἀληθινό Θεό.

*

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί

Στίς σύγχρονες κοινωνίες κυριαρχεῖ ἡ ἄγνοια τοῦ Θεοῦ καί ὁ φόβος τοῦ θανάτου. Κυριαρχεῖ τό δίπολο φαντασίας καί θανάτου. Κυριαρχεῖ ἡ κατασκευή ἐπί γῆς φανταστικῶν κοσμοθεωριῶν καί παραδείσων καί ἡ διάψευσή τους ἀπό τίς πραγματικές κολάσεις.

Ὁ σύγχρονος ἅγιος Σωφρόνιος ὁ Ἀθωνίτης διαπίστωσε τήν τραγικότητα τοῦ σύγχρονου κόσμου, πού ζεῖ στήν ἄγνοια τοῦ Θεοῦ καί τήν φθορά τοῦ θανάτου. Ὁ ἴδιος ὅμως βίωσε καί τά δῶρα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου.

Παρατηρεῖ ὁ Ἅγιος γιά τήν ἄγνοια τοῦ Θεοῦ:

«Ὅταν ἐπέστρεψα στήν Εὐρώπη, τότε μέ φρίκη παρατήρησα ὅτι οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι, ὄχι μόνο δέν αἰσθάνονται τήν ζῶσα παρουσία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά μόλις πού εἶναι ἱκανοί νά … μήν ἀποκλείουν τήν δυνατότητα ὅτι ὁ Θεός πραγματικά ὑπάρχει».

Δέν ὑπάρχει ἄλλη συμφορά -μέ τήν πλήρη ἔννοια τῆς λέξης- πάνω στήν γῆ παρά μόνο ἡ δυστυχία τοῦ νά μή γνωρίζει κάποιος τόν Θεό…».

Καί γιά τήν κυριαρχία τοῦ θανάτου:

«Ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ Α´ Παγκοσμίου πολέμου, ἔπληξαν τήν ψυχή μου ἡ θεωρία τοῦ θανάτου καί τοῦ ἅδη, τό σκοτάδι τῶν ἀνθρώπινων παθῶν, τό σκοτάδι τοῦ μίσους, τό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας, τῆς ἀνικανότητας τῶν ἀνθρώπων γιά τό πλήρωμα τῆς γνώσης… Ὁ κόσμος μέ φοβερό τρόπο βυθιζόταν γιά μένα στό σκοτάδι τοῦ θανάτου».

Ὁ ἴδιος ὅμως γνώρισε τόν Χριστό καί βίωσε τήν δύναμη τῆς ἀθανασίας Του:

«Κάθε φορά πού ἡ προσευχή μᾶς ἑνώνει μέ τόν Χριστό, ἐμεῖς πραγματικά διαρρηγνύουμε τά δεσμά τοῦ χρόνου καί μεταβαίνουμε ἀπό τόν θάνατο στήν αἰώνια ζωή.

Ὦ, αὐτή ἡ Ἄπειρη Ζωή, ὁ Χριστός!

Ἀφοῦ πρῶτα μᾶς ἀναγεννήσει μέ τόν λόγο Του, Αὐτός, ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, συχνά κρύβεται ἀπό μᾶς, ὥστε ἔτσι νά ποθήσουμε ἰσχυρότερα τήν συνάντηση μαζί Του, τήν ἔνωση μαζί Του..».

Σέ αὐτό τόν σύγχρονο κόσμο, ἀκοῦμε τίς καμπάνες τῆς Ἐκκλησίας νά μᾶς καλοῦν στήν Γιορτή τῶν Χριστουγέννων. Μᾶς καλοῦν ὄχι ἁπλῶς σέ μιά θρησκευτική συνήθεια, ἀλλά μᾶς καλοῦν στήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου.

Οἱ ὕμνοι καί ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας, οἱ λόγοι τῶν Πατέρων, οἱ Ἄγγελοι καί οἱ ταπεινοί ἄνθρωποι, ὅλοι οἱ Ἅγιοι, οἱ παλαιότεροι, ἀλλά καί οἱ πολλοί νέοι Ἅγιοι, μᾶς καλοῦν στήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου:

«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός», ὁ Χριστός μας!

*
Ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀγαπητά μου παιδιά

Εὔχομαι ἐκ βάθους καρδίας, ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου νά γίνει ὑπόθεση τῆς ζωῆς μας, ἀφοῦ πρῶτα ἐμεῖς γίναμε ἡ αἰτία καί ἡ ὑπόθεση τῆς Ἐνανθρωπήσεώς Του.

Εὔχομαι νά λάβουμε τά δῶρα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου, πού εἶναι ἡ γνώση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί ἡ ὑπέρβαση τοῦ θανάτου.

Εὔχομαι νά ἀναφωνοῦμε μαζί μέ τούς Ἁγίους μας:

Ὦ, αὐτή ἡ Ἄπειρη Ζωή, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός!

Μέ θερμές πατρικές εὐχές ἐν Χριστῷ Τεχθέντι

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Καστορίας Καλλίνικος