Χωρίς πολλά φρου- φρου και αρώματα μάλλον θετική ήταν η αποτίμηση της φετινής έκθεσης γούνας, με πωλήσεις που κατ’ εκτίμηση μοιράστηκε ένα 35-40% των συμμετεχόντων.

Από την έκθεση ωστόσο δεν έλειψαν και οι αντιρρησίες ενδυματολογικής χρήσης της γούνας το ελληνικό παρακλάδι του παγκόσμιου anti-fur κινήματος που μπορεί να πραγματοποίησαν –και φέτος- ένα γραφικό πέρασμα, αλλά έδειξαν όμως κατά που πάνε από δω και πέρα τα πράγματα και τι θα έχουμε να περιμένουμε στο μέλλον.

Ο διάλογος με επιχειρήματα υπέρ και κατά της γούνας είναι μεγάλος και μακρύς και δεν γίνεται να εξαντλείται στην εκφορά μερικών συνθημάτων.

Το σίγουρο είναι ότι μια ολόκληρη περιοχή, η οποία πρόκοψε και ευημέρησε χάρη στην παραγωγή και στο εμπόριο ενδυμάτων κατασκευασμένων από γουναρικά, δεν πρόκειται να αποστραφεί αίφνης την εξειδίκευση της, μόνον και μόνον επειδή ορισμένοι βλέπουν αλλιώς την κατάσταση. Και μάλιστα την βλέπουν υποκριτικά, στοχοποιώντας ερανιστικά και κατ’ αποκοπή έναν συγκεκριμένο κλάδο από τους δεκάδες που εκμεταλλεύονται τα ζώα.

Οι antifur δεν δείχνουν να έχουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την χρήση δερμάτινων υποδημάτων, τσαντών, πορτοφολιών, καπέλων, γαντιών, ζωνών, ιμάντων, ταπισερί, πολυθρονών κλπ παρά μόνον με τα τριχωτά καστοριανά πανωφόρια.

Δεν αρνούνται να καθίσουν σε μια ταβερνίτσα να φάνε τα ‘στέκια’ τους, να σουβλίσουνε το Πάσχα το αρνάκι και το κοκορετσάκι τους ή να παραγγείλουν σε κάποιο πανηγύρι τα σουβλάκια και τα λουκάνικα τους. Το μόνο που τους ενοχλεί είναι μη τυχόν και φορέσει κάποιος ένα γουναρικό…

Λεωνίδας Εκιντζόγλου