Με πέντε σημεία υποδέχεται την έξοδο της Ελληνικής οικονομίας από το τρίτο μνημόνιο ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί,

Για το κατά πόσον η ΕΕ είχε δίκιο να «σώσει την Ελλάδα»:

«Χωρίς ευρωπαϊκή οικονομική βοήθεια, η ελληνική οικονομία θα είχε καταρρεύσει και ίσως να μην είχε ανακάμψει για δεκαετίες. Το κόστος και οι συνέπειες αυτής της κατάρρευσης σε άλλες χώρες, αλλά και συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν πολύ μεγαλύτερες από τα δισεκατομμύρια ευρώ που δανείστηκε η Ελλάδα. Όλες οι οικονομίες της ΕΕ θα είχαν παρασυρθεί, τουλάχιστον εν μέρει, στην ελληνική άβυσσο. Ως Ευρωπαϊκή Ένωση, βγαίνουμε από αυτή την εμπειρία ισχυρότεροι.»

2) Είναι το τέλος του τρίτου ελληνικού προγράμματος και το τέλος της ελληνικής κρίσης:

«Η 20η Αυγούστου σηματοδοτεί το τέλος των οκτώ ετών που ήταν ιδιαίτερα οδυνηρά για τον ελληνικό λαό και αποσταθεροποίησε βαθιά τη ζώνη του ευρώ. Ωστόσο, καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει κάνει περισσότερα για τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης και της οικονομίας της. Σήμερα, η Ελλάδα έχει επανέλθει στην ανάπτυξη και το κάποτε τεράστιο δημόσιο έλλειμμα έχει μετατραπεί σε ένα σταθερό δημοσιονομικό πλεόνασμα.

Είναι σαφές ότι η πραγματικότητα στην πράξη παραμένει δύσκολη. Ο χρόνος για λιτότητα έχει τελειώσει, αλλά το τέλος του προγράμματος δεν είναι το τέλος του δρόμου για μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να γίνει ακόμα πολλή δουλειά ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Η μείωση του δημόσιου χρέους και η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων πρέπει να είναι οι κυριότερες προτεραιότητες της κυβέρνησης. »

3) Γιατί η κρίση διήρκεσε τόσο πολύ:
«Στην αρχή της ελληνικής κρίσης δεν είχαμε ούτε την ικανότητα ούτε τα εργαλεία, πόσο μάλλον τη πολιτική κουλτούρα, για να διαχειριστούμε την κατάσταση. Επίσης υποτιμήσαμε τη βαθιά κρίση που αντιμετωπίζει το ελληνικό κράτος και η οικονομία του. Φυσικά και η επί τούτω τρόικα των θεσμών με διαφορετικές κουλτούρες, προτεραιότητες και περιορισμούς, σε συνδυασμό με την ανάγκη ομοφωνίας στην Ευρωομάδα, σήμαινε ότι οι συμφωνίες συχνά καθυστέρησαν και υποβαθμίστηκαν.

Οκτώ χρόνια κρίσης είναι μεγάλο διάστημα: πολλοί πολιτικοί, Έλληνες και Ευρωπαίοι, φέρουν κάποια ευθύνη και θα δεχθώ το μερίδιό μου. Όμως πολλοί από εμάς έχουμε κάνει ό, τι μπορούμε για να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό. Έδωσα επίμονα αυτήν τη μάχη, μερικές φορές μόνος ή με τον Πρόεδρο Ζαν Κλόντ Γιούνκερ στο πλαίσιο των Eurogroup. Είμαι υπερήφανος που υπήρξα συνεπής σε αυτή την επιδίωξη.»

4) Σχετικά με το αν οι τεχνοκράτες επικράτησαν έναντι της δημοκρατίας:

«Αν και οι υπάλληλοι είχαν σημαντική επιρροή στη διαδικασία, ενήργησαν βάση εντολής που δόθηκε από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, οι οποίοι έλαβαν και τις τελικές αποφάσεις. Ωστόσο, η ίδια η Ευρωομάδα ως συλλογικό όργανο δεν υπόκειται σε πραγματικό δημοκρατικό έλεγχο. Εγώ ο ίδιος αισθάνθηκα άβολα όταν αποφασίσαμε, πίσω από κλειστές πόρτες, τη μοίρα εκατομμυρίων Ελλήνων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο περιέγραψα αυτήν την κατάσταση ως δημοκρατικό σκάνδαλο: όχι επειδή οι υπουργοί ενήργησαν με κακή βούληση, αλλά επειδή συχνά δεν ήταν πλήρως ενημερωμένοι ή δεν είχαν ακριβή εντολή από τα εθνικά κοινοβουλια τους. Από αυτό προκύπτει ένα σαφές μάθημα: η Ευρωομάδα πρέπει να γίνει πιο δημοκρατική, πιο διαφανής και να παρακολουθείται καλύτερα ».

5) Σχετικά με το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρωζώνης:

«Η ολοκλήρωση του προγράμματος είναι μια ιστορική στιγμή για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Η Ελλάδα ξαναβρίσκει τη νόμιμη θέση της στην Ευρωζώνη και απολαμβάνει μεγαλύτερη αυτονομία στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταλείπει την Ελλάδα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διασφαλίσει την τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα, παραμένοντας όμως σύμμαχος της Ελλάδας. Η παρακολούθηση που θα διεξαχθεί δεν είναι ένα τέταρτο πρόγραμμα που αποκρύπτεται: δεν περιλαμβάνει νέα μέτρα ή μεταρρυθμίσεις. Για την Ελλάδα, πρόκειται για την ενίσχυση της υποστήριξης από όλους τους εταίρους για την ολοκλήρωση των βασικών μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για τη διασφάλιση ενός σταθερού μέλλοντος για τη χώρα. Για τους Ευρωπαίους εταίρους, πρόκειται για την βεβαίωση ότι η Ελλάδα θα σέβεται τις προηγούμενες δεσμεύσεις της. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Η Ευρωζώνη πρέπει να συνεχίσει την ολοκλήρωση της και να σκεφτεί τις επόμενες κρίσεις, οι οποίες αναπόφευκτα θα προκύψουν. Πρέπει να προβλέψουμε, αντί να περιμένουμε μέχρι να βρισκόμαστε στην άκρη της αβύσσου. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε τις προτάσεις της προς αυτή την κατεύθυνση: ελπίζω ότι τα κράτη μέλη μας θα έχουν τη σοφία να προσβλέπουν στο μέλλον με εμπιστοσύνη

://arouraios.gr/