Αυτό που φοβούνται περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο -ακόμα και από αυτόν καθεαυτόν τον ιό- είναι τον περιορισμό τους μέσα στους τέσσερεις τοίχους του σπιτιού τους.

Κάποτε, η ζωή ήταν προγραμματισμένη διαφορετικά και τα σπίτια παίζανε έναν ουσιώδη ρόλο στον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων. Κάποτε οι άνθρωποι λατρεύανε τα σπίτια τους.

Δεν βλέπανε την ώρα να τελειώσουν με τις εξωτερικές δουλειές τους, να γυρίσουν και να μείνουνε σε αυτά. Τώρα πια τα σπίτια τους τα αντιμετωπίζουν κάπως σαν φυλακές….

Ο  κορωνοϊός συνεχίζει την προέλαση του,ενω  μια δεύτερη πανδημία «χτυπά» την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της καραντίνας.