Ένα σχέδιο σωτηρίας που να μπορεί να δώσει λύση στα σύνθετα προβλήματα υποβάθμισης της περιοχής μας, πρωτίστως τα οικονομικά και αναπτυξιακά, αλλά επίσης και ταυτόχρονα τα κοινωνικά, υγείας και ποιότητας ζωής.

Οι προτάσεις λοιπόν πρέπει να είναι ρεαλιστικές και να ανταποκρίνονται στις αναπτυξιακές συνθήκες και ανάγκες του σήμερα και όχι απλά να αποτελούν ετεροχρονισμένες, απραγματοποίητες και πολύ καθυστερημένες προτάσεις του παρελθόντος. Και φυσικά, ενώ ο καθένας έχει το δικαίωμα της άποψης και από παντού μπορεί να ακουσθούν χρήσιμες και ουσιαστικές γνώμες, θα πρέπει κάποια στιγμή να απομακρυνθούμε από την κριτική και την άκρατη προτασιολογία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που προβάλουν εαυτούς τους ή ομάδες χιλιάδων υποστηριχτών του εύκολου ‘’λάικ’’ σαν αυτόχθονες και μοναδικούς μεσσίες της Καστοριάς

Αυτό είναι όμως καθήκον των αιρετών μας αρχόντων. Από την μια μεριά να οργανωθούν και να δουλέψουν από κοινού και από την άλλη να διεκδικήσουν, να απαιτήσουν και να πετύχουν την πρόκριση της Καστοριάς έναντι του Κοζανό και Αθηνοκεντρικού κράτους που όλοι ξορκίζουμε ή απλά βρίσκουμε σαν απλή δικαιολογία για τις αποτυχίες μας.

Είναι η εποχή που σχεδιάζονται οι χρηματοδοτήσεις και οι προτεραιότητες της επόμενης δεκαετίας, με επιπτώσεις για τα επόμενα 50 χρόνια τουλάχιστον.

Αν και τώρα δεν αξιοποιήσουμε την ‘εμπειρία’ επανεκλεγμένων θριαμβευτών αιρετών , την ‘ικανότητα’ στις δημόσιες σχέσεις πολύ-προβαλλόμενων ηγετών, την ‘δυναμική’ επίμονων κοινοβουλευτικών και τις ‘κατάλληλες θέσεις’ κυβερνητικών παραγόντων της Καστοριάς, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε σαν κοινωνία για τις επιλογές μας και αυτές φυσικά να λογοδοτήσουν ενώπιον μας.