Τα μέχρι τώρα επιστημονικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι η ύπαρξη καρδιακών παθήσεων αυξάνει τον κίνδυνο που διατρέχει ένα άτομο για άνοια και το αντίστροφο, αλλά μια ομάδα ερευνητών με βάση το Λονδίνο θέλησε να διερευνήσει αν αυτή η σύνδεση μπορεί να παρατηρηθεί και σε πιο υγιή πληθυσμό.

Για τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο European Heart Journal — Cardiovascular Imaging, σχεδόν 30.000 υγιείς ενήλικες από το Ηνωμένο Βασίλειο υποβλήθηκαν σε εξετάσεις MRI προκειμένου να αξιολογηθεί η καρδιακή τους υγεία. Οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν επίσης γνωστικά τεστ, στα οποία μετρήθηκε η ικανότητά τους να λύνουν λογικά προβλήματα, ενώ υποδείχθηκε και η ταχύτητα με την οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες. Η καλή απόδοση σε αυτά τα τεστ σχετίστηκε με καλύτερη εγκεφαλική λειτουργία.

Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι όσοι ανταποκρίθηκαν εξαιρετικά στα γνωστικά τεστ είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν μια πιο υγιή καρδιά σε σχέση με όσους απέδωσαν χειρότερα, σύμφωνα με τον Nicholas Harvey, καθηγητή ρευματολογίας και κλινικής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Southampton και έναν εκ των συγγραφέων της μελέτης.

«Βρήκαμε ότι η καλύτερη βαθμολογία στα δύο γνωστικά τεστ που χρησιμοποιήσαμε, η οποία είναι ενδεικτική της καλύτερης εγκεφαλικής λειτουργίας, σχετιζόταν με καρδιακές μετρήσεις από τις εξετάσεις MRI, που με τη σειρά τους υποδείκνυαν μια πιο υγιή καρδιά. Επομένως, ο υγιής εγκέφαλος σχετίζεται με την υγιή καρδιά και το αντίστροφο», επισημαίνει ο ειδικός.

Οι παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η κατανάλωση αλκοόλ και τα επίπεδα άσκησης μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης προβλημάτων όπως οι καρδιακές παθήσεις και η άνοια. Έτσι, ήταν σημαντικό να προσδιοριστεί αν αυτοί οι παράγοντες ήταν υπεύθυνοι για τη σύνδεση εγκεφάλου-καρδιάς ή αν αυτά τα όργανα σχετίζονταν ανεξαρτήτως άλλων επιρροών.

Ωστόσο, ακόμα και μετά την προσαρμογή σε αυτούς τους παράγοντες κινδύνου, η σχέση ανάμεσα στην καρδιακή υγεία και την εγκεφαλική λειτουργία παρέμεινε σταθερή, υποδεικνύοντας ότι και κάποιος άλλος μηχανισμός μπορεί να ευθύνεται για αυτή.

«Το σημαντικό είναι ότι ο συσχετισμός δεν εξηγήθηκε από κλασικούς παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις ή άνοια, γεγονός που υποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρχει μια βιολογική σύνδεση ανάμεσα στις δύο παθήσεις, ανεξάρτητα από τη συμβολή των παραγόντων κινδύνου σε αυτές», τονίζει ο Δρ. Harvey.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το στρες είναι ένα βασικό παράδειγμα προβλήματος υγείας που έχει διαδοχική επίδραση σε διάφορα συστήματα του σώματος, μεταξύ των οποίων η καρδιά και ο εγκέφαλος.

«Όταν αντιμετωπίζουμε άτομα με χρόνιο στρες ή χρόνια προβλήματα άγχους, επηρεάζονται πολλά σημεία του σώματος και οι πολλές διαφορετικές ορμόνες που απελευθερώνονται ως απόκριση στο στρες μπορούν να προκαλέσουν αύξηση στον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση. Πιστεύουμε ότι πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιες αυξήσεις στις ορμόνες του στρες μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην κολπική μαρμαρυγή και η κατάσταση αυτή να αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για τις καρδιακές παθήσεις», εξηγεί ο Δρ. Harvey.

Υπό το πρίσμα της αύξησης του βάρους των προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με την ηλικία, όπως οι καρδιακές παθήσεις και η άνοια, οι επιστήμονες τονίζουν ότι το να μάθουν περισσότερα για τις πολύπλοκες αιτίες αυτών των παθήσεων είναι κρίσιμο.

«Τα ευρήματά μας σχετίζονται ιδιαίτερα με την αύξηση της ηλικίας του παγκόσμιου πληθυσμού. Η κατανόηση των δεσμών ανάμεσα σε αυτές τις παθήσεις μας επιτρέπει να βελτιστοποιήσουμε την αξιολόγησή μας για τους ηλικιωμένους ανθρώπους και ενδεχομένως να αναπτύξουμε νέες θεραπείες, οι οποίες θα στοχεύουν κοινούς μηχανισμούς της γήρανσης», καταλήγουν.