Έχει ερημώσει δια παντός  η περιφερειακή ενότητα Καστοριάς

Θεοδώρα Κωτσοπούλου

 Με πολλές κοινωνικές δράσεις έχει  επιφορτιστεί η  τοπική μας  Εκκλησία…

     Δύσκολες ώρες περνάει ολόκληρη η χώρα από την αβεβαιότητα για το τι θα μας ξημερώσει, ενώ η αγωνία έχει φθάσει στο «κόκκινο»! Όμως, ακόμη πιο δύσκολες ώρες περνάει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που τα τελευταία χρόνια έχει δει ν’ αλλάζει η ζωή του άρδην, από την μια στιγμή στην άλλη!
Το επίπεδο διαβίωσης πλέον έχει γυρίσει δεκαετίες πίσω, αφού – εκτός των συνηθισμένων κοινωνικών προγραμμάτων για τις ευπαθείς ομάδες – στο προσκήνιο ήρθαν τώρα μέχρι και κάρτες σίτισης (σαν την μεταπολεμική περίοδο!), με τον αριθμό των δικαιούχων μάλιστα και στην περιοχή μας να αυξάνει με δραματικούς ρυθμούς, ενισχύοντας τους φόβους ότι  σε λίγο η Καστοριά  θα ζει με συσσίτια, κάτι που σήμερα μόνο η Εκκλησία οργανώνει.

                                                                      Στην Καστοριά
Οι  καστοριανοί  βιώνουν αυτό το κλίμα με μεγαλύτερη ένταση, ενώ εκφράζονται φόβοι ότι εάν δεν αλλάξει σύντομα αυτή η κατάσταση, τότε η  «περιφερειακή ενότητα » θα ερημώσει δια παντός!
Το γεγονός ότι πολλοί συνάνθρωποί μας ζουν κάτω από πρωτόγνωρα δύσκολες συνθήκες, επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία που βλέπουν ανά διαστήματα το φως της δημοσιότητας, από την μεγάλη συμμετοχή συνανθρώπων μας σε κοινωνικά προγράμματα  της τοπικής μας εκκλησίας (συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία κ.α.), ενώ ένα ακόμη μέτρο σύγκρισης αποτελεί και η ανεργία, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, πλήττοντας κυρίως τις παραγωγικές ηλικίες.

                                                                     Χτυπήματα από παντού!

Σαν να μην έφταναν αυτά η περιοχή μας δέχεται απανωτά πλήγματα –λόγω και της γεωγραφικής της θέσης – και από τις συχνές επιδρομές κακοποιών στοιχείων, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι κυρίως των παραμεθόριων περιοχών, να έχουν να αντιμετωπίσουν, μέσα σ’ όλα τ’ άλλα, την ανασφάλεια που προκαλεί η ελλιπής αστυνόμευση.
Αλλά ακόμη και όσοι νέοι ήλπιζαν να ασχοληθούν με τον αγροτικό τομέα, βλέποντάς τον ως τη μόνη άμεση διέξοδο στην οικονομική κρίση, τώρα αποθαρρύνονται. Η φορολογία των αγροτών και η δυσκολία στις όποιες παραγωγικές επενδύσεις, τους κάνουν να έχουν δεύτερες σκέψεις, με αποτέλεσμα στο τέλος να εγκαταλείπουν την ιδέα, αφού ούτε ίδια κεφάλαια υπάρχουν ενώ η τραπεζική χρηματοδότηση είναι ανύπαρκτη.

Κοινωνικές δομές και τα προγράμματα

Έτσι λοιπόν, κύριο μέλημα σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει η χώρα, είναι να αναπτυχθούν όσο το δυνατόν πιο σωστά οι κοινωνικές δομές και τα προγράμματα. Ήδη σε φάση υλοποίησης βρίσκεται το Πρόγραμμα για την Αντιμετώπιση της Ανθρωπιστικής Κρίσης.
Στο μεταξύ, με πολλές κοινωνικές δράσεις, που έχουν προτεραιότητα την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών, έχει επιφορτιστεί η τοπική μας εκκλησία η οποία καλείται  μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες να ανταποκριθεί  και στον κοινωνικό τους ρόλο, ο οποίος σήμερα είναι και ο πιο σημαντικός.

 Τέλος στο πρόγραμμα «Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής (ΕΠ Ι) για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους (ΤΕΒΑ/FEAD)», προβλέπονται διανομές τροφίμων, γευμάτων και βασικής υλικής συνδρομής, σε απόρους, σε αστέγους και σε μαθητές δημοτικών σχολείων.

www.google.com/search?biw