Τον πύργο της Βαβέλ θυμίζει το πρώην πνευματικό κέντρο Καστοριάς, ένα κτίριο που ήταν το στολίδι της πόλης μας και τώρα έχει καταλήξει εστία μόλυνσης για την περιοχή και άντρο περιθωριακών στοιχείων.
Κι όμως, το εγκαταλελειμμένο αυτό κτίριο στο τέρμα της Αγίου Αθανασίου, γνώρισε μέρες δόξας, αφού εκεί χτυπούσε η καρδιά της κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου, για περισσότερα από τριάντα χρόνια.
Πνευματικό κέντρο Καστοριάς :Θυμίζει το γεφύρι της Άρτας
Λουκέτο τον Ιανουάριο του 2000
Γεφύρι της Άρτας θυμίζει το πνευματικό κέντρο Καστοριάς, καθώς πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να το ανακαινίσουν και να του δώσουν την παλιά του αίγλη, ωστόσο μέχρι και σήμερα παραμένει σε άσχημη κατάσταση. Το θέμα αυτό επανέρχεται τακτικά στο προσκήνιο, αλλά αφαιρείται αμέσως από τις προθήκες της επικαιρότητας.
Πνευματικό κέντρο προσαρμοσμένο τις τωρινές ανάγκες του δήμου Καστοριάς
Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι ο νέος δήμαρχος Καστοριάς κ. Γιάννης Κορενστίδης στην πρόσφατη συνέντευξη του απέρριψε το πελώριο, «κρύο» Πολιτιστικό Κέντρο στην είσοδο της πόλης ,ενημέρωσε την ανακατασκευή του παλαιού Πνευματικού Κέντρου και αξιοποίηση οικοπέδων ιδιωτών της γύρω περιοχής για τη δημιουργία θέσεων πάρκινγκ. Αξιοποίηση για τους ίδιους λόγους κι άλλων δημοτικών κτηρίων.
«Είναι μια περιοχή η οποία έχει παραμεληθεί , συνδυάζοντας το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης θεωρούμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να ανασκευαστεί το πνευματικό κέντρο στη συγκεκριμένη περιοχή . θέλουμε ένα κτίριο συμμαζεμένο Μιλάμε για ένα πνευματικό κέντρο προσαρμοσμένο τις τωρινές ανάγκες του δήμου Καστοριάς και φυσικά τις οικονομικές ανάγκες», δήλωσε η νέα δημοτική αρχή.
Ατενίζει την πανοραμική θέα της λίμνης από τη θέση που βρίσκεται
Αναμοχλεύοντας το παρελθόν, διαπιστώνουμε το μοναδικό πρώην πνευματικό κέντρο της πόλης μας, πριν 19 χρόνια δηλαδή, πριν από τον Ιανουάριο του 2000, που του έβαλε λουκέτο ο τότε δήμαρχος, Δημήτρης Παπουλίδης, με πρόσχημα την επισφάλεια στη στατικότητα του κτιρίου. Έκτοτε βέβαια, μπορεί να εξοστρακίστηκαν από εκεί όλες οι δράσεις πολιτισμού που στέγαζε, αλλά το κτίριο παραμένει στερεωμένο στα πόδια του και παρά τους βανδαλισμούς που υπέστη κατά καιρούς, εξακολουθεί να ατενίζει την πανοραμική θέα της λίμνης από τη θέση που βρίσκεται.
Τι να πρωτοθυμηθούμε για το πνευματικό κέντρο της Καστοριάς. Τις θεατρικές παραστάσεις από αξιόλογα περιφερειακά θέατρα, όπως το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, με το έργο του Δημήτρη Κεχαϊδη “Δάφνες και πικροδάφνες’’. Τις κινηματογραφικές βραδιές, με σπουδαία έργα τους διεθνούς ρεπερτορίου, που συνοδεύονταν και με την παρουσία των πρωταγωνιστών τους! Επίσης, στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου, γινόταν διάφορες συνάξεις και ομιλίες πνευματικών ανθρώπων, συλλόγων και φορέων, ενώ για ένα χρονικό διάστημα λειτούργησε και ως ανοιχτό πανεπιστήμιο.
Το τελευταίο διάστημα, πριν “ανακαλυφθεί” το στατικό πρόβλημα του κτιρίου, το πνευματικό κέντρο στέγαζε τη δημοτική βιβλιοθήκη, το θεατρικό τμήμα, το φωτογραφικό τμήμα και την κινηματογραφική λέσχη. Μέχρι που οι πόρτες του σφάλισαν οριστικά, κλείνοντας πίσω τους μια περίοδο που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μας…
Πάντως, τελευταία απόπειρα να ανασκευαστεί το εγκαταλειμμένο πνευματικό κέντρο έγινε στις 27 Αυγούστου 2008, από τον τότε υπουργό Μακεδονίας – Θράκης, κ. Μαργαρίτη Τζήμα, ο οποίος εξήγγειλε μάλιστα την ολοκλήρωση της μελέτης ενός πρότυπου πολιτιστικού κέντρου στην θέση του παλιού και την ένταξη της κατασκευής του στο ΕΣΠΑ, χωρίς όμως καμιά αξιόλογη συνέχεια…Το ερώτημα ένα: Γιατί..;
Τέλος, τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης, αυτή τη στιγμή βρίσκουν στέγη είτε στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, είτε στην αίθουσα του επιμελητήριου, αφήνοντας το Μπαϊρακτάριο μουσικό ωδείο, ένα πολιτιστικό στολίδι για τον τόπο μας αναξιοποίητο, διότι εκείνο που διαπιστώνουμε είναι ότι λείπει ο πολιτισμός από τη βυζαντινή αρχόντισσα, ενώ δίπλα μας στο δήμο Αργους Ορεστικού υπάρχει και πολιτιστικό κέντρο, αλλά και πνευματικό που στεγάζουν τις διάφορες πολιτιστικές και πολιτισμικές τους δράσεις.